Donald Trump, były prezydent USA, który obecnie ponownie walczy o fotel prezydencki, napisał list upamiętniający bł. ks. Jerzego Popiełuszko. „Każdy patriota, każdy kto kocha wolność, każdy studiujący historię i każdy wierzący, który chciałby zrozumieć, w jaki sposób w Europie pokonano ateistyczny komunizm, a zło zwyciężano dobrem, powinien pamiętać imię i pielęgnować nieśmiertelne dzieje księdza Jerzego Popiełuszki” - napisał Trump.

40. rocznica męczeństwa ks. Popiełuszki

Obchody 40. rocznicy męczeństwa ks. Popiełuszki zainaugurowane zostały 28 lutego br. w 42. rocznicę pierwszej odprawionej przez niego Mszy św. za ojczyznę. Potrwają do 3 listopada, gdy przypada 40. rocznica jego pogrzebu. W ramach obchodów odbyło się w Polsce już ponad 70 wydarzeń m.in. liturgie, modlitwy, konferencje, wystawy i publikacje.

10 października w sanktuarium bł. ks. Jerzego Popiełuszki na warszawskim Żoliborzu rozpoczęła się nowenna w intencji ojczyzny. Nowenna jest częścią obchodów 40. rocznicy męczeńskiej śmierci kapelana „Solidarności”, bestialsko zamordowanego przez komunistyczną bezpiekę. Trwać będzie do 19 października.

CZYTAJ WIĘCEJ:

- Ruszyła nowenna w intencji ojczyzny za wstawiennictwem bł. ks. Jerzego Popiełuszki. 19 października 40. rocznica jego męczeńskiej śmierci

- Polonia nowojorska złożyła hołd bł. ks. Popiełuszce w 40 rocznicę jego zabójstwa. „Oby ta pamięć nigdy nie zgasła”

Spotkanie w Chicago

Donald Trump na platformie X poinformował o spotkaniu z Markiem Popiełuszko, bratankiem zamordowanego księdza, do którego doszło w Chicago. Były prezydent USA otrzymał od niego „książkę kazań księdza Jerzego i inne piękne pamiątki upamiętniające życie tego niezwykłego człowieka o heroicznej cnocie”.

Tłumaczenie listu 45. prezydenta Stanów Zjednoczonych Ameryki Donalda Trumpa na temat bł. ks. Jerzego Popiełuszki, zamieścił internetowy portal Radia Maryja.

List Donalda Trumpa

W 40. rocznicę męczeństwa ks. Jerzego Popiełuszki

Napisane przez 45. Prezydenta Stanów Zjednoczonych

Upamiętnienie

Dzisiaj, w sobotę 19 października 2024 r., mam zaszczyt uczcić 40. rocznicę męczeńskiej śmierci księdza Jerzego Popiełuszki.

Był on rzymsko-katolickim kapłanem, polskim patriotą, obrońcą robotników i bohaterskim głosicielem Ewangelii, który mężnie poświęcił swoje życie dla Boga, swego kraju i dla wszystkich ludzi, pragnących żyć w wolności.

Wbrew dziesięcioleciom komunistycznego ucisku, tyranizującego Polskę i zniewalającego Europę Wschodnią, ksiądz Jerzy był uosobieniem niezłomnej siły prawdy, dobra i piękna. Podczas 12 lat swojej kapłańskiej posługi w zniewolonym kraju jakim była Polska, stawiał czoła złu ateistycznej dyktatury, głosząc z mocą Słowo Boże, wpajając nadzieję, zwyciężając zło dobrem i rozświetlając drogę ku przyszłej wolności.

Realizując swe kapłańskie powołanie, ksiądz Jerzy niósł bezinteresownie światło Chrystusa, prowadząc naród, kształtując kulturę i stanowiąc inspirację dla ludzi uciskanych przez niewyobrażalny terror i brutalność. Za swoją niezachwianą wierność Bogu został brutalnie pobity na śmierć przez agentów tajnej komunistycznej policji. Miał zaledwie 37 lat.

Poprzez swą męczeńską śmierć ksiądz Jerzy pomógł rozbić komunizm w Europie i wyzwolić nie tylko swoich rodaków Polaków, ale także miliony ludzi w zniewolonych krajach Europy – w tym wielu odważnych duchownych, duszpasterzy i świeckich, którzy nie zgięli swych kolan przed podłymi kłamstwami i oszustwami marksizmu.

Dlatego każdy patriota, każdy kto kocha wolność, każdy studiujący historię i każdy wierzący, który chciałby zrozumieć, w jaki sposób w Europie pokonano ateistyczny komunizm, a zło zwyciężano dobrem, powinien pamiętać imię i pielęgnować nieśmiertelne dzieje księdza Jerzego Popiełuszki.

Wczesne życie i służba

Urodzony w pobożnej rzymskokatolickiej rodzinie, w małej polskiej wsi, już w młodym wieku Jerzy postanowił pójść za Bożym wezwaniem i zostać kapłanem. Zainspirował go bohater jego dzieciństwa, polski święty Maksymilian Kolbe, kapłan, który w obozie zagłady w Auschwitz zgłosił się na ochotnika, aby zająć miejsce mężczyzny mającego żonę i dzieci, a którego niemieccy naziści skazali na śmierć.

Na pierwszym roku studiów seminaryjnych sowiecki reżim, siłą przeniósł Jerzego do komunistycznej jednostki wojskowej, w której modlitwa i czytanie Biblii były surowo zakazane – i gdzie Sowieci starali się Jerzemu i jego kolegom seminarzystom wpoić ateizm. Ale w odróżnieniu do wielu swoich kolegów, Jerzy otwarcie modlił się na różańcu, odmawiał zdjęcia szkaplerza i nie chciał odłożyć modlitewnika czy zdjąć medalika.

Za karę Jerzy był często zmuszany do stania na baczność przez całą noc – czasem nawet boso w deszczu i śniegu. Ta kara była przyczyną częstych hospitalizacji i problemów zdrowotnych Jerzego, trwającego przez całą resztę jego życia. Ale dzięki tym pierwszym aktom sprzeciwu sumienia wobec w obliczu poważnych prób, wiara Jerzego zahartowała się.

Wyświęcony w maju 1972 r., ksiądz Jerzy pełnił funkcję kapelana Solidarności, pierwszego niezależnego związku zawodowego w kraju kontrolowanym przez komunistów i jednego z największych ruchów społecznych w historii Polski. Wkrótce stał się duchowym oparciem dla Solidarności. Wspierał te robotnicze ruchy, które z małej grupy opozycyjnej w 1980 r. rok później stały się już „samorządną Rzeczpospolitą”. Odprawiał Mszę dla robotników fabrycznymi w Warszawie. Posługiwał strajkującym hutnikom i stoczniowcom w Stoczni Gdańskiej. I głosił protestującym kazania o pokojowym sprzeciwie wobec zła komunizmu, kiedy strajki robotnicze „Solidarności” przetaczały się przez kraj.

Cały ten czas przesłanie księdza Jerzego było proste i biblijne: „Zło dobrem zwyciężaj”.

Z każdą odprawianą Mszą św. popularność księdza Jerzego rosła. Z każdym wygłoszonym przez niego kazaniem tłumy się powiększały. Ale z każdym słowem, jakie wygłaszał z ambony, komuniści byli coraz bardziej zdeterminowani, by zatrzymać to jego publiczne świadectwo, aby sparaliżować jego energię i rozbić Ruch Solidarności, który pomógł się rozwinąć.

Dzięki talentom intelektualnym, duchowym i dzięki głoszeniu prawdy, ksiądz Jerzy szybko stał się jednym z najważniejszych głosów wolnej Polski. W rezultacie szybko stał się również jednym z największych zagrożeń dla przetrwania w Polsce sowieckiego komunizmu.

Młody ksiądz poddawany był przez reżim komunistyczny nieustannej cenzurze, inwigilacji, nękaniu i zastraszaniu. Jego telefon był podsłuchiwany. Jego samochód był śledzony. Do jego mieszkania wrzucono bombę. Propagandyści rządowi oczerniali go w prasie za wypowiadanie się przeciwko „najwyższym organom państwa” i za „przekształcanie kościołów w miejsca propagandy antypaństwowej”.

Ale ksiądz Jerzy nadal głosił kazania, a liczba wiernych w jego kościele św. Stanisława Kostki w Warszawie stale się rosła. W grudniu 1981 r., po wprowadzeniu przez komunistyczny reżim stanu wojennego, odpowiedzią księdza Jerzego było odprawianie comiesięcznej Mszy św. za Ojczyznę, podczas której modlono się za zamordowanych lub uwięzionych w czasie stanu wojennego.

Nawet po licznych aresztowaniach, zatrzymaniach i zamachach, ksiądz Jerzy nadal walczył o swoją wiarę i o wolność dla Polski. Nadal odprawiał swoją comiesięczną „Mszę za Ojczyznę”, która przyciągała dziesiątki tysięcy ludzi i docierał do wielu innych, ponieważ jego kazania były nagrywane i przekazywane z rąk do rąk.

W miarę jak komuniści stawali się coraz bardziej okrutni, ksiądz Jerzy stawał się coraz odważniejszy. „Mogą mnie internować, aresztować, wymyślić skandal” – pisał w swoim dzienniku. „Ale ja nie mogę przerwać swojej działalności, będącej służbą Kościołowi i Ojczyźnie”.

Męczeństwo

19 października 1984 r., gdy ksiądz Jerzy wracał do domu w Warszawie po odprawieniu Mszy św. z działaczami Solidarności w pewnym odległym mieście, agenci komunistycznej tajnej policji zmusili go do zatrzymania się i porwali go. Komuniści okrutnie pobili i zmaltretowali księdza Jerzego, a następnie obciążyli jego ciało kamieniami i zrzucili z mostu do lodowatej rzeki, w której jego ciało zostało znalezione ponad tydzień później.

Morderstwo księdza Jerzego wstrząsnęło ruchem Solidarności i całym światem. Jednak to okrutne zabójstwo stało się również źródłem odwagi i większego zaangażowania. Podczas pogrzebu księdza Jerzego setki tysięcy ludzi przyjęło Komunię św. Dziesiątki milionów odwiedziło jego grób w kolejnych dekadach.

Dzięki ofierze ze swojego życia, jak wiele lat później zauważył papież Jan Paweł II, ksiądz Jerzy został patronem polskiej obecności w Europie.

Po dziewięciu latach pokojowego oporu, czerpiący inspirację z kapłaństwa i męczeństwa księdza Jerzego, duch Solidarności zwyciężył i w czerwcu 1989 roku w całej Polsce odbyły się w dużej mierze wolne wybory. Kilka miesięcy później upadł mur berliński, a dwa lata później, w Boże Narodzenie 1991 roku, Związek Radziecki zniknął z mapy Europy.

W kościele w Warszawie, gdzie został pochowany, granitowy grób księdza Jerzego ma kształt krzyża. Jest otoczony kamieniami rozrzuconymi w kształcie różańca, symbolizującymi zarówno kamienie, które doprowadziły go do śmierci, jak i wiarę księdza Jerzego w odkupieńczą moc śmierci i zmartwychwstania Jezusa Chrystusa – ponieważ to kamień został odsunięty trzeciego dnia, aby odsłonić pusty grób.

Dziedzictwo

Życie, cierpienie i śmierć księdza Jerzego będą nieustannie brzmieć echem w dziejach. Jego męczeństwo nie tylko wzmocniło ruch Solidarności i wiarę katolicką w całej Polsce, ale także zmobilizowało cały wolny świat wokół sprawy wolnej Polski i wolnej Europy.

Tak samo tutaj, w Stanach Zjednoczonych, historia księdza Jerzego i Solidarności inspiruje i podnosi na duchu naszych obywateli i nasz naród. Jest to historia, która przypomina Amerykanom, że od 1776 r. nasz naród cieszy się wyjątkową przyjaźnią z polskim narodem.

W przemówieniu w Gabinecie Owalnym wygłoszonym w grudniu 1981 r., prezydent Ronald Reagan wezwał naród amerykański do zapalenia świecy w oknach w czasie Wigilii jako „latarni naszej solidarności z narodem polskim, wskazującej, że światło wolności nie zgaśnie”.

Czterdzieści lat po jego śmierci, potężne publiczne świadectwo księdza Jerzego nadal służy jako światło wolności i również dzisiaj jak i wtedy jest równie aktualne. Jak kiedyś on sam powiedział: „Podstawową rzeczą w procesie wyzwalania człowieka i narodu jest przezwyciężenie strachu… Boimy się cierpienia. Boimy się utraty wolności lub naszej pracy. A potem postępujemy wbrew naszym sumieniom, kneblując w ten sposób prawdę. Możemy przezwyciężyć strach tylko wtedy, gdy zaakceptujemy cierpienie w imię większej wartości. Tylko gdy prawda stanie się dla nas wartością godną cierpienia i ryzyka, wówczas pokonamy strach”.

Dla księdza Jerzego prawda zawsze była cenniejsza niż cierpienie. Dla tych Polaków, którzy ze świadectwa księdza Jerzego czerpali wiarę i odwagę potrzebną do pokonania komunizmu, prawda zawsze była cenniejsza niż cierpienie. Dlatego jako Prezydent miałem zaszczyt udać się 6 lipca 2017 r. do Warszawy i powiedzieć do Polaków, że: „Triumf polskiego ducha nad wielowiekowymi trudnościami, daje nam wszystkim nadzieję na przyszłość, w której dobro zwycięży zło, a pokój odniesie zwycięstwo nad wojną”.

W tym przemówieniu oświadczyłem również wobec polskiego narody, że ich okrzyk „my chcemy Boga” jaki rozbrzmiał na placu Zwycięstwa w czerwcu 1979 r. zostanie zapamiętany na zawsze jako potężne świadectwo ich woli, siły i miłości do własnego narodu oraz jako fundamentalne przypomnienie o sensie życia i wolności, a także o tym, czego wspólnie będziemy zawsze bronić.

Jako Amerykanie, stoimy przy Polsce w obronie wolności, godności człowieka, rządów prawa, suwerennych granic, niepodległości narodowej i zachodniej cywilizacji.

Podzielamy przekonanie, że religia i moralność oraz kultura otwarta na Boga są niezbędne dla sprawiedliwego rządu i politycznego powodzenia.

I łączymy się w nieustającej wdzięczności za życie księdza Jerzego Popiełuszki, którego odważne chrześcijańskie świadectwo pomogło nie tylko wyzwolić świat z ciemności, ale także poprowadzić ludzi zniewolonych niegdyś narodów Europy do nowego i pełnego nadziei świtu.

Donald J. Trump

kk/Radio Maryja/X