Główne przesłanie Świąt Wielkanocnych mówi, że nie ma innej drogi do zbawienia jak tylko przez krzyż. Wielu chrześcijan nawet podczas pandemii nie pamięta o tym, a duchowni o tym nie przypominają – pisze Grzegorz Górny na łamach świątecznego wydania tygodnika „Sieci”.

Sytuacja Kościoła w trudnych chwilach

Publicysta omawia sytuację Kościoła w tych trudnych dla świata i ludzi chwilach.

Kościół przeżywa dziś wyjątkowy czas w swojej historii. Po raz pierwszy od 1700 lat, a więc od wyjścia z katakumb, chrześcijanie nie mogą uczestniczyć publicznie we mszy św. Nie mogą też wziąć udziału w celebrowaniu swego najważniejszego święta, czyli Wielkanocy. Przy czym jest to sytuacja, która dotyczy nie tylko jednego kraju czy kontynentu, lecz całego świata. Jeśli Pan Bóg przemawia przez wydarzenia, to trudno o bardziej wymowne

— zauważa Górny.

Samotna modlitwa papieża na placu św. Piotra

Autor wskazuje na symbolikę sceny modlącego się samotnie papieża na placu św. Piotra:

To jakby obraz Kościoła znajdującego się w próżni, niemającego styczności z życiem większości Europejczyków […]. Epidemia obnażyła słabość nie tylko Unii Europejskiej, lecz także Kościoła katolickiego w Europie. W przeszłości – zwłaszcza w trudnych momentach dziejowych – bywał on jednym z podstawowych punktów odniesienia dla mieszkańców naszego kontynentu. Dziś przestał być realnym podmiotem społecznym, głos hierarchów katolickich pozostaje zaś niesłyszalny.

Wątpliwości

Górny wylicza, z jakimi wątpliwościami zmagają się obecnie chrześcijanie:

Pierwsze pytanie dotyczy tego, gdzie jest Bóg w czasie pandemii. W tym kontekście uderzające jest unikanie przez hierarchów teologicznej interpretacji wydarzeń oraz oceny w perspektywie historii zbawienia […]. Wierni skonfrontowani z dramatyczną sytuacją i spragnieni wyjaśnień w świetle wiary szukają odpowiedzi w różnego rodzaju objawieniach, przepowiedniach i proroctwach […]. Część hierarchów załamuje nad tym zjawiskiem ręce, przestrzegając przed spirytualizmem lub pseudomistycyzmem. Problem polega na tym, że sami nie dają odpowiedzi na palące dziś ludzi pytania. […] większość z nich odrzuca stanowczo i kategorycznie możliwość odczytywania epidemii w kategoriach kary Bożej.

Jednocześnie publicysta zauważa, że w Nowym Testamencie istnieje stwierdzenie, że…

kara nie jest więc wyrazem odwetu srogiego bóstwa, lecz przejawem miłości troskliwego i kochającego Ojca. Nie można więc zbyt pochopnie odrzucać idei kary Bożej. Górny opisuje, że św. Brygida Szwedzka ostrzegała, że w momentach, gdy narody odwracają się od Boga, przychodzą klęski naturalne. Dlatego zawsze, gdy nastawały czasy zarazy, Kościół wzywał do ekspiacji. Podejmowano pokutę, obiecywano poprawę i proszono Boga o oddalenie nieszczęścia. Dziś biskupi na całym świecie wzywają do modlitwy o ratunek, ale niemal nikt nie wzywa do pokuty.

Pytanie zadawane przez katolików

Autor wskazuje, że drugie pytanie, jakie zadaje sobie dziś wielu katolików na świecie, brzmi:

co Pan Bóg chce nam powiedzieć przez to, że nie możemy uczestniczyć w mszy? […] rzesze ludzi żyją tak, jakby Boga nie było. Może więc w końcu zadośćuczyni On żądaniom człowieka i przestanie się narzucać? Może usunie się na jakiś czas, pozostawiając ludzi na pastwę ich samych?

Górny stwierdza również:

Rzesze chrześcijan traktują religię jako coś, co ma służyć człowiekowi, nie dopuszczają zaś do siebie myśli, że to człowiek powinien służyć Bogu. Takie pojmowanie religii, której celem jest zapewnienie ludziom dobrego samopoczucia, amerykański apologeta Rod Dreher nazywa „moralistycznym deizmem terapeutycznym”. To wizja chrześcijaństwa, w której nie ma miejsca na krzyż, a więc gotowości do ponoszenia ofiar, zgody na przyjęcie cierpienia.

Więcej w najnowszym świątecznym wydaniu tygodnika „Sieci”, w sprzedaży od 6 kwietnia br., także w formie e-wydania – polecamy tę formę lektury, by przeczytać bieżące wydanie tygodnika, nie trzeba przecież wychodzić z domu, wystarczy kliknąć.

Zapraszamy też do subskrypcji tygodnika w Sieci Przyjaciół – www.siecprzyjaciol.pl  i oglądania ciekawych audycji telewizji wPolsce.pl.