"Myśląc z Wyszyńskim": „Czas to miłość. Społeczna Krucjata Miłości”

„Ludzie mówią: „Czas to pieniądz”. A ja wam mówię; Czas to miłość”. 20 lutego w Domu Arcybiskupów Warszawskich odbyła się kolejna debata z cyklu „Myśląc z Wyszyńskim”, przybliżająca osobę kard. Stefana Wyszyńskiego. Uczestnicy dyskusji: ks. prof. Waldemar Chrostowski (UKSW), dr Monika Waluś (UKSW) i Marcin Adamczewski (dyrektor Muzeum Jana Pawła II i Prymasa Wyszyńskiego – Mt 5,14) odwoływali się do słów Prymasa Tysiąclecia „Czas to miłość” i do ogłoszonego przez niego w 1967 roku programu odnowy życia codziennego - Społecznej Krucjaty Miłości. Dyskusję moderował bp Piotr Jarecki.

Relacja ukazała się na stronie Blogpress.pl

Biskup Piotr Jarecki nawiązując do pojęcia „Społeczna Krucjata Miłości” podkreślił, że nie jest to pojęcie militarystyczne, nie oznacza walkę fizyczną z innymi ludźmi, ale walkę ze swoimi słabościami, nałogami, pracę człowieka nad sobą.

Główny prelegent, ks. prof. Waldemar Chrostowski, w swoim wystąpieniu zauważył, że prymas Wyszyński uprawiał teologię za pomocą przykładów nawiązujących do życia innych osób, ale nie wahał się także mówić z całą szczerością o sobie. Tuż po obchodach Millenium Chrztu Polski prymas sformułował ABC Społecznej Krucjaty Miłości - program o charakterze społecznym, który miał stworzyć solidne fundamenty dalszej egzystencji Polaków.

Przytoczył ten swoisty dekalog czyli „ABC Społecznej Krucjaty Miłości”:

— Szanuj każdego człowieka, bo Chrystus w nim żyje. Bądź wrażliwy na drugiego człowieka, twojego brata (siostrę).

— Myśl dobrze o wszystkich – nie myśl źle o nikim. Staraj się nawet w najgorszym znaleźć coś dobrego.

— Mów zawsze życzliwie o drugich – nie mów źle o bliźnich. Napraw krzywdę wyrządzoną słowem. Nie czyń rozdźwięku między ludźmi.

— Rozmawiaj z każdym językiem miłości. Nie podnoś głosu. Nie przeklinaj. Nie rób przykrości. Nie wyciskaj łez. Uspokajaj i okazuj dobroć.

— Przebaczaj wszystko wszystkim. Nie chowaj w sercu urazy. Zawsze pierwszy wyciągnij rękę do zgody.

— Działaj zawsze na korzyść bliźniego. Czyń dobrze każdemu, jakbyś pragnął, aby tobie tak czyniono. Nie myśl o tym, co tobie jest kto winien, ale co Ty jesteś winien innym.

— Czynnie współczuj w cierpieniu. Chętnie spiesz z pociechą, radą, pomocą, sercem.

— Pracuj rzetelnie, bo z owoców twej pracy korzystają inni, jak Ty korzystasz z pracy drugich.

— Włącz się w społeczną pomoc bliźnim. Otwórz się ku ubogim i chorym. Użyczaj ze swego. Staraj się dostrzec potrzebujących wokół siebie.

— Módl się za wszystkich, nawet za nieprzyjaciół.

?”Dla Wielkiego Prymasa Tysiąclecia miłość to nie były słowa, tylko emocje, wzruszenie, to był przede wszystkim konkret życia”

— zaznaczył ksiądz profesor.

„ABC Społecznej Krucjaty Miłości było skonkretyzowane w każdym szczególe. Ta konkretność była jednocześnie zachętą do działania”

— dodał.

„Gdy myślę o Wyszyńskim to najbardziej przypomina mi starotestamentowych proroków”

— zauważył biblista.

W przypadku kardynała Wyszyńskiego wszystkie wezwania, zachęty, wzgląd na to, że czas to miłość są poparte mocną, silną wiarą chrześcijańską - podkreślił ks. prof. Chrostowski. - Aktualność jego przesłania polega na tym, że położył podwaliny pod profetyczny wymiar działalności i powinności Kościoła, które dzisiaj są może jeszcze ważniejsze i jeszcze bardziej potrzebne niż za życia prymasa Tysiąclecia.

Dr Monika Waluś zwróciła uwagę na to, że prymas Wyszyński “nie bał się powiedzieć, że miłość oznacza podjęte zobowiązanie, które będzie wymagało przyjęcia w duchu ofiary, wyrzeczenia się siebie i wierności przyjętym obowiązkom”.

Kardynał Wyszyński najczęściej mówił o miłości w sensie społecznym, we wspólnocie - bliższej, którą jest rodzina i dalszej, jaką jest naród. zauważyła teolog. Trzy stopnie odpowiedzialności: ja, rodzina i naród.

„Z poczuciem oczywistości kardynał mówi o narodzie, któremu się należy nasza praca, nasze zobowiązanie, nasza wdzięczność, nasz szacunek”. To zobowiązanie wobec pokoleń.

„Kardynał nie ma wyidealizowanego obrazu narodu, co nie zmienia faktu, że uważa, że ten naród należy kochać miłością społeczną”

— zaznaczyła.

„Niesamowite jest jego spojrzenie na siebie, na nas jako osoby, których każdy czyn, zachowanie wpływa na naród”.

Przywołując nauczanie Prymasa Tysiąclecia stwierdziła:

„Jak można myśleć o rozwodzie? Przecież to szkodzi narodowi”.

Prymas Wyszyński podkreślał, że „poczucie miłości społecznej realizuje się w codzienności”.

Jak zauważył dyrektor Marcin Adamczewski, „fenomenem Wyszyńskiego było to, że od początku, od swego powołania nie myślał po ludzku, tylko myślał po Bożemu”.

Według niego, jako argument beatyfikacji kardynała Wyszyńskiego wystarczy przywołać jedno zdanie, które zapisał w czasie uwięzienia w Stoczku Warmińskim: “Nie zmuszą mnie niczym abym ich nienawidził”.

Jak poinformował Adamczewski, Muzeum Jana Pawła II i Prymasa Wyszyńskiego Mt 5,14. zlokalizowane na warszawskim Wilanowie, pod kopułą Świątyni Opatrzności Bożej, od 29 lutego będzie już otwarte dla wszystkich odwiedzających.

Po wystąpieniach prelegentów uczestnicy spotkania mieli okazję zadać pytania na interesujące ich kwestie.

Nawiązując do kwestii narodu, ks. prof. Chrostowski zwrócił uwagę, że prymas Wyszyński był dotknięty dramatem Ii wojny światowej, miał świadomość, że zginęło 6 milionów obywateli Polski, została zniszczona kultura, dorobek pokoleń, Polska została przesunięta na zachód, straciliśmy Kresy. Prymas myślał o ocaleniu tego, co można było ocalić.

Następne, piąte spotkanie z cyklu “Myśląc z Wyszyńskim” odbędzie się 19 marca o godz. 18.00. w Domu Arcybiskupów Warszawskich. Tematem spotkania będzie: “Praca – przymus czy szansa?”.

Relacja: Margotte i Bernard

Więcej ZDJĘĆ