Kościół nakłada na nas konieczność analizowania własnego powołania, aby nasze życie konsekrowane opierało się na głębokiej wierze i z dnia na dzień stawało się coraz bardziej czytelnym znakiem naszej wierności Chrystusowi - powiedział do zakonnic i zakonników bp Antoni Dydycz podczas sympozjum IV Konferencji Przełożonych Wyższych Zakonów Żeńskich, Męskich, Klauzurowych i Instytutów Świeckich pod hasłem „W jedności uobecniać Chrystusa w świecie”.

Sympozjum odbywa się w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim i potrwa do 23 kwietnia i włącza się w obchody Roku Życia Konsekrowanego ogłoszonego przez papieża Franciszka.

Jest to dla nas ważna inicjatywa, bardzo zobowiązująca i dająca okazję, aby od nowa cały Kościół przypatrzył się zakonnemu powołaniu

— powiedział bp Antoni Dydycz. Wierni mogą lepiej poznać charakter i cele zgromadzeń zakonnych oraz brać aktywniejszy udział w ich odnowie a także rozwoju.

Biskup pytał zgromadzonych o to kim są, jakie problemy wiążą się z osobami konsekrowanymi, jakie mają podejście do swoich codziennych obowiązków oraz otoczenia.

Duszą nowej ewangelizacji jest głębokie życie wewnętrzne, ponieważ tylko ten, kto trwa w Chrystusie, przynosi owoc obfity

— zachęcał osoby życia konsekrowanego do częstej refleksji nad swoim powołaniem. W tym procesie trzeba analizować różne sytuacje, egzaminować okoliczności i sięgać do sumienia.

Bp Dydycz mówił też jak ważną rolę odegrały zakony w historii całego Kościoła. Wszystkie wspólnoty zakonne, chcąc utrzymać się na jakimś poziomie, musiały też dbać o to, aby nie zapominać o źródłach.

Z tego względu Sobór Watykański II ogłosił specjalny dekret „Perfectae caritatis” o przystosowanej odnowie życia zakonnego

— przypomniał hierarcha.

Dokument ten przypomina, że od początku byli w Kościele zarówno mężczyźni jak i kobiety, którzy chcieli przez praktykę rad ewangelicznych z większą swobodą iść za Chrystusem i wiernie Go naśladować.

W ten sposób zgodnie z Bożym zamiarem powstała przedziwna rozmaitość wspólnoty zakonnych

— dodał. To one podejmowały różne inicjatywy i to dzięki temu Kościół okazuje się być zdobiony różnymi darami swych dzieci.

Biskup Dydycz celem i wartością życia poświęconego przez profesję rad ewangelicznych określił większe dobro Kościoła.

Dobro Kościoła to jest dobro człowieka, dobro każdej i każdego z nas. Kościół nie ma jakiegoś autonomicznego dobra tylko dla siebie

— dodał biskup.

Zaznaczył, że w „Perfectae caritatis” ważną kwestią jest ustawiczne powracanie do źródeł wszelkiego życia chrześcijańskiego i do pierwotnego ducha ożywiającego instytuty życia konsekrowanego i stowarzyszenia życia apostolskiego.

Mając te wytyczne soborowe możemy przypatrzeć się naszemu powołaniu, jak ono w tej chwili wygląda

— mówił bp Dydycz.

Prelegent przypomniał, że to właśnie za pontyfikatu św. Jana Pawła II większość instytutów zatwierdzała swoje konstytucje i nanosiła różne korekty.

Jan Paweł II bardzo często zabierał głos w tematach związanych z życiem zakonnym

— podkreślił biskup. Interesował się sytuacją materialną i duchową poszczególnych zakonów, dopytywał się o liczbę nowych powołań i zalecał większą troskę o formację.

Zdaniem bp. Dydycza, Rok Życia Konsekrowanego niesie ze sobą cztery główne cele: wdzięczne spojrzenie w przeszłość, przeżywanie teraźniejszości z pasją oraz przyjmowanie rzeczywistości z nadzieją, a to wszystko w kontekście współczesnej kultury, a także w aktualnych realiach społeczeństwa.

Od 21 do 23 kwietnia na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim trwa sympozjum zorganizowane z okazji Roku Życia Konsekrowanego. Zostało ono przygotowane przez IV Konferencje wyższych przełożonych w Polsce we współpracy z uczonymi ze środowiska KUL. Myślą przewodnią sympozjum jest „W jedności uobecniać Chrystusa w świecie”. Uczestnicy Sympozjum zgłębiają sens i naturę swojego powołania, analizują aktualne potrzeby Kościoła i starają się odnaleźć Chrystusową jedność w działaniach swoich zgromadzeń.

AM/KAI