Na świecie dzień 4 czerwca został, jak uznał Szarek, przytłumiony przez wydarzenia na chińskim placu Tiananmen.

Młodzież protestująca przeciwko komunistycznemu reżimowi w Chinach została rozjechana czołgami. To w tym czasie przebiło się na czołówki gazet

— przypomniał.

Niewątpliwie 4 czerwca to wszystko to, z czym kojarzyła się Polska od sierpnia 1989 roku, czyli Solidarność, która podcięła funkcjonowanie systemu komunistycznego, to, że robotnicy odwrócili się od systemu komunistycznego, co oznaczało śmierć ideologii. To spowodowało, że tamtemu systemowi pozostała już tylko przemoc. W dobie rozpoczynającej się rewolucji informatycznej, przemocą się nie da rządzić

— ocenił.

To uruchomiło pewne procesy, których następna odsłona była jesienią 1989 roku. Jeszcze nie zwieńczeniem, ale już plastycznym i ważnym elementem tego było zburzenie muru berlińskiego i zjednoczenie Niemiec. Musimy pamiętać, że to, co dziś jest ikoną końca komunizmu, czyli zburzenie muru berlińskiego, to też jakieś zaniechanie. To zaczęło się w sierpniu 1980 roku. To był efekt, skutek tego, co zaczęło się w Polsce wcześniej. Symbolem końca tego powinna być brama Stoczni gdańskiej z portretem Jana Pawła II i Matki Boskiej w kwiatach, entuzjazm robotników, dzięki których masowym zdeterminowanym protestów, udało się zmusić komunistów do ustępstw

— podkreślił prezes IPN.

4 czerwca 1989 r. odbyły się wybory do Sejmu PRL X kadencji. Decyzja o ich przeprowadzeniu zapadła podczas obrad Okrągłego Stołu. Z góry przeznaczono 65 proc. mandatów dla kandydatów koalicji rządowej. O pozostałe 35 proc. mandatów ubiegali się kandydaci Komitetu Obywatelskiego „Solidarność”.

Wybory okazały się porażką koalicji rządzącej i ogromnym zwycięstwem obozu „Solidarności”, który już w pierwszej turze zdobył 160 na 161 możliwych mandatów w ramach puli 35 proc. Zdobyli także przewagę w reaktywowanym Senacie. Wybory do Senatu - w przeciwieństwie do wyborów do Sejmu - były całkowicie wolne. „Solidarność” zdobyła 99 ze 100 mandatów senatorskich.

pc/PAP