Do Archiwum IPN trafią tysiące dokumentów dotyczących tzw. operacji polskiej NKWD, w wyniku której w latach 1937-38 na terenie ZSRS zamordowano co najmniej 111 tys. Polaków. Umowy w tej sprawie z prezesem IPN podpiszą w poniedziałek dyrektorzy ukraińskich archiwów m.in. z Odessy.

Umowy dotyczące udostępnienia dokumentów podpiszą z prezesem IPN Jarosławem Szarkiem dyrektor obwodowego archiwum z Odessy dr Liliya Belousova, jej odpowiednik w Winnicy dr Jurij Legun oraz szef archiwum obwodu chmielnickiego dr Wołodymyr Bajdycz. Uroczyste podpisanie umów o współpracy odbędzie się w „Przystanku Historia” Centrum Edukacyjnym IPN im. Janusza Kurtyki w Warszawie.

Parafowanie porozumień będzie poprzedzone konferencją prasową z udziałem prezesa IPN i dyrektorów ukraińskich archiwów.

Instytut Pamięci Narodowej ma wiele pól aktywności w relacjach z Ukrainą; są takie obszary jak poszukiwania i ekshumacje ofiar czy upamiętnienia, które są zablokowane, ale jest też współpraca archiwalna, która trwa cały czas pomimo zawirowań politycznych. W tym obszarze z naszym wschodnim sąsiadem nic się nie zmieniło

— powiedział PAP prezes IPN, przypominając też o współpracy historyków z obu krajów.

Porozumienia pomiędzy IPN a ukraińskimi placówkami będą dotyczyć udostępnienia polskim archiwistom - w formie zdigitalizowanej - tysięcy dokumentów z teczek NKWD, którego funkcjonariusze w latach 1937-1938 masowo represjonowali Polaków żyjących na terenie Związku Sowieckiego.

To wyjątkowo ważne inicjatywa, ponieważ po raz pierwszy Archiwum IPN ma szansę wejść w posiadanie nie tylko wąskiej grupy dokumentów z Ukrainy, ale ich ogromnej liczby. To będzie od kilku do kilkunastu tysięcy indywidualnych i grupowych teczek, które były zakładane Polakom przez NKWD. Będzie można w nich znaleźć podstawowe dane dotyczące ofiar, protokoły ich przesłuchań, a także akty oskarżenia i wyroki śmierci. To niezwykle cenna rzecz dla naszych historyków

— oceniła w rozmowie z PAP dyrektor Archiwum IPN Marzena Kruk.

Zgodnie z porozumieniem, polscy archiwiści udadzą się na Ukrainę, by móc zdigitalizować za pomocą specjalistycznego sprzętu interesujące IPN dokumenty.

W konsekwencji tej współpracy korzyści uzyska nie tylko strona polska, ale również ukraińscy archiwiści, którzy w swoich zasobach będą mieli cyfrowe kopie dokumentów

— zaznaczyła Kruk.

Po tym, gdy dokumenty z Ukrainy trafią do Polski - pierwsze materiały znajdą się w zasobie IPN jeszcze w tym roku - to zostaną one udostępnione na ogólnych zasadach, czyli m.in. dla dziennikarzy i naukowców.

Ale także dla krewnych ofiar, którzy będą mogli zapoznać się z tragicznymi losami swoich najbliższych

— zaznaczyła dyrektor Archiwum IPN.

Dokumentacja z Ukrainy będzie miała też znaczenie dla pionu śledczego IPN w Szczecinie, który wszczął śledztwo w sprawie tzw. operacji polskiej NKWD.

Postępowanie toczy się w sprawie zbrodni komunistycznych, wyczerpujących znamiona zbrodni przeciwko ludzkości, w tym zbrodni ludobójstwa, polegających na zabójstwach co najmniej 111 tys. osób oraz pozbawieniu wolności połączonych ze szczególnym udręczeniem blisko 29 tys. osób narodowości polskiej. Śledztwo ma wszechstronnie i procesowo wyjaśnić okoliczności tej zbrodni, m.in. ustalić jej sprawców, co pozwoli na oddanie hołdu pomordowanym i ich rodzinom.

IPN ma już dorobek naukowy na temat zbrodni NKWD z lat 1937-38, jednak do tej pory dotyczył on niewielkiej liczby dokumentów. Przykładem jest dwutomowe opracowanie zbiorowe pt. „Wielki Terror: operacja polska 1937-1938”, a także wybór dokumentów „Wielki Terror w sowieckiej Gruzji. Represje wobec Polaków”.

Proszę jednak pamiętać, że do tej pory IPN współpracował z Archiwum SBU (Służby Bezpieczeństwa Ukrainy), od których otrzymywaliśmy bardzo cenne dokumenty; teraz podejmiemy również współpracę z nowym obszarem archiwalnym, czyli archiwami obwodowymi

— zaznaczyła Kruk.

Zbrodni na Polakach dokonali od 15 sierpnia 1937 r. do 15 listopada 1938 r. funkcjonariusze NKWD na podstawie rozkazu operacyjnego nr 00485 ówczesnego szefa NKWD Nikołaja Jeżowa z 11 sierpnia 1937 r.

Prezes IPN Jarosław Szarek we wcześniejszej rozmowie z PAP podkreślił, że ludobójstwo popełnione na Polakach w czasach Wielkiego Terroru z lat 1937-1938 to „jedna z największych i najbardziej zapomnianych zbrodni popełnionych w Związku Sowieckim na narodzie polskim”. Dodał, że mord na Polakach - obywatelach sowieckiego państwa - był fragmentem o wiele większych zbrodni, do których doszło w latach 30. na terenie całego ZSRS, choć Polacy byli mordowani właśnie ze względu na narodowość. W związku z 80-leciem rozkazu Jeżowa IPN uruchomił m.in. specjalny portal edukacyjny poświęcony tzw. operacji polskiej NKWD.

IPN wydał także bezpłatną, liczącą prawie 50 stron, broszurę o tzw. operacji polskiej NKWD, w której opublikowano m.in. wywiad z rosyjskim badaczem sowieckiego ludobójstwa Nikitą Pietrowem, wiceszefa Rady Centrum Naukowo-Informacyjnego i Edukacyjnego Stowarzyszenia „Memoriał” oraz artykuł prof. Nikołaja Iwanowa, badacza historii Polaków w ZSRS i autora książki „Zapomniane ludobójstwo. Operacja polska 1937-1938”.

Polacy - według Iwanowa - byli pierwszą grupą społeczną w Związku Sowieckim, którą Stalin skazał na zagładę z powodów narodowych. Operacja kosztowała życie niemal jedna piątą wszystkich Polaków, którzy po traktacie ryskim znaleźli się w granicach Związku Sowieckiego.

ems/PAP

-

Nie musisz wychodzić z domu, by przeczytać najnowszy numer tygodnika „Sieci”!

Kup e - wydanie naszego pisma a otrzymasz dostęp do aktualnych jak i archiwalnych numerów największego konserwatywnego tygodnika opinii w Polsce. Szczegóły na: http://www.wsieci.pl/e-wydanie.html.