Ostatnia droga arcybiskupa Edwarda Ozorowskiego. Został pochowany w krypcie bazyliki. "Był człowiekiem skromnym, życzliwym"

W bazylice archikatedralnej w Białymstoku odbyły się główne uroczystości pogrzebowe b. metropolity, arcybiskupa seniora Edwarda Ozorowskiego. Zmarły w minioną sobotę, w wieku 83 lat hierarcha, został pochowany w krypcie tej bazyliki.

Pogrzeb arcybiskupa seniora

Mszy św. pogrzebowej przewodniczył obecny metropolita białostocki abp Józef Guzdek, w asyście wielu kościelnych hierarchów. Wśród uczestników uroczystości, w której wzięły udział setki wiernych, była rodzina zmarłego, przedstawiciele władz państwowych i samorządowych oraz delegacje innych Kościołów, w tym Kościoła prawosławnego.

Specjalny telegram przysłał sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej kard. Pietro Parolin, a wśród listów z kondolencjami i wspomnieniami znalazł się też list mieszkańców rodzinnej wsi arcybiskupa Ozorowskiego.

W godzinie jego pogrzebu towarzyszą nam nie płacz i smutek, ale modlitwa i przekonanie, że wielka miłość czekała na niego. Arcybiskup Edward odszedł nagle i niespodziewanie w roku podwójnego jubileuszu - 60 lat od przyjęcia święceń kapłańskich i 45 lat od przyjęcia sakry biskupiej

— powiedział na początku nabożeństwa abp Guzdek.

„Łączył wiedzę z wiarą”

Wspominając w homilii zmarłego, ordynariusz diecezji ełckiej bp Jerzy Mazur mówił, że abp Ozorowski „zapisywał stronę po stronie swojej księgi życia wiarą w życie wieczne z Bogiem, nadzieją na spotkanie z nim”.

Zapisywał je modlitwą, pracą, a te ostatnie lata były zapisywane cierpieniem i wielką ufnością w Boże miłosierdzie

— dodał.

Na wszystkich etapach swego kapłańskiego życia umiejętnie łączył wiedzę z wiarą, poszukiwania naukowe z byciem blisko ludzi, wierność poznawanej prawdzie i dzieleniu się nią z innymi

— powiedział bp Mazur.

Przed Mszą św. pogrzebową zmarłego wspominali przedstawiciele różnych środowisk.

Jak dostojnik Kościoła z godnościami i naukowiec z najwyższym tytułem profesora zwyczajnego, był jednocześnie człowiekiem skromnym, życzliwym dla innych, taktownym, radosnym i serdecznym. A jednocześnie jakże wielkim i po prostu dobrym

— mówiła siostra Helena Kamińska ze zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi.

Zgromadzenie to prowadzi Dom Pomocy Społecznej dla Dzieci i Młodzieży w Augustowie, gdzie w okresie wakacyjnym abp Ozorowski posługiwał i wypoczywał.

Abp Edward Ozorowski urodził się w 1941 roku w Wólce-Przedmieście k. Białegostoku. Święcenia kapłańskie przyjął w 1964 roku, sakrę biskupią otrzymał w 1979 roku. Od tamtej pory pełnił funkcję biskupa pomocniczego w Białymstoku.

Gdy zaczynał pracę jako biskup, w Białymstoku istniała administratura apostolska Archidiecezji Wileńskiej. Dopiero w 1991 roku papież Jan Paweł II powołał diecezję białostocką, rok później podniesioną do rangi archidiecezji.

Był czwartym metropolitą białostockim, po arcybiskupach: Edwardzie Kisielu, Stanisławie Szymeckim i Wojciechu Ziembie. Sprawował ten urząd w latach 2006-2017, do przejścia na emeryturę.

Honorowy obywatel Białegostoku

W 2014 roku został honorowym obywatelem Białegostoku; uroczystość zbiegła się w czasie z jubileuszem 50-lecia jego kapłaństwa i 35-lecia sakry biskupiej.

Hierarcha był profesorem zwyczajnym teologii; w swoim dorobku naukowym miał ponad tysiąc publikacji. Przez wiele lat był rektorem Archidiecezjalnego Wyższego Seminarium Duchownego w Białymstoku, wykładał też na innych uczelniach. Był pomysłodawcą powstania i pierwszym kierownikiem Międzywydziałowej Katedry Teologii Katolickiej na Uniwersytecie w Białymstoku. W 2007 roku otrzymał doktorat honoris causa tej uczelni.

kk/PAP