„Apel do Papieża Franciszka o jednoznaczne i czytelne poparcie Ukrainy w wojnie z Rosją o wolność” - taki tytuł nosi list otwarty skierowany z Polski do papieża Franciszka.

Prosimy Waszą Świątobliwość o pójście drogą poprzedników o czytelny głos wzywający agresora do ustąpienia, potępienie zbrodni na Ukraińcach i podkreślenia ich prawa do jedności terytorialnej państwa. Jeśli w świecie ma być pokój, to Ukraina musi tę sprawiedliwą wojnę zwyciężyć, zarówno militarnymi jak i niemilitarnymi metodami

— czytamy w liście polskich intelektualistów katolickich, świeckich i księży.

Dokument, podpisany przez około pięćdziesiąt postaci ze świata nauki, dziennikarstwa, sztuki i innych środowisk, został przekazany Nuncjuszowi Apostolskiemu w Polsce i  Przewodniczącemu Konferencji Episkopatu Polski.

W liście czytamy:

24 lutego Rosja napadając na Ukrainę rozpoczęła nie konflikt, ale wojnę, giną ukraińscy żołnierze, ukraińskie niewinne dzieci, kobiety, cywile, niszczona jest substancja materialna z takim trudem odbudowywana po komunizmie. Codziennie raportowane są akty terroru kwalifikujące się jako zbrodnie wojenne.

Sygnatariusze listu mówią: „My katolicy musimy jasno powiedzieć po której stronie jest prawda i gdzie leży zło”.

Dlatego prosimy Waszą Świątobliwość o silny głos sprzeciwu Biskupa Rzymu wobec agresji putinowskiej Rosji na niewinną Ukrainę, o zdecydowane powiedzenie kto jest oprawcą, a kto jest ofiarą w tym konflikcie.

List krytykuje też pośrednio wcześniejsze wypowiedzi dyplomacji watykańskiej w sprawie kryzysu na Ukrainie, które wielu oceniło jako niewystarczająco zdecydowane.

W obliczu śmierci, pożogi, kłamliwej propagandy, Ukraina prowadzi wojnę sprawiedliwą i moralnie uprawnioną, a słowa o odstąpieniu od konfliktu oraz dialogu w czasie trwania rzezi Charkowa i Kijowa brzmią dwuznacznie i odbierają katolikom na całym świecie nadzieję na głos sprawiedliwości, który powinien być słyszalny nawet, a może przede wszystkim, w sytuacji bezsilności. Widzimy z całym dramatyzmem, że w tej sytuacji aktualnym rozwiązaniem jest nie dialog, lecz pokonanie zła.

List podpisało wielu intelektualistów: od dziennikarzy Tomasza Terlikowskiego, Krzysztofa Ziemca, Piotra Zaremby, przez publicystów takich jak Paweł Milcarek i Dominik Zdort, po naukowców jak Jan Żaryn, Marcin Kędzierski i Justyna Melonowska. Wśród sygnatariuszy jest wielu duchowych.

Niezdecydowana reakcja dyplomacji watykańskiej na rosyjską inwazję na Ukrainę, o której już pisałem na portalu, wywołała reakcję w Polsce.

W sytuacji, gdy krwawi na oczach obojętnej Europy, ten kraj zasługuje na znacznie więcej od Stolicy Apostolskiej niż język dyplomatycznego symetryzmu.

Dlatego niezwykle ważne jest, aby ten list się pojawił.

Oto jego pełna wersja.

Środa Popielcowa 2022 Jego Świątobliwość Papież Franciszek

Wasza Świątobliwość

Od 2014 roku trwa konflikt na Ukrainie. Niewinny kraj dumnych ludzi został wpierw ogołocony ze swojego terytorium na Krymie, następnie z terenów wschodnich, gdzie od lat przetacza się brutalny terror wobec stawiających opór. Dzielni Ukraińcy dwukrotnie sprzeciwiali się totalitaryzmowi podczas dwóch rewolucji, Pomarańczowej i Rewolucji Godności. 24 lutego Rosja napadając na Ukrainę rozpoczęła nie konflikt, ale wojnę, giną ukraińscy żołnierze, ukraińskie niewinne dzieci, kobiety, cywile, niszczona jest substancja materialna z takim trudem odbudowywana po komunizmie. Codziennie raportowane są akty terroru kwalifikujące się jako zbrodnie wojenne. Do dzisiaj Polacy przyjęli prawie 700 tysięcy uchodźców wojennych, w większości są oni zaproszeni do polskich domów. W Polsce jest pospolite ruszenie dobra, kilka milionów naszych rodaków, od wielkich miast po wsie spontanicznie angażuje się we wszelkie formy pomocy potrzebującym. Uciekający przed rosyjską agresją opowiadają straszne rzeczy, dzieci są stygmatyzowane wojną, rodziny utraciły nie tylko bliskich, ale i cały dorobek życia. Uchodźcy są przerażeni i sparaliżowani brakiem nadziei i lękiem o tych, co heroicznie postanowili pozostać, by bronić ojczyzny.

Obok wysiłków politycznych, my katolicy musimy jasno powiedzieć po której stronie jest prawda i gdzie leży zło. Dlatego prosimy Waszą Świątobliwość o silny głos sprzeciwu Biskupa Rzymu wobec agresji putinowskiej Rosji na niewinną Ukrainę, o zdecydowane powiedzenie kto jest oprawcą, a kto jest ofiarą w tym konflikcie. Zwracamy się do Waszej Świątobliwości o nawiązanie do antytotalitarnej postawy Piusa XI, który w encyklice z 1937 roku „Mit brennender Sorge” jasno i dobitnie wskazał, że reżym hitlerowski jest zły. Putin wpisuje się w scenariusz siejącego śmierć i przynoszącego nieszczęście Antychrysta. Poparcie moskiewskiego patriarchy Cyryla wobec wojny jest „apostazją krwi”, nie można – o czym napisał Pius XI w stosunku do Niemców – być chrześcijaninem i jednocześnie wspierać niegodziwy akt zbrodni. Powiedzenie tego wszystkiego głośno przez Papieża będzie aktem chrześcijańskiej sprawiedliwości, ale też będzie owocem prawdziwego dialogu, którego strony powinny potrafić powiedzieć prawdę w trudnych chwilach. Św. Tomasz z Akwinu precyzyjnie wskazuje kiedy wojna jest sprawiedliwą, a satrapa niosący innym śmierć powinien ponieść najwyższą karę. W obliczu śmierci, pożogi, kłamliwej propagandy, Ukraina prowadzi wojnę sprawiedliwą i moralnie uprawnioną, a słowa o odstąpieniu od konfliktu oraz dialogu w czasie trwania rzezi Charkowa i Kijowa brzmią dwuznacznie i odbierają katolikom na całym świecie nadzieję na głos sprawiedliwości, który powinien być słyszalny nawet, a może przede wszystkim, w sytuacji bezsilności. Widzimy z całym dramatyzmem, że w tej sytuacji aktualnym rozwiązaniem jest nie dialog, lecz pokonanie zła. Bo przecież kto miałby odstąpić od militarnej obrony? Nikczemnie zaatakowana Ukraina? Niby w jakie argumenty strony rosyjskiej miałyby wsłuchać się ukraińskie władze, czy w normalnych stosunkach międzynarodowych akceptuje się żądania zagarnięcia cudzego terytorium?

Jan Paweł II w swojej doktrynie narodów opowiadał się za suwerennością państw, także tych, które przez dziesięciolecia trwały w zniewoleniu, w tym słabych i biednych. Kościół potwierdzał legitymizację do ich suwerenności i ochrony przed silniejszym agresorem, mamy nadzieję, że dziś nie następuje zmiana w kierunku nowego „koncertu mocarstw”, z nieformalnym poparciem Stolicy Apostolskiej. Pozostający na Ukrainie Nuncjusz Apostolski, a także i polscy księża, którzy nie uciekli pomimo bombardowań dają świadectwo po której stronie jest Kościół, jak i miliony katolików, którzy wspierają braci w walce i zagrzewają do zwycięstwa nad złem niosąc pomoc ofiarom. Kościół jest dziś w katedrze ruin Kijowa, w sercu dzielnych obrońców stolicy atakowanej tak samo jak dzielna Warszawa w 1939 roku. Przyczyną tego zła nie były jakieś wyimaginowane egoizmy, ale nienawiść płynąca od władz w Moskwie, przy niestety czynnej akceptacji i bluźnierczym błogosławieństwie patriarchy Cyryla.

Wasza Świątobliwość, Władimir Putin od lat wspomina o odnowieniu zony sowieckiej, nazwanej przez Ronalda Reagana „Imperium zła”, miejsca męczeństwa milionów chrześcijan, przymusowej ateizacji i źródła nieszczęść kilku pokoleń XX i XXI wieku. Przetrwanie tego politycznego marzenia, wcale nie jest szaleństwem, czy utopią, lecz racjonalnym, krok po kroku wprowadzanym militarnie, kulturowo i ekonomicznie planem jest zagrożeniem dla ludzi dobrej woli i pokoju na świecie. Putin nie jest obrońcą konserwatywnego świata, konserwatyzm to także szacunek dla życia i prawa do suwerenności, którego on i popierająca go Cerkiew konsekwentnie nie uznaje. Wojna z Ukrainą to krwawy wstęp do eskalacji nowego imperium zła, tego nie sposób rozwiązać dialogiem, lecz stanowczym „non possumus” i gotowością do obrony, także militarnymi środkami. Tak, być może jako Kościół jesteśmy słabsi, ale i odwaga Piusa XI, i błogosławionego Kardynała Wyszyńskiego z jego „non possumus” przeciwko komunistom, i radykalna postawa Jana Pawła II wobec zła, przekonała niekomunistyczne potęgi polityczne o zmianie swego stosunku do totalitaryzmów i zmieniła w 1989 roku oblicze ziemi.

Prosimy Waszą Świątobliwość o pójście drogą poprzedników o czytelny głos wzywający agresora do ustąpienia, potępienie zbrodni na Ukraińcach i podkreślenia ich prawa do jedności terytorialnej państwa. Jeśli w świecie ma być pokój, to Ukraina musi tę sprawiedliwą wojnę zwyciężyć, zarówno militarnymi jak i niemilitarnymi środkami.

Z wyrazami szacunku

Sygnatariusze

Dr Tomasz Terlikowski, pisarz, dziennikarz

Prof. UAM Cezary Kościelniak, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza

Prof. Andrii Baumeister, Uniwersytet im. Tarasa Szewczenki w Kijowie. Професор кафедри теоретичної i практичної фiлософii фiлософського факультету Киiвського нацiонального унiверситету iменi Тараса Шевченка.

Dr hab. Szczepan Cofta, Uniwersytet Medyczny w Poznaniu, członek Rady Społecznej przy Metropolicie Poznańskim

Dr Łukasz Adamski, wicedyrektor Centrum Polsko-Rosyjskiego Dialogu i Porozumienia

O. dr Wojciech Surówka OP, duszpasterz Lednica2000, w latach 2011-2019 dyrektor Instytutu Nauk Religijnych św. Tomasza z Akwinu w Kijowie.

O. Jakub Kołacz SJ

Dr Justyna Melonowska, Akademia Pedagogiki Specjalnej im. M. Grzegorzewskiej.

Dr Marcin Kędzierski, Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie, Klub Jagielloński

Judyta Syrek, pisarka, dziennikarka, sekretarz Rady KEP ds. Świeckich

Krzysztof Ziemiec, dziennikarz TVP

Prof. Jarosław Gryz, prorektor Akademii Sztuki Wojennej w Rembertowie

Dominik Zdort, redaktor naczelny portalu „Tygodnik TVP”

Prof. UAM Wiesław Ratajczak, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza

Maciej Mazurek, Prezes Radia Poznań

O. prof. Marek Blaza SJ, Akademia Katolicka w Warszawie

Piotr Zaremba, „Dziennik Gazeta Prawna”, magazyn „Plus Minus”

Prof. Stanisław Żerko, Instytut Zachodni w Poznaniu i Akademia Marynarki Wojennej w Gdyni

Dr hab. Jacek Wasilewski, Uniwersytet Warszawski

Prof. Radosław Zenderowski, UKSW

Ks. prof. Przemysław Artemiuk, UKSW

Prof. UAP, dr hab. Vladislav Radzivillovič, Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu

Joanna Mueller, pisarka, redaktor naczelna wydawnictwa Biuro Literackie

Ks. Marcin Węcławski, proboszcz parafii Maryji Królowej w Poznaniu

Prof. Piotr Buła, prorektor Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie

Dr Tomasz Dekert, Akademia Igantianum w Krakowie

Tomasz Rowinski, „Christianitas”

Prof. UAM Rafał Witkowski, prorektor Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza

Agnieszka Bugała, dziennikarka

Michał Senk, dyrektor Centrum Myśli Jana Pawła II

Bartłomiej Radziejewski, dyrektor think-tanku Nowa Konfederacja

O. Roman Bielecki OP, redaktor naczelny miesięcznika „W Drodze”

O. Tomasz Grabowski OP, redaktor naczelny Wydawnictwa Polskiej Prowincji Dominikanów „W Drodze”.

Ks. Daniel Wachowiak, proboszcz w parafii w Piłce

Dr Paweł Milcarek, redaktor naczelny „Christianitas”

Prof. Grzegorz Kucharczyk, Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk

Prof. UKSW Dominika Żukowska, kierownik Instytutu Badań w Centrum Myśli Jana Pawła II