Patrzmy już na Cud. "Już możemy się szykować do tego, by jeszcze mocniej zdzierać gardła w sierpniu przyszłego roku"

Z podziwem patrzyłem w tym roku na efekt działań Eryka Mistewicza i środowiska Wszystko Co Najważniejsze w sprawie nagłośnienia światu polskiej perspektywy wokół 80. rocznicy wybuchu II wojny światowej. Przedruki stron tytułowych gazet z 1939 r. oraz teksty historyków, publicystów i polityków w specjalnych dodatkach, które ukazały się w największych gazetach na całym świecie – to był wielki sukces. Tym cenniejszy, że zrobiony przez niewielki zespół, umiejący przekonać do swojej wizji kilka instytucji państwowych i wielu uznanych autorów. W efekcie oznaczało to dotarcie do kilkuset milionów odbiorców na świecie. Tak można sobie wyobrazić dobrze konstruowaną politykę historyczną.

W chwili, w której świętujemy Dzień Niepodległości AD 2019, warto od razu spojrzeć w przód, w to, co przed nami: w stulecie obrony uzyskanej po ponad wiekowej niewoli niepodległości i zwycięstwa nad bolszewikami w Bitwie Warszawskiej. „Cud nad Wisłą” winien mieć nie tylko odpowiednią oprawę rocznicową, lecz także rangę, która uczyni zeń wydarzenie europejskie i światowe, a nie tylko polskie.

Pierwszą sprawą jest oczywiście uczczenie bohaterów sprzed stulecia – od tych najbardziej znanych po bezimiennych ochotników ginących na przedpolach stolicy. Od Piłsudskiego i ks. Skorupki po Meriana C. Coopera: bohaterów tu dziesiątki. To przed nimi musimy skłonić głowy i o nich tak opowiedzieć następnym pokoleniom, by te nigdy nie zapomniały. Ale też jest sprawa druga: kwestia nadania odpowiedniego rozmachu, doboru środków, które umożliwiłyby dotarcie z opowieścią otym, jak Polacy uratowali Europę przed bolszewizmem, do odbiorców we Francji, w Anglii, Niemczech, Hiszpanii czy we Włoszech. Ciesząc się z wolnej Polski w święto narodowe 11 listopada, pamiętając o ojcach niepodległości, już możemy się szykować do tego, by jeszcze mocniej zdzierać gardła w sierpniu przyszłego roku. Już teraz możemy podgrzewać „narodową kadź”, tak by para z hukiem i łomotem wystrzeliła z niej w trakcie obchodów stulecia zwycięskiej Bitwy Warszawskiej. Bo mamy z czego być dumni!

Felieton ukazał się w tygodniku „Sieci” nr 44/2019