Do kierowania się w swoim życiu i posłudze słowami „Hymnu o miłości” z trzynastego rozdziału Pierwszego Listu św. Pawła do Koryntian zachęcił papież Franciszek kardynałów podczas swojego drugiego konsystorza.

Ojciec Święty zaznaczył, że kardynałowie są ważnym punktem odniesienia dla całego Kościoła, będąc inkardynowanymi do Kościoła Rzymu, który „przewodniczy związkowi miłości” i w miłości. Dlatego swoją homilię oparł o słowa „Hymnu o miłości” z trzynastego rozdziału Pierwszego Listu św. Pawła do Koryntian.

Franciszek zachęcił purpuratów, by ich serca były „wielkoduszne” i „łaskawe”, by potrafili kochać bez granic, ale będąc zarazem wiernymi szczególnym sytuacjom i za pomocą konkretnych gestów. Dodał, że łaskawość jest stanowczym i stałym zamiarem miłowania zawsze i wszystkich, także i tych, którzy nas nie miłują. Wezwał, by przezwyciężali ludzką skłonność do zazdrości, pychy i egocentryzmu, szanując innych i będąc wrażliwymi na ich dobro. Wskazał, że prawdziwa miłość uwalnia od reakcji impulsywnych i zachęcił, by nie chować w sobie uraz.

Papież podkreślił, że osoba powołana w Kościele do posługi rządzenia musi stanowczo odrzucać niesprawiedliwość i radośnie służyć prawdzie. Zaznaczył, że miłość Chrystusa pozwala kardynałom być ludźmi zdolnymi, by zawsze wybaczyć, by zawsze obdarzać zaufaniem, zawsze budzić nadzieję, osobami umiejącymi cierpliwie znosić wszelkie sytuacje oraz każdego brata czy siostrę, w jedności z Jezusem, który z miłością znosił ciężar wszystkich naszych grzechów.

Na zakończenie Ojciec Święty zachęcił kardynałów do otwartości na działanie Ducha Świętego.

Powinniśmy zatem być inkardynowani i zdolni do uczenia się. Im bardziej stajemy się inkardynowani do Kościoła, który jest w Rzymie, to tym bardziej powinniśmy stawać się zdolni do uległości Duchowi Świętemu, aby miłość mogła nadawać kształt i sens temu wszystkiemu, czym jesteśmy i co czynimy

— powiedział Franciszek.

Ojciec Święty przyznał każdemu z nowych kardynałów kościoły tytularne. Tradycyjnie purpuraci związani z Kurią Rzymską (Mamberti, De Magistris, Rauber) otrzymują diakonie (najniższy z trzech stopni kardynalskich), a pozostali tzw. tituli - jako kardynałowie-prezbiterzy. W ten sposób nowi purpuraci włączeni są do kleru rzymskiego.

• Kard. Dominique Mamberti otrzymał diakonię - Kościół Ducha Świętego in Sassia

• Kard. Manuel José Macário do Nascimento Clemente, - św. Antoniego Portugalskiego in Campo Marzio

• Kard. Berhaneyesus Demerew Souraphiel CM, św. Romana Męczennika

• Kard. John Atcherley Dew, św. Hipolita

• Kard. Edoardo Menichelli, Serc Jezusa i Maryi przy Tor Fiorenza.

• Kard. Pierre Nguyên Văn Nhon, św. Tomasza Apostoła

• Kard. Alberto Suárez Inda, św. Polikarpa

• Kard. Charles Maung Bo SDB, Ireneusza w Centocelle

• Kard. Francis Xavier Kriengsak Kovithavanij, Matki Bożej Bolesnej

• Kard. Francesco Montenegro, św. Andrzeja i Grzegorza na Monte Celio

• Kard. Daniel Fernando Sturla Berhouet SDB, Santa Galla

• Kard. Ricardo Blázquez Pérez, Santa Maria in Vallicella

• Kard. José Luis Lacunza Maestrojuán OAR, św. Józefa z Kupertynu

• Kard. Arlindo Gomes Furtado, św. Tymoteusza

• Kard. Soane Patita Paini Mafi, św. Paoli Rzymskiej

• Kard. José de Jesús Pimiento Rodríguez, św. Jana Chryzostoma

• Kard. Luigi De Magistris diakonia Najświętszych Imion Jezusa i Maryi in Via Lata

• Kard. Karl-Joseph Rauber, diakonia, Sant’Antonio di Padova a Circonvallazione Appia

• Kard. Luis Héctor Villalba, Hiernioma in Corviale

• Kard. Júlio Duarte Langa, tytuł św. Gabriela od Matki Bożej Bolesnej

Datę objęcia przez poszczególnych purpurtaów ich kościołów tytularnych poda we właściwym czasie Papieskie Biuro Celebracji Liturgicznych.

KAI/mall