Inscenizacja przyjazdu Ignacego Jana Paderewskiego na poznański dworzec kolejowy rozpoczęła we wtorek w Poznaniu obchody 99. rocznicy wybuchu powstania wielkopolskiego. W 1918 r., dzień po przyjeździe Paderewskiego, rozpoczęły się walki zwycięskiego powstania.

Powstanie wielkopolskie było jednym z niewielu zrywów niepodległościowych zakończonych sukcesem i rozpoczęło się 27 grudnia 1918 r. Dzięki niemu ziemie Wielkopolski zostały włączone do tworzącej się II Rzeczypospolitej.

W bardzo krótkim czasie Wielkopolanie wyzwolili prawie cały region oraz stworzyli armię, która później odegrała dużą rolę w wojnie z bolszewikami. Dzień przed wybuchem walk, w drugi dzień Świat Bożego Narodzenia, do stolicy Wielkopolski przyjechał Paderewski.

Jak przypomina „Głos Wielkopolski” :

Święta Bożego Narodzenia 1918 r. W Gdańsku pojawia się Ignacy Paderewski wraz z angielską misją wojskową. W stolicy Wielkopolski kompozytor ma się zjawić w drugie święto wieczorem. Radosna wieść szybko obiega całe miasto. Na ulicach pojawiają się sztandary i chorągwie – polskie i koalicyjne. W oknach widać narodowe emblematy i napisy. Wzdłuż dróg, którymi mają przejeżdżać goście ustawiają się skauci, Straż Ludowa i tłumy poznaniaków.

Podróż Paderewskiego do Poznania przebiegała z problemami. Gdy w końcu późnym wieczorem dociera na miejsce jest witamy z ogromnym entuzjazmem i wszędzie słuchać okrzyki na cześć Polski.

Paderewski mówi:

Wielce szanowni przedstawiciele Wielkopolski! Szanowne Rodaczki i Rodacy, Siostry i Bracia! Co się w tej chwili w duszy mojej dzieje, każdy z Was odgadnie. Po tem, co przed chwilą przeżyłem słowo na ustach zamiera. Żyjemy w czasach, gdy każdy winien panować nad uczuciami. I ja opanować muszę wzruszenie, a że mówić winienem, więc mówię. Za to przyjęcie Wam tu i tym tłumom tam na ulicy serdecznie dziękuję. To coście mnie zgotowali nie do mojej odnosi się osoby. Jestem symbolem pewnej idei, tej samej, której służy Polski Komitet Narodowy. Jako człowiek, czuje się szczęśliwym, że dożyć mogę tej chwili, że mogę być symbolem. A dla człowieka to zaszczyt wielki, tem większy, że spotkał mnie tu na tej wiekopomnej odwiecznej Wielkopolskiej Ziemi. Od Was, coście nie dali się prześcignąć w spełnianiu obowiązków narodowych, coście w pracy organicznej i gospodarczej Polsce całej byli przykładem. A zaszczyt ten nie spotkał mnie od jednej warstwy, od jednej klasy, ale od całego wielkopolskiego ludu.

svl