Uchwała Sejmu dot. Krajowej Rady Sądownictwa podważa zaufanie do konstytucyjnych organów, godzi w porządek prawny, wbrew tytułowi inicjuje konflikt o znamionach kryzysu konstytucyjnego - podkreślono w uchwale Prezydium Krajowej Rady Sądownictwa.

Sejm w środę wieczorem większością 239 głosów przyjął uchwałę dotyczącą Krajowej Rady Sądownictwa, w której wskazano, że trzy uchwały Sejmu z 2018, 2021 i 2022 r. ws. wyboru sędziów - członków KRS zostały podjęte z rażącym naruszeniem Konstytucji RP.

CZYTAJ RÓWNIEŻ: Dyktat nowej większości! Uchwały z 2018, 2021 i 2022 r. ws. składu KRS zostały uznane za podjęte z rażącym naruszeniem konstytucji

Zdecydowana odpowiedź

W reakcji na to Prezydium Krajowej Rady Sądownictwa wydało uchwałę, w której podkreślono, że „uchwała Sejmu RP z 20 grudnia 2023 r. podważa zaufanie do konstytucyjnych organów, godzi w porządek prawny, wbrew tytułowi inicjuje konflikt o znamionach kryzysu konstytucyjnego”.

Podjęta pod pozorem przywracania praworządności stanowi bezprawny i nieznany dotąd w historii Rzeczpospolitej Polskiej zamach na konstytucyjne organy państwa i z pewnością przejdzie do niechlubnej historii jako rozwiązanie nie stosowane nigdy wcześniej, ani w komunistycznym reżimie totalitarnym, ani w trakcie wojen i okupacji niemieckiej

— czytamy.

KRS zaznacza, że „uchwała Sejmu została podjęta bez podstawy prawnej i poza zakresem jego kompetencji (ultra vires)”.

Narusza wartości państwa prawa wynikające z art. 2 i art. 7 Konstytucji RP. Podważa konstytucyjne fundamenty państwa, kwestionując demokratyczny mandat Krajowej Rady Sądownictwa i wyłączną prerogatywę Prezydenta RP do powołania sędziów, a także zasadę niezawisłości i nieusuwalności sędziów

— podkreślono,

Ponadto jak - dodano - „uchwała Sejmu, mająca przywrócić zdolność Krajowej Rady Sądownictwa do prawidłowej realizacji jej konstytucyjnych funkcji stanowi w istocie rzeczy zaprzeczenie idei demokratycznego państwa prawa i jest wielopłaszczyznowo niezgodna z Konstytucją RP. tj. z jej art. 144 ust. 3 pkt 17, art. 178, art. 179, art. 187 i art. 190 ust. 1.”.

Zawarty w treści uchwały apel wzywający sędziów-członków Krajowej Rady Sądownictwa do zaniechania wykonywania ich konstytucyjnych i ustawowych obowiązków stanowi bezprecedensowe, bezprawne i niedopuszczalne w demokratycznym państwie prawnym wywieranie wpływu i nacisku na działania Rady. Wbrew nielegalnej treści uchwały każdy z sędziów członków Krajowej Rady Sądownictwa jest obowiązany do wykonywania swojego mandatu do końca kadencji. Sędziowie-członkowie Krajowej Rady Sądownictwa są niezawiśli i niezależni od władzy ustawodawczej i wykonawczej

— czytamy w uchwale KRS.

Zwrócono w niej uwagę, że „zgodnie z art. 187 ust. 4 Konstytucji ustrój, zakres działania i tryb pracy Krajowej Rady Sądownictwa oraz sposób wyboru jej członków określa ustawa”.

Zgodność określonej w ustawie procedury wyboru członków do KRS z Konstytucją potwierdził Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 25.03.2019r w sprawie K 12/18. Uchwała Sejmu z dnia 20 grudnia 2023 r. ingerująca w zakres działania i tryb pracy Rady stanowi bezpośrednią niedopuszczalną ingerencję w materię konstytucyjną i ustawową. Ani sama uchwała, jak również przywołane w jej treści orzecznictwo międzypaństwowych trybunałów w żadnym stopniu nie mogą zastępować ustawy ustrojowej, a tym bardziej wkraczać w regulację konstytucyjną

— czytamy.

„Domniemanie zgodności z Konstytucją RP”

W uchwale KRS podkreślono też, że „ustawa o Krajowej Radzie Sądownictwa, określająca sposób wyboru sędziowskiej części członków do KRS, korzysta z domniemania jej zgodności z Konstytucją RP”. „Jedynym sądem prawa uprawnionym do oceny jej zgodności z normą konstytucyjną jest Trybunał Konstytucyjny. Jego orzeczenia mają moc powszechnie obowiązującą, także względem Sejmu RP, i są ostateczne (art. 190 ust. 1 Konstytucji RP)” - zaznaczono.

Ponadto - jak wskazano - „uchwała pomijająca orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego dotyczące ustroju Krajowej Rady Sądownictwa i wymiaru sprawiedliwości, m.in. wyroki TK z 25 marca 2019 r. sygn. akt K12/18, z 10 marca 2022, sygn. akt K 7/21, z 22 lutego 2022 r. sygn. akt P 10/19, z 24 listopada 2021 r. sygn. akt K 6/21, z 7 października 2021 r. sygn. akt K 3/21, z 14 lipca 2021 r. sygn. akt P 7/20, z 2 czerwca 2020 r. sygn. akt P 13/19, z 20 kwietnia 2020 r. sygn.. akt U 2/20, z 4 marca 2020 r. sygn. akt P 22/19, jest sprzeczna z przywołaną normą art. 190 ust. 1 Konstytucji RP”

Krajowa Rada Sądownictwa oświadcza, że odpowiedzialność za ewentualne zachowania godzące w Krajową Radę Sądownictwa i jej członków, a mogące skutkować zaburzeniami funkcjonalności i ciągłości pracy Rady, a w konsekwencji anarchią w wymiarze sprawiedliwości, ponoszą posłowie na Sejm RP oraz Sejm RP

— czytamy w uchwale KRS.

Podkreślono w niej również, że „Krajowa Rada Sądownictwa jako konstytucyjny organ państwa zawsze będzie stać na straży niezależności sądów i niezawisłości sędziowskiej, bronić wartość demokratycznego państwa prawa konstytucyjnego porządku państwa, a jej członkowie wykonywać będą swoje konstytucyjne funkcje i zadania zgodnie z demokratycznym mandatem jej członków do czasu przekazania obowiązków członkom wybranym na kolejną kadencję zgodnie z obowiązującą ustawą”.

gah/PAP/X