Wspólnota, która łączy. Spółdzielczość i Kościół u źródeł wspólnego działania

Rok Spółdzielczości dobiega końca, ale wartości, które go definiują – solidarność, odpowiedzialność i wzajemna pomoc – pozostają żywe zarówno w tradycji spółdzielczej, jak i w życiu Kościoła. Ich wspólne korzenie są wyraźniejsze, niż często się o tym pamięta.

Spółdzielczość wyrosła z bardzo podobnej postawy, która od wieków kształtowała wspólnoty parafialne: troski o dobro wspólne, współodpowiedzialności i gotowości do pracy na rzecz innych. W wielu miejscach to właśnie księża byli inicjatorami pierwszych przedsięwzięć spółdzielczych, dostrzegając potrzeby lokalnych społeczności. Powstające spółdzielnie często skupiały osoby związane z jedną parafią – sąsiadów, którzy znali się, ufali sobie i chcieli działać razem. Historia społeczna pokazuje, że ta bliskość nie była przypadkiem. Kościół i ruch spółdzielczy bazowały na podobnej intuicji: że człowiek w pojedynkę nie udźwignie wszystkich wyzwań, ale wspólnota już tak.

Dziś tę perspektywę kontynuuje Fundacja Stefczyka, która swoją misję traktuje jako przedłużenie tamtych tradycji. Fundacja współpracuje z parafiami, wspierając ich inicjatywy społeczne, edukacyjne i charytatywne. Pomaga we wzmacnianiu więzi lokalnych, w tworzeniu przestrzeni dialogu, w budowaniu działań, które jednoczą – od projektów skierowanych do rodzin, przez wydarzenia kulturalne, po wsparcie infrastrukturalne dla parafii.

W centrum tych aktywności stoi przekonanie, że prawdziwa siła rodzi się ze współdziałania. Tak samo jak spółdzielnie powstawały z potrzeby wspólnego działania, tak Fundacja Stefczyka wspiera dziś parafie w budowaniu aktywnych, odpowiedzialnych i otwartych wspólnot. Zakończenie Roku Spółdzielczości nie zamyka tej historii – przeciwnie, podkreśla jej aktualność i znaczenie we współczesnym życiu społecznym.

Partnerem artykułu jest FUNDACJA IM. FRANCISZKA STEFCZYKA