Kard. Wyszyński zostanie beatyfikowany 7 czerwca 2020 r. w Warszawie. Beatyfikacji dokona papieski wysłannik, prefekt Kongregacji ds. Kanonizacyjnych kard. Giovanni Angelo Becciu – poinformował metropolita warszawski kard. Kazimierz Nycz.

CZYTAJ RÓWNIEŻ: Wspaniałe wieści z Watykanu! Papież Franciszek zatwierdził dekret otwierający drogę do rychłej beatyfikacji kard. Stefana Wyszyńskiego

Sługa Boży kard. Wyszyński zostanie beatyfikowany 7 czerwca 2020 r. w Warszawie na Pl. Piłsudskiego – poinformował kard. Kazimierz Nycz, metropolita warszawski, podczas briefingu 21 października w Domu Arcybiskupów Warszawskich. Kard. Nycz przekazał również, że promulgacji dekretu beatyfikacyjnego dokona wysłannik papieża Franciszka, którym będzie prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych kard. Angelo Becciu.

Wiedzieliśmy, że zakończył się proces beatyfikacji na poziomie kongregacji. W tym momencie papież podpisując dekret i Stolica Apostolska publikując go, otwarła drogę do beatyfikacji, która będzie miała miejsce w Warszawie. Prosiliśmy i liczmy na to, że będzie to pl. Piłsudskiego

– mówił na konferencji prasowej kard. Nycz.

Mamy czas do przygotowania się do tej uroczystości i poznania osoby kard. Stefana Wyszyńskiego zwłaszcza przez młodych

— powiedział kard. Nycz. Zachęcił również wszystkich do włączenia się w to dzieło beatyfikacji.

Jest trochę czasu, ale mówimy tu nie tylko o przygotowaniu samej Mszy beatyfikacyjnej, ale mamy na myśli przygotowanie nas samych do tej uroczystości. (…) Chodzi także o przygotowanie innych i wiele podmiotów także ma swoją wielką pracę do spełnienia

— zaznaczył.

Dyskretnie z tymi, którzy zarządzają pl. Piłsudskiego rozmawiałem. I mogę absolutnie powiedzieć, że będzie to pl. Piłsudskiego

— powiedział.

Podczas briefingu zaprezentowano także logo beatyfikacyjne. Od dzisiaj działa również strona internetowa z informacjami o procesie przygotowania do beatyfikacji Sługi Bożego: www.prymaswyszynski.pl.

3 października papież Franciszek zatwierdził dekret otwierający drogę do beatyfikacji Prymasa Tysiąclecia. Wcześniej też informowano, że niewytłumaczalne z medycznego punktu widzenia uzdrowienie dotyczy 19-latki ze Szczecina, która w 1988 r. zachorowała na nowotwór tarczycy i nie dawano jej szans na przeżycie. Wtedy grupa sióstr zakonnych i innych osób rozpoczęła modlitwy o uzdrowienie za wstawiennictwem prymasa Stefana Wyszyńskiego. Uzdrowienie nastąpiło nagle i zostało uznane za trwałe.

Proces beatyfikacyjny Prymasa Tysiąclecia trwał 30 lat. Rozpoczął się w 1989 roku, czyli osiem lat po jego śmierci. W styczniu br. komisja lekarzy w watykańskiej kongregacji zatwierdziła dokumentację dotyczącą cudu. Następnie dekret zaakceptowała komisja teologów. Ostatnim etapem była niedawna aprobata komisji kardynałów i biskupów.

W Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych toczyło się też osobne postępowanie kanoniczne, zakończone w grudniu 2017 r. wydaniem dekretu o heroiczności cnót Prymasa Tysiąclecia, podpisanego przez papieża. Dekret rozpoczyna się od słów z listu św. Jana Pawła II do kard. Wyszyńskiego z 30 października 1979 r.

„Zawsze byłem przekonany o tym, że Duch Święty powołał Waszą Eminencję w wyjątkowym momencie dziejów ojczyzny i Kościoła – i to nie tylko Kościoła w Polsce, ale także i w całym świecie. Patrzyłem na to trudne, ale jakże błogosławione wezwanie od czasów mojej młodości – i dziękowałem za nie Bogu, jako za łaskę szczególną dla Kościoła i Polski”

— napisał polski papież.

Stefan Wyszyński urodził się 3 sierpnia 1901 r. w Zuzeli nad Bugiem. W 1920 r. wstąpił do seminarium duchownego we Włocławku. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1924 r. Objął wówczas wikariat przy katedrze włocławskiej, był też redaktorem naczelnym dziennika diecezjalnego.

Następnie zaczął studiować prawo kanoniczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W 1929 r. uzyskał dyplom doktora prawa kanonicznego. Osiem lat później został członkiem Rady Społecznej przy Prymasie Polski - Auguście Hlondzie.

W latach niemieckiej okupacji na polecenie władz diecezji ukrywał się. Prowadził konspiracyjną akcję oświatową, pełnił obowiązki kapelana Armii Krajowej.

Po wojnie powrócił do Włocławka. W 1946 roku został mianowany biskupem lubelskim, a dwa lata później - arcybiskupem gnieźnieńsko-warszawskim i prymasem Polski.

Gdy papież Pius XII mianował go kardynałem w 1953 r., prymas Wyszyński nie mógł pojechać do Watykanu na konsystorz z powodu nasilających się prześladowań Kościoła w Polsce.

Aresztowany został we wrześniu 1953 roku; więziony był w kilku miejscach, m.in. w Rywałdzie, Stoczku Warmińskim i w Komańczy. Wolność odzyskał w październiku 1956 r. i wrócił do Warszawy.

Kard. Wyszyński był inicjatorem Wielkiej Nowenny, czyli dziewięcioletniego programu odnowy moralnej narodu polskiego od 1957 do 1966 roku, czyli tysiąclecia chrztu Polski. Prymas brał udział w przygotowaniach i obradach Soboru Watykańskiego II. Zainaugurował zarazem czuwania soborowe w Polsce w intencji obrad.

W jego biografii podkreśla się, że w obliczu konfliktów społecznych stawał w obronie praw człowieka i narodu.

We wrześniu 1978 roku pojechał z delegacją polskich biskupów do Niemiec, co było realizacją idei polsko-niemieckiego pojednania i przebaczenia.

Po wyborze 16 października 1978 r. Jan Paweł II zwrócił się do prymasa Stefana Wyszyńskiego ze słowami:

„Nie byłoby na Stolicy Piotrowej tego papieża-Polaka, gdyby nie było Twojej wiary, Twojej heroicznej nadziei, Twego zawierzenia bez reszty Matce Kościoła”.

Prymas Wyszyński zmarł 28 maja 1981 r. po ciężkiej chorobie.

kpc/PAP/episkopat.pl/wPolityce.pl