Jaki jest pośmiertny los dzieci nienarodzonych, zwłaszcza tych, które zginęły podczas aborcji? To pytanie, które wciąż nurtuje ludzi Kościoła – pisze na łamach tygodnika „Sieci” Grzegorz Górny.

Publicysta podejmuje rozważania na temat stosunku teologów i samego Kościoła do tego, co może się dziać z duszami dzieci poczętych, które zmarły przed urodzeniem. Jego zdaniem żyjemy w czasach, kiedy możliwe jest poznanie prawdy.

Czy jednym z etapów na tej drodze będzie Różaniec do Granic Nieba? Podczas tej akcji odmawiana była pierwsza w historii modlitwa skierowana do dzieci nienarodzonych, która oficjalnie otrzymała imprimatur Kościoła.

W tekście przedstawiono kilka hipotez, które przewijały się podczas wczesnego i późnego średniowiecza. Zakładały one, że Łaska Boża i chrzest są potrzebne do zbawienia. Znacząca zmiana pojawiła się dopiero w XX w., kiedy to wzrosła liczba aborcji.

W encyklice „Evangelium vitae” z 1995 r. Jan Paweł II zwracał się do kobiet, które poddały się aborcji, w następujących słowach: „Z pokorą i ufnością otwórzcie się – jeśli tego jeszcze nie uczyniłyście – na pokutę: Ojciec wszelkiego miłosierdzia czeka na was, by ofiarować wam swoje przebaczenie i pokój w Sakramencie Pojednania. Odkryjecie, że nic jeszcze nie jest stracone, i będziecie mogły poprosić o przebaczenie także swoje dziecko: ono teraz żyje w Bogu”.

W 2007 r. pojawił się dokument, w którym teolodzy potwierdzili, że Kościół… nie ma pewnego poznania na temat ich losu po śmierci. Współcześnie pojawiają się inicjatywy, które otwarcie mówią o tym, że nowe życie, które nie wyszło z łona matki, zasługuje na szczególny rodzaj łaski.

Kilka lat temu powstało we Włoszech Stowarzyszenie na rzecz Postulacji Nienarodzonych Dzieci-Męczenników. Jego celem jest rozpoczęcie procesu kanonizacji dzieci zabitych w czasie aborcji jako męczenników.

Twórcy tego ruchu argumentują, że matki, które dokonały aborcji często się nawracają i żałują swego czynu. Włoskiemu stowarzyszeniu przewodzi Giovanni Antonucci. Wskazuje on też na przykład niemowląt zabitych w Betlejem na rozkaz Heroda.

Kościół czci owych Świętych Młodzianków jako męczenników, mimo że nie dostąpili łaski chrztu. Biskup Kwodwultdeus z Kartaginy w V w. pisał o nich: „O jak wspaniały dar łaski! Jakie zasługi miały te dzieci, które w ten sposób odniosły zwycięstwo? Jeszcze nie mówią, a już wyznają Chrystusa!”

— czytamy.

Więcej na temat tego jak Kościół odnosi się do kwestii dzieci nienarodzonych w „Sieci” dostępnym w sprzedaży od 9 listopada, także w formie e-wydania na https://www.wsieciprawdy.pl/aktualne-wydanie-sieci.html.

Zapraszamy też do subskrypcji tygodnika w Sieci Przyjaciół – www.siecprzyjaciol.pl i oglądania ciekawych audycji telewizji wPolsce.pl.