Po co zajmować się przebierańcami? Mamy w Polsce prawdziwych bohaterów, im oddajmy cześć

To jest w zasadzie tekst na pożegnanie. Dzisiaj rano dzięki portalowi britishpoles.uk dotarła do nas bowiem informacja o śmieci st. sapera Romana Figla, jednego z ostatnich weteranów 1 Dywizji Pancernej gen. Stanisława Maczka.

Miałem zaszczyt poznać pana Romana w najbardziej polskim z holenderskich miast, jak mawia się o Bredzie. To właśnie „maczkowcy” przynieśli Niderlandom wolność i są tam wciąż witani ogromnym aplauzem.

Widziałem to na własne oczy, gdy pod Ratuszem w Bredzie zgromadziły się setki mieszkańców, by uczcić 75. rocznicę wyzwolenia miasta. Pan Roman ze łzami w oczach odwzajemniał pozdrowienia. Mógł tam być dzięki Urzędowi ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych. Nie tylko zresztą on, choć „maczkowców” jest już naprawdę niewielu.

Biologia jest przeciwko nam. Nie z każdym kalendarz obchodzi się tak łaskawie jak np. z panem mjr. Marianem Słowińskim, który wczoraj skończył 101 lat. W Bredzie opowiadał nam, że w zasadzie, to ma 25 lat mniej, bo po tym, jak w jego czołg trafił niemiecki pocisk on narodził się na nowo.

W teście dla tygodnika „Sieci” nazwałem ich wówczas „Rycerzami generała Maczka”, bo tak, po rycersku nakazywał im walczyc dowódca, a oni to rycerstwo ponieśli dalej przez życie. I z nim wytrwali, z Polską w sercu.

CZYTAJ TAKŻE: Wzruszający moment! Mieszkańcy Bredy powitali kombatantów 1. Polskiej Dywizji Pancernej gen. Maczka oklaskami. ZDJĘCIA

W tytule pytam, o co zajmować się przebierańcami i to oczywiście przytyk do Szymona Hołowni, który zapałał ostatnio uczuciem do weteranów, ale coś nie wyszło…

Okazało się, że jego towarzysz ze zdjęcia to emerytowany płk Ludowego Wojska Polskiego Jan Morek, który nie ma uprawnień kombatanckich, a rzekomy stopień generalski nadało mu tzw. Bractwo liderów - środowisko byłych funkcjonariuszy komunistycznego państwa.

CZYTAJ TAKŻE: Poważna wpadka Hołowni! Chciał zawalczyć o głosy weteranów, a spotkał się z „fejkowym generałem dywizji”. „Nie wiedział Pan?”

Podsumowując, pan Szymon uścisnął dłoń generałowi, ja tylko majorowi i st. saperowi (szeregowiec), ale - szczerze powiem - nie zamienił bym się.

Chwała Bohaterom!