24 lutego 1953 roku został zamordowany jeden z najwybitniejszych dowódców Polskiego Państwa Podziemnego. Choć szef Kedywu Komendy Głównej AK sprawiał, że Polacy stawiali czoła niemieckiemu najeźdźcy, nowa „ludowa” władza nie miała dla niego litości i skazała „Nila” na karę śmierci.

Przełomowym momentem w wieloletniej służbie gen. Fieldorfa (1895-1953) było objęcie przez niego sterów Kedywu – Kierownictwa Dywersji Komendy Głównej AK.

Dwa lata później żołnierz otrzymał zadanie stworzenia poza strukturami Armii Krajowej tajnej organizacji „Niepodległość” działającej pod kryptonimem „NIE”, która miała być przygotowana na wkroczenie do Polski Sowietów.

Po zsyłce do pracy na Uralu, do Polski powrócił w październiku 1947 r., ale nieustannie zmieniał miejsce zamieszkania. W lutym 1948 zdecydował się ujawnić w reakcji na ogłoszoną amnestię. To jednak nie uchroniło jego życia. 9 listopada 1950 r. gen. Fieldorf został zatrzymany przez funkcjonariuszy Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego w Łodzi i trafił do aresztu. Już do końca swoich dni oglądał świat zza krat.

16 kwietnia 1952 r. w gmachu Sądu Wojewódzkiego dla m. st. Warszawy rozpoczęła się „rozprawa główna” przy drzwiach zamkniętych. Sąd uznał gen. Fieldorfa winnym zarzucanych mu czynów i skazał go na karę śmierci przez powieszenie. Zasądno także utratę praw publicznych i obywatelskich, praw honorowych oraz przepadek mienia. Wyrok wydano na podstawie dekretu o wymiarze kary dla zbrodniarzy hitlerowskich i zdrajców narodu polskiego. 20 października 1952 r. wyrok na gen. Fieldorfa został zatwierdzony przez Sąd Najwyższy.

24 lutego 1953 r. gen. August Emil Fieldorf został powieszony w więzieniu mokotowskim w Warszawie przy ul. Rakowieckiej.

Dowódca nigdy nie podjął współpracy z władzami komunistycznymi. Zapłacił za to najwyższą cenę.

Cześć Jego Pamięci!