Kilka uwag do Listu pasterskiego kard. Grzegorza Rysia na XVI Niedzielę zwykłą 2025 roku

Ks. kardynał pisze o uszanowaniu przekonań, kultury, języka i wiary imigrantów. Zgoda, ale pod warunkiem, że nie zagrażają one dobru wspólnemu, że nie naruszają naszych ludzkich uprawnień.

W komentarzu do I czytania (Rdz 18, 1-10a) ks. kardynał pisze:

„Więc, Abraham czeka, w gotowości, w PRAGNIENIU gościnności. I PAN wynagradza mu to pragnienie w dwójnasób: najpierw SAM mu się ukazuje – a kiedy patriarcha cieszy się Jego obecnością, stawia mu przed oczyma trzech ludzi (dosł. „śmiertelników”). I wtedy… Abraham zostawia Boga, aby ugościć obcych”.

Otóż taka interpretacja odbiega od istniejących komentarzy egzegezy katolickiej, wedle których to właśnie w osobach trzech przybyszów dokonała się teofania.

Ks. kardynał pisze:

„Tymczasem katolicka nauka społeczna (na którą tak wielu się powołuje…) wyraźnie stwierdza, że KAŻDY CZŁOWIEK ma prawo wybrać sobie miejsce do życia; i ma prawo w tym miejscu być uszanowanym w swoich przekonaniach, kulturze, języku i wierze”.

Otóż w Encyklice „Pacem in terris” św. Jana XXIII czytamy:

„Każdemu człowiekowi winno też przysługiwać nienaruszalne prawo pozostawania na obszarze swego własnego kraju lub też zmiany miejsca zamieszkania. A nawet - jeśli są do tego słuszne przyczyny - ma on prawo zwrócić się do innych państw z prośbą o zezwolenie mu na zamieszkanie w ich granicach. Fakt, że ktoś jest obywatelem określonego państwa, nie sprzeciwia się w niczym temu, że jest on również członkiem rodziny ludzkiej oraz obywatelem owej obejmującej wszystkich ludzi i wspólnej wszystkim społeczności” (nr 25). [podkreślenie moje – P. M.]

Ponadto św. Jan XXIII naucza w tejże encyklice o nierozerwalnym związku praw i obowiązków każdego człowieka, o współzależności praw i obowiązków. Pisze: „Tych więc ludzi, którzy dopominają się o swe własne prawa, a równocześnie albo całkowicie zapominają o swych obowiązkach, albo wykonują je niedbale, trzeba porównać z tymi, którzy jedną ręką wznoszą gmach, a drugą go burzą” (nr 30).

Ks. kardynał pisze o uszanowaniu przekonań, kultury, języka i wiary imigrantów. Zgoda, ale pod warunkiem, że nie zagrażają one dobru wspólnemu, że nie naruszają naszych ludzkich uprawnień. Kultury i religie w różnym stopniu wymagają etycznego oczyszczenie, o czym przypominał papież Benedykt XVI. Mówił też o potrzebie ewangelizacji kultur. A św. papież Jan Paweł II wskazywał na potrzebę ewangelizacji tych imigrantów, którzy jeszcze nie znają Chrystusa.