100 lat temu Polska została zawierzona Sercu Pana Jezusa. W obliczu nawały bolszewickiej dramatyczne wołanie o pomoc popłynęło z Jasnej Góry. Trzy tygodnie później nad Wisłą wydarzył się cud. Wygraliśmy Bitwę Warszawską. W 1921 roku biskupi poświęcili niepodległą Polskę i cały naród Bożemu Sercu a jako wotum za odzyskanie niepodległości konsekrowali Bazylikę Serca Jezusowego w Krakowie. Dziś 100. rocznica tego wydarzenia, ponowne zawierzenie i niesamowita symbolika nowych czasów.

W 1920 r., w obliczu bolszewickiego zagrożenia, polscy biskupi zebrani na Jasnej Górze pod przewodnictwem prymasa Polski kard. Edmunda Dalbora, 27 lipca poświęcili naród polski i całą Ojczyznę Najświętszemu Sercu Pana Jezusa oraz ponownie obrali Matkę Bożą Królową Polski.

W chwili, gdy nad Ojczyzną i Kościołem naszym gromadzą się chmury ciemne, wołamy jak niegdyś uczniowie Twoi zaskoczeni burzą na morzu: Panie, ratuj nas, bo giniemy. I jak niegdyś, wyciągnąwszy prawicę, jednym słowem uspokoiłeś burzę, tak oddal, Panie, teraz od nas grożące nam niebezpieczeństwo

— prosili biskupi, zobowiązując się do szerzenia wśród wiernych nabożeństwa do Najświętszego Serca Pana Jezusa i zachęcania rodzin, by podejmowały akt poświęcenia się.

Moment był dla Polski niezwykle trudny. Wydawało się, że walka z bolszewią skazana jest na porażkę. Trzy tygodnie później wydarzył się militarny cud. 15 sierpnia 1920 r. Polakom udało się odeprzeć nawałę bolszewicką i wygraliśmy Bitwę Warszawską. Gdy papież Benedykt XV usłyszał o zawierzeniu Polski Bożemu Sercu, napisał do Episkopatu:

Nic stosowniejszego nie mogliście podjąć celem naprawienia zła naszych czasów, jak ulegając zachętom papieskim, Ojczyznę Waszą poświęcić Najświętszemu Sercu Jezusowemu i Jego kult święty w narodzie rozszerzać coraz więcej i więcej. Zaiste, powzięliście zamiar najpożyteczniejszy, jak nigdy: cóż bowiem można wynaleźć zbawienniejszego w tym przewrocie wszechrzeczy, jak wzmożenie miłości Pana Jezusa, który stanowi obronę i mocną podstawę każdej Rzeczypospolitej.

W 1921 r. jako wotum wdzięczności Sercu Bożemu za odzyskanie niepodległości przez Naród Polski konsekrowano bazylikę Najświętszego Serca Pana Jezusa w Krakowie.

Biskupi zawierzyli Polskę Matce Bożej wiosną 1920 roku. Jednakże w lipcu tego roku wojska bolszewickie przekroczyły już Bug i zbliżały się do Warszawy. Nie było możliwości, żeby wszyscy biskupi przyjechali wtedy na Jasną Górę. W ich imieniu akt zawierzenia Polski Sercu Jezusowemu złożył latem 1920 roku prymas Polski abp Edmund Dalbor. Ten akt wszyscy biskupi ponowili rok później w Krakowie przy okazji konsekracji bazyliki Serca Jezusowego

— mówi w rozmowie z tygodnikiem „Sieci” ks. abp Marek Jędraszewski, metropolita krakowski.

CZYTAJ WIĘCEJ: Abp Jędraszewski: Kościół w Polsce nie wywiesi białej flagi, nie poddamy się. TOP 10 fragmentów z wywiadu dla tygodnika „Sieci”

Dziś, w setną rocznicę tego wydarzenia, w uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa, podczas Mszy św. o godz. 18.00 w bazylice Najświętszego Serca Pana Jezusa w Krakowie ma miejsce ponowienie tego aktu poświęcenia Narodu polskiego Najświętszemu Sercu Pana Jezusa. Kult Serca Jezusowego propagował gorąco Prymas Polski kard. August Hlond w obliczu nasilających się po wojnie represji. Na jego prośbę biskupi zachęcali wówczas wiernych do osobistego poświęcenia się Najświętszemu Sercu Jezusowemu. 28 października 1951 roku, Prymas Tysiąclecia kardynał Stefan Wyszyński na Jasnej Górze – w obecności niemal miliona wiernych – odnowił akt zawierzenia Polski Sercu Jezusa.

Panie Jezu Chryste, my Naród Polski, przed Tobą na kolana upadamy, wobec nieba i ziemi wyznajemy: Tyś jest Bogiem naszym, Tyś Zbawicielem naszym, Tyś Królem naszym.

Dziękujemy Ci za wszystkie dobrodziejstwa, jakie wyświadczyłeś narodowi naszemu, a szczególnie za powołanie nas do świętej wiary katolickiej i za opiekę nad nami w najcięższych nawet chwilach dziejowych.

W dniu dzisiejszym, wobec Maryi, Rodzicielki Twojej, a naszej serdecznej Matki i Królowej, wobec świętych patronów naszych, całkowicie oddajemy się i poświęcamy Boskiemu Sercu Twojemu, aby na zawsze być ludem Twoim.

Zarazem uroczyście przyrzekamy trwać wiernie w świętej wierze katolickiej, bronić Twojego świętego Kościoła, życie nasze osobiste, rodzinne, narodowe kształtować według Twojej Ewangelii.

O Najświętsze Serce Jezusa, pokornie Cię prosimy i błagamy, przyjmij nasze poświęcenie się Tobie, otocz nas swoją miłością i tak nas prowadź przez dzieje, aby z polskiej ziemi po wszystkie czasy rozbrzmiewała cześć i chwała Twoja.

Akt ten ponowiono jeszcze dwukrotnie – w 1975 roku i w 2011 w krakowskiej bazylice Najświętszego Serca Pana Jezusa. Dzisiejsze zawierzenie ma charakter wyjątkowy, bo jubileuszowy. Jakby historia zatoczyła złowrogie koło. Bo choć wojska bolszewickie nie napierają na granice, choć nie grozi nam fizyczne niebezpieczeństwo, tamta ideologia otrzymała nowe, jeszcze bardziej żywotne oblicze, forsowane z uporem na drodze rewolucji kulturowej. I znowu, jak kiedyś, Polska jest bastionem, który – wbrew wszystkim - próbuje oprzeć się nachalnemu neomarksizmowi. I wyjątkowo aktualne wydają się słowa papieża Benedykta XV sprzed wieku, który stwierdził, że nic stosowniejszego nie można podjąć celem naprawienia zła naszych czasów…