Dziwnie cicho i bez echa przeszła wielka rocznica śmierci hetmana Stanisława Żołkiewskiego.

Wspaniały rycerz, zwycięzca spod Kłuszyna, zdobywca Moskwy, zginął 7 października 1620 r. pod Cecorą, gdy po właściwie nierozstrzygniętej bitwie z wojskami turecko-tatarskimi jego armia znajdowała się w odwrocie.

Kilka obrazów przychodzi do głowy, gdy się o nim myśli. Pierwszy to wzięty jeszcze ze wspomnień jego prawnuka Jana III Sobieskiego – zdarzenie z dzieciństwa, gdy nad kołyską przyszłego wodza usiadł ptak drapieżny, znakując w ten sposób, że w narodzie polskim kolejny Orzeł powstaje. I wróżba o tym, że będzie wielki. Podobnie i Piłsudskiego porównywano do orła, który do wolności wyrwa się z ciemnej piwnicy – jak to poetycko określił Juliusz Kaden-Bandrowski. Kolejny obraz to ów Kłuszyn z…