Relacje pomiędzy Polakami i państwem polskim a największą mniejszością narodową II Rzeczypospolitej, jaką stanowił żywioł ukraiński (14–16 proc. ogółu obywateli), były burzliwe. Z jednej strony przemoc stosowana przez nacjonalistów ukraińskich, a z drugiej polskie represje pogłębiały wzajemną wrogość.

Nowy burzliwy rozdział dojrzewania świadomości narodowej Ukraińców, a zarazem prób budowy państwowości ukraińskiej, otworzyła Wielka Wojna. Gdy wybuchła, w Galicji Główna Rada Ukraińska ogłosiła zaciąg do Legionu Strzelców Siczowych, a we Lwowie powstał Związek Wyzwolenia Ukrainy. Z kolei po rewolucji lutowej 1917 r. w Rosji ukonstytuowała się w Kijowie Ukraińska Centralna Rada, która zwołała Ukraiński Kongres Narodowy, proklamowała powstanie autonomii ukraińskiej i jej rządu oraz patronowała powstaniu sił zbrojnych przyszłego państwa (Strzelców Siczowych i Wolnego Kozactwa).…