Kard. Stefan Wyszyński i matka Elżbieta Róża Czacka uczą całkowitego zawierzenia Bożej Opatrzności - powiedział bp Wiesław Lechowicz podczas XIV Święta Dziękczynienia. Zapowiedział, że zaplanowana na 12 września br. beatyfikacja odbędzie się w Świątyni Opatrzności Bożej w Warszawie.

CZYTAJ TAKŻE:

— O czym biskupi rozmawiali na Jasnej Górze? Wśród tematów beatyfikacja kard. Wyszyńskiego i wystąpienia duchownych w mediach

— „Niekoronowanemu Królowi Polski”. 40. rocznica uroczystości pogrzebowych kard. Wyszyńskiego. Prymasa żegnały setki tysięcy Polaków

— Prymas Wyszyński modlił się za Bolesława Bieruta. Pragnął Polski bez nienawiści w sercach Polaków

O tym, że beatyfikacja kard. Stefana Wyszyńskiego i matki Elżbiety Róży Czackiej odbędzie się w Świątyni Opatrzności Bożej w Warszawie powiedział bp Wiesław Lechowicz podczas mszy świętej transmitowanej w mediach ze Świątyni Opatrzności Bożej w czasie XIV Święta Dziękczynienia: „Za nich szczególnie dzisiaj dziękujemy Panu Bogu, radując się perspektywą ich beatyfikacji, która nastąpi w tej właśnie świątyni dokładnie 12 września”.

XIV Święto Dziękczynienia przebiega pod hasłem „Zawierzamy Opatrzności nasz trudny czas pandemii i dziękujemy za przyszłych błogosławionych”. Z powodu pandemii ma ono skromniejszą formę. Wiele punktów programu przeniesiono do przestrzeni wirtualnej.

Szkoła bezgranicznego zawierzenia Bogu

W homilii delegat Konferencji Episkopatu Polski ds. Duszpasterstwa Emigracji Polskiej bp Wiesław Lechowicz podkreślił znaczenie wdzięczności.

Tam, gdzie nie ma wdzięczności - pojawiają się egoizm, pycha, profesjonalizm. Taka roszczeniowa postawa prowadzi w ostateczności do konfliktów, nieustannych pretensji

— ostrzegł hierarcha przytaczając słowa Jezusa z Ewangelii, że „Królestwo wewnętrznie skłócone nie może się ostać i dom wewnętrznie skłócony podobnie”.

Przyznał, że „nie wie, co jeszcze może Polaków złączyć”, ale „wie, co powinno nas łączyć”.

Jest nim dziękczynienie za Opatrzność Bożą ujawniającą się w historii naszego narodu

— wskazał bp Lechowicz.

Powiedział, że wiara w Opatrzność sprawdza się w sytuacjach zagrożenia, zwłaszcza takiego, które nas przerasta i na które nie mamy żadnego wpływu.

Dlatego nasi praojcowie pod koniec XIX wieku, kiedy Polska przypominała wewnętrznie rozdarte Królestwo, „Podzielony Dom” postanowili zawierzyć jej teraźniejszość i przyszłość Bożej Opatrzności i na znak tego zawierzenia wybudować świątynię. Naszemu pokoleniu przypadło realizować tę ideę, co jest powodem do dumy

— powiedział kaznodzieja.

Podkreślił, że czas pandemii jest szkołą bezgranicznego zawierzenia Bogu.

Polega ono na tym, że człowiek zdaje się na jego wolę nie stawia Mu żadnych warunków, nie żąda gwarancji i nie wyznacza sposobów przychodzenia nam z pomocą

— wyjaśnił bp Lechowicz.

Jako przykład osób, które całkowicie zawierzyły Bogu wskazał kard. Stefana Wyszyńskiego i matkę Elżbietę Różę Czacką.

Bóg posłużył się nimi, aby poprowadzić nasz naród po krętych drogach historii ku niepodległości i wolności

— powiedział duchowny.

Zaznaczył, że utrata wzroku, która wydawała się nieszczęściem przekreślającym wszelkie plany, matka Czacka wykorzystała jako szansę. Przypomniał, że polska arystokratka przez 10 lat przygotowywała się do pracy z niewidomymi poprzez osobiste kształcenie się w kraju i za granicą. W 1908 roku rozpoczęła pracę z niewidomymi i zaangażowała się w pracę charytatywną w Warszawie.

Jak sama napisała: „Pragnęłam niewidomym dać szczęście wiary, której zawdzięczałam przyjęcie ślepoty z poddaniem się woli Bożej. Gdy straciłam wzrok nie miałam żalu za wzrokiem. Uważałam to za wolę Bożą”

— przytoczył bp Lechowicz.

Zwrócił uwagę, że „stając wobec różnych trudności matka Elżbieta mawiała: +Bóg wie - co i ile nam potrzebne i da, kiedy my spełnimy, co do nas należy. Chce tylko naszego wysiłku i naszej ufności. Wtedy sam będzie działał”.

Powiedział, że „Ośrodek dla Niewidomych w Laskach pod Warszawą w okresie międzywojennym był głównym ośrodkiem duchowości w Polsce promieniującym miłością bliźniego, przyciągającym uwagę i sympatię, także osoby żyjące z dala od Boga i Kościoła”.

Niejeden dzięki dziełu matki Elżbiety odkrywał Boga lub powracał na drogę wiodącą do Niego. To się nie zmieniło w czasie II wojny światowej, ani po jej zakończeniu

— wskazał biskup.

Wspomniał również związek kard. Wyszyńskiego z Ośrodkiem dla Niewidomych w Laskach pod Warszawą.

W czasie II wojny światowej działał pod pseudonimem Radwan 3. To właśnie tam przeczytał z nadpalonej kartki, którą przywiał wiatr od strony płonącej w Powstaniu Warszawskich stolicy - słowa: „Będziesz miłował”. Odczytał to, jako znak Bożej Opatrzności i apel i testament walczącej Warszawy

— zauważył.

Bp Lechowicz podkreślił, że „w życiu nie ma przypadków”.

Jest tylko Opatrzność Boża, dzięki której nieszczęście może przeobrazić się w błogosławieństwo.

Zawierzenie Opatrzności Bożej

Powiedział, że „postawa zawierzenia Bożej Opatrzności w życiu Prymasa Tysiąclecia wyrażała się w jego słowach i postawie - tak w czasach wojny, jak i powojennej zawieruchy naznaczonej więzieniem i ciągłym prześladowaniem”.

Kard. Wyszyński uczył, że Bóg nieustannie nas obejmuje swoim miłującym spojrzeniem oraz swoimi ramionami - czułymi jak ramiona matki i mocnymi jak ramiona ojca

— wspominał bp Lechowicz.

XIV Święto Dziękczynienia zwieńczy o godz. 21.37 wspólnie śpiewanie „Barki” - ulubionej pieśni św. Jana Pawła II. Osoby obecne w domach będą mogły połączyć się za pomocą platformy wideokonferencji.

Święto Dziękczynienia zostało ustanowione w 2008 r. przez arcybiskupa Kazimierza Nycza. Jest ono kontynuacją inicjatywy podjętej jeszcze przez Sejm Czteroletni, który postanowił złożyć Bogu specjalny dar wotywny w podzięce za możliwość uchwalenia Konstytucji 3 Maja. Miało nim być powstanie Świątyni Najwyższej Opatrzności. Planu nie udało się zrealizować z powodu rozbiorów. Prace na rzecz budowy świątyni podjęto w 1918 r., po odzyskaniu przez Polskę niepodległości. Przerwała je II wojna światowa i czas PRL-u. Do realizacji idei wrócił prymas Polski kard. Józef Glemp.

wkt/PAP