Debata historyczna, filmy Majki Dłużewskiej i Pawła Woldana oraz koncert Norberta „Smoły” Smolińskiego – to tylko część atrakcji zaplanowanych na 3 grudnia z okazji obchodów 40-rocznicy Grup Oporu „Solidarni”, które odbędą się w Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Więźniów Politycznych PRL przy ul. Rakowieckiej w Warszawie. Wcześniej, 27 listopada, odbędzie się żywa lekcja historii w warszawskim tramwaju.

27 listopada, niedziela – historyczny tramwaj

Każdy pasażer będzie uczestniczył w żywej lekcji historii. Uczestnicy tamtych wydarzeń będą opowiadać o antykomunistycznej konspiracji lat 80tych i działalności Grup Oporu. Rozdawane będą przygotowane wcześniej ulotki. Podejmowane będą rozmowy i dyskusje. Będzie można zapoznać się z wystawą o Grupach Oporu „Solidarni” przygotowaną przez Archiwum Akt Nowych

Przejazdy w godz. 11:00-15:00 będą odbywały się pomiędzy pętlą Marymont-Potok, a pętlą Samochodowa

Trasa przejazdów :

Marymont-Potok (pętla) – Bohomolca – pl. Wilsona – pl. Inwalidów – gen. Zajączka – dw. Gdański – Muranowska – Muranów – Ratusz Arsenał – pl. Bankowy – Królewska – Świętokrzyska – Centrum – Hoża – pl. Konstytucji – pl. Zbawiciela – pl. Politechniki – Metro Pole Mokotowskie – Rakowiecka Sanktuarium – Wołoska – Samochodowa (pętla)

3 grudnia – obchody w Muzeum na Rakowieckiej

Organizatorzy zapraszają na całodzienne uroczystości. Oprócz debaty i wystawy będzie można zobaczyć film Majki Dłużewskiej pt. „Grupy oporu” oraz film Pawła Woldana pt. „Teoś”. Obchody zwieńczy koncert Roberta „Smoły” Smolińskiego.

Historia organizacji

Grupy Oporu „Solidarni“ to antykomunistyczna, konspiracyjna organizacja działająca głównie w Warszawie, w latach 1982-1989, której założycielem i przywódcą był Teodor Klincewicz, działacz przedsierpniowej opozycji i Niezależnego Zrzeszenia Studentów. Po wprowadzeniu stanu wojennego Klincewicz ukrywał się i w nowych warunkach połączył w jedną organizację różne środowiska – studenckie, młodzieżowe i robotnicze.

Grupy wyróżniały się spośród innych podziemnych organizacji niekonwencjonalnymi i radykalnymi działaniami. Prowadziły akcje ulotkowe na dużą skalę, stosując również wyrzutniki ulotek, wykorzystujące materiały wybuchowe, wzbudzając tym wściekłość komunistycznej władzy i docierając do społeczeństwa polskiego z komunikatami podziemnej „Solidarności”. Organizowały demonstracje. Karały kolaborantów, współpracujących z reżimem komunistycznym, zasmradzając im mieszkania, lub samochody. Doprowadzały do zadymienia, lub zasmrodzenia obiektów użyteczności publicznej. Wielokrotnie nadawały audycje, skierowane do więźniów politycznych silnie strzeżonego Aresztu Śledczego przy ulicy Rakowieckiej lub poprzez nadajniki ustawione w centralnych punktach miasta do społeczności Warszawy. Przejmowały przemycane z Zachodu do Polski maszyny i materiały poligraficzne. Produkowały fałszywe dokumenty na potrzeby ukrywających się działaczy. Rozwieszały w okolicach ruchliwych skrzyżowań ogromne, dochodzące do kilkunastu metrów transparenty. Nadawały audycje radia Solidarność.

W działania Grup Oporu „Solidarni” zaangażowanych było łącznie ponad 300 osób. Pomimo inwigilacji, olbrzymich represji, szykan, aresztowań, pobić, a nawet tortur, stosowanych wobec działaczy tej organizacji przez organy bezpieczeństwa PRL Grupy odradzały się i prowadziły swoją działalność aż do zmian w roku 1989.

Celem organizacji 40lecia Grup Oporu „Solidarni” jest integracja środowiska po latach oraz dotarcie do dzisiejszego społeczeństwa z przesłaniem antykomunizmu, patriotyzmu i woli walki o niepodległość.