Miażdżące zwycięstwo Indyjskiej Partii Ludowej (BJP) w wyborach parlamentarnych wzbudza niepokój mniejszości chrześcijańskiej w Indiach. Od kiedy nacjonalistyczne ugrupowanie premiera Narendy Modiego zdobyło w 2014 roku władzę, po kraju rozlała się fala szykan i represji wymierzonych w mniejszości religijne, w tym wyznawców Chrystusa.

Głoszona przez władze ideologia hindutwy ze swym hasłem „Indie dla Indyjczyków” zdobywa coraz większą popularność, przy czym skierowana jest głównie do wyznawców hinduizmu. Wszyscy pozostali traktowani są jak nie-Hindusi, a więc nie tylko obywatele drugiej kategorii, lecz nawet ludzie gorszego gatunku. Obecnie stają się oni ofiarami pełzającej „szafranizacji”.

Słowo pochodzi od szafranu – taką barwę ma bowiem kaszaja, czyli szata noszona przez mędrców zwanych sanjassinami. Zdaniem tamtejszych chrześcijan „szafranizacja” to nic innego jak hinduska odmiana muzułmańskiego szariatu.

Kampania wyborcza Modiego oparta była na agresywnym nacjonalizmie i znaczona wieloma antychrześcijańskimi wystąpieniami. Przykładem mogą być choćby wydarzenia w stanie Chhattisgarh, gdzie 300 hinduistycznych ekstremistów próbowało zmusić siłą do wyrzeczenia się wiary w Jezusa mieszkańców wioski Bodiguda. Gdy chrześcijanie odmówili, ich rodziny zostały pobite, a domy ograbione i zniszczone. Policja umyła ręce.

W Indiach, które zamieszkuje aż 1,3 miliarda ludzi, chrześcijan jest „tylko” 28 milionów. Ich znaczenie pozostaje jednak większe niż wynikałoby to z liczebności, ponieważ prowadzą wiele dobrze wyposażonych szkół, szpitali czy ośrodków opieki. Ich obawy budzi zapowiedź Modiego, iż zamierza zablokować finansowanie z zagranicy wszystkich organizacji dobroczynnych i pomocowych. Może to doprowadzić do zamknięcia wielu szkół, przedszkoli, klinik czy leprozoriów.

Daleko odeszły Indie od ideałów swego ojca-założyciela Mahatmy Gandhiego. Dziś w rankingu Open Doors zajmują 10 miejsce na liście krajów łamiących wolność religijną swych mieszkańców.