Papież odprawił Mszę za zmarłych w ciągu ostatniego roku kardynałów i biskupów. Podkreślił, że niektórzy z nich zmarli na Covid-19

Papież Franciszek odprawił w czwartek w bazylice Świętego Piotra Mszę za zmarłych w ciągu ostatniego roku 17 kardynałów i 191 biskupów z całego świata. Papież podkreślił w homilii, że niektórzy z nich zmarli na Covid-19.

CZYTAJ RÓWNIEŻ: Papież Franciszek do uczestników COP26: W sprawie klimatu trzeba działać pilnie, z odwagą i odpowiedzialnością. Cele są ambitne

Podczas tradycyjnej Mszy, odprawianej po uroczystościach Wszystkich Świętych i Zaduszek, Franciszek mówił o znaczeniu „nauczenia się sztuki oczekiwania na Pana”.

Trzeba - dodał - czekać pokornie, z ufnością i w milczeniu pełnym nadziei.

W ten sposób przygotowujemy się do ostatniej i największej próby życia - śmierci. Ale najpierw są próby danej chwili, jest krzyż, który mamy teraz i dla którego prosimy Pana o łaskę, abyśmy umieli czekać właśnie tam na jego nadchodzące zbawienie

— zaznaczył Franciszek.

Dodał: „W obliczu trudności i problemów życia trudno mieć cierpliwość i zachować spokój. Czai się irytacja i często pojawia się zniechęcenie. Może zdarzyć się, że silna będzie pokusa pesymizmu i rezygnacji, postrzegania wszystkiego w czarnych barwach, przyzwyczajenia się do tonu zniechęcenia i narzekania”.

W otchłani, w udręce bezsensu Bóg zbliża się, aby nas zbawić. I kiedy gorycz osiąga szczyt, nagle znów rozkwita nadzieja

— mówił Franciszek.

Zauważył również:

Przykre jest osiągnięcie starości ze zgorzkniałym, zawiedzionym sercem, krytycznie nastawionym do nowości. To bardzo niemiłe. (…) Dobrobyt często czyni ślepym, powierzchownym, pysznym

— powiedział papież.

Przejście przez próbę

– podkreślił.

Jeśli przeżyte w gorącej wierze, mimo, że jest ciężkie i mimo łez, sprawia, że odradzamy się i stajemy się inni niż w przeszłości.

Powaga cierpienia

Franciszek wyjaśnił:

Chrześcijanin nie umniejsza powagi cierpienia, ale podnosi wzrok ku Panu i pod ciosami próby ufa w niego i modli się za tego, kto cierpi. Ma oczy zwrócone ku niebu, ale ręce zawsze wyciągnięte ku ziemi po to, by konkretnie służyć bliźniemu.

mly/PAP