17 września nie byłoby, bez napaści Niemiec na Polskę 1 września. Te daty symbolizują zgodną współpracę Niemców i Sowietów przeciwko Polsce, które przejawiały się nie tylko w ataku na nasz kraj, ale w tworzeniu list proskrypcyjnych i mordowaniu polskiej inteligencji.
Po wkroczeniu armii niemieckiej na ziemie polskie we wrześniu 1939 r. w wielu miastach Wielkopolski wyciągano z domów ludzi należących do lokalnej elity, adwokatów, księży, urzędników i ich rozstrzeliwano. Mordów dokonywano na podstawie list proskrypcyjnych przygotowywanych przez niemiecką V kolumnę w Polsce, które były w dyspozycji Gestapo. Przypuszczam, że Kresy wschodnie nie były przez Sowietów tak dobrze zinfiltrowane, ponieważ deportacje były masowe, wywożono ludzi na wszelki wypadek. Deportacje z lat 1939-1940 dotykały w przeważającej ludności polskiej, 85 proc. wywożonych to byli Polacy, wywózki objęły również Ukraińców, Żydów i Białorusinów. Symbolicznym obrazem współpracy niemiecko-sowieckiej jest wspólna defilada w Brześciu oraz konferencja Gestapo i NKWD w willi „Pan Tadeusz” w Zakopanem 20 lutego 1940 r. Podczas konferencji w Zakopanem dwa organy państw totalitarnych uzgodniły współdziałanie w zwalczaniu polskiego podziemia niepodległościowego.
W Zakopanem ustalono szczegóły niemieckiej akcji AB i równoległej sowieckiej akcji mordowania polskiej inteligencji?
Myślę, że podczas tej konferencji dokonano wymiany informacji, a akcje były przygotowane już wcześniej. W marcu 1940 r. odbyła się kolejna wspólna konferencja sowiecko-niemiecka w Krakowie. Trzeba również wspomnieć o drodze prowadzącej do polskiej tragedii, czyli o traktacie Ribbentrop-Mołotow, a także o tajnych negocjacjach sowiecko-niemieckich, które miały na celu zmuszenie aliantów zachodnich, Francji i Wielkiej Brytanii do zaakceptowania wcześniejszego rozbioru Polski, wkroczenia Armia Czerwonej na terytorium naszego kraju właściwie bez wojny. Niezależnie od tego, czy Niemcy by wkroczyli, czy nie, Sowieci chcieli od Anglików i Francuzów uzyskać zgodę na prawo wejścia Armii Czerwonej do Polski. Negocjacje w trójkącie Francja, Wielka Brytania, ZSRR upadły w momencie, kiedy Niemcy zaoferowały Sowietom więcej i podpisano układ Ribbentrop-Mołotow. Stalin wybrał sojusznika i wojnę.
Podsumowując, sowiecka agresja na Polskę to ogromne straty w postaci utraty prawie 1/3 części terytorium, zagłady polskiej inteligencji i deportacji polskiej ludności na wschód.
Straciliśmy ten obszar, na którym kultura polska była dominująca. Patrząc na to z punktu widzenia Białorusinów i Ukraińców można się zastanawiać nad tym, czy im było z tym dobrze, ale zważywszy to, co ich spotkało w czasach sowieckich, wydaje się, że nie powinni tak bardzo narzekać. Oczywiście należy pamiętać, że z punktu widzenia Ukraińców, którzy doświadczyli polskich pacyfikacji w Galicji i niszczenia cerkwi, polityka II RP wobec Ukraińców wymaga krytycznego podejścia. W stosunku do Białorusinów też nie potrafiliśmy zachować logicznej postawy. Trzeba o tym pamiętać, bo Kresy w okresie od I do II Rzeczypospolitej zmieniły się, chłopi stali się odrębnymi narodami, białoruskim, litewskim i ukraińskim. Nie tylko 17 września przyczynił się do utraty polskich Kresów, również ten długofalowy trend emancypacji lokalnego chłopstwa w kierunku przekształcania się w kierunku nowoczesnych narodów chłopskich, białoruskiego, litewskiego i ukraińskiego. Natomiast Sowieci wbili ostatni gwóźdź do trumny polskich Kresów.
Rozmawiał Tomasz Plaskota
Drukujesz tylko jedną stronę artykułu. Aby wydrukować wszystkie strony, kliknij w przycisk "Drukuj" znajdujący się na początku artykułu.
17 września nie byłoby, bez napaści Niemiec na Polskę 1 września. Te daty symbolizują zgodną współpracę Niemców i Sowietów przeciwko Polsce, które przejawiały się nie tylko w ataku na nasz kraj, ale w tworzeniu list proskrypcyjnych i mordowaniu polskiej inteligencji.
Po wkroczeniu armii niemieckiej na ziemie polskie we wrześniu 1939 r. w wielu miastach Wielkopolski wyciągano z domów ludzi należących do lokalnej elity, adwokatów, księży, urzędników i ich rozstrzeliwano. Mordów dokonywano na podstawie list proskrypcyjnych przygotowywanych przez niemiecką V kolumnę w Polsce, które były w dyspozycji Gestapo. Przypuszczam, że Kresy wschodnie nie były przez Sowietów tak dobrze zinfiltrowane, ponieważ deportacje były masowe, wywożono ludzi na wszelki wypadek. Deportacje z lat 1939-1940 dotykały w przeważającej ludności polskiej, 85 proc. wywożonych to byli Polacy, wywózki objęły również Ukraińców, Żydów i Białorusinów. Symbolicznym obrazem współpracy niemiecko-sowieckiej jest wspólna defilada w Brześciu oraz konferencja Gestapo i NKWD w willi „Pan Tadeusz” w Zakopanem 20 lutego 1940 r. Podczas konferencji w Zakopanem dwa organy państw totalitarnych uzgodniły współdziałanie w zwalczaniu polskiego podziemia niepodległościowego.
W Zakopanem ustalono szczegóły niemieckiej akcji AB i równoległej sowieckiej akcji mordowania polskiej inteligencji?
Myślę, że podczas tej konferencji dokonano wymiany informacji, a akcje były przygotowane już wcześniej. W marcu 1940 r. odbyła się kolejna wspólna konferencja sowiecko-niemiecka w Krakowie. Trzeba również wspomnieć o drodze prowadzącej do polskiej tragedii, czyli o traktacie Ribbentrop-Mołotow, a także o tajnych negocjacjach sowiecko-niemieckich, które miały na celu zmuszenie aliantów zachodnich, Francji i Wielkiej Brytanii do zaakceptowania wcześniejszego rozbioru Polski, wkroczenia Armia Czerwonej na terytorium naszego kraju właściwie bez wojny. Niezależnie od tego, czy Niemcy by wkroczyli, czy nie, Sowieci chcieli od Anglików i Francuzów uzyskać zgodę na prawo wejścia Armii Czerwonej do Polski. Negocjacje w trójkącie Francja, Wielka Brytania, ZSRR upadły w momencie, kiedy Niemcy zaoferowały Sowietom więcej i podpisano układ Ribbentrop-Mołotow. Stalin wybrał sojusznika i wojnę.
Podsumowując, sowiecka agresja na Polskę to ogromne straty w postaci utraty prawie 1/3 części terytorium, zagłady polskiej inteligencji i deportacji polskiej ludności na wschód.
Straciliśmy ten obszar, na którym kultura polska była dominująca. Patrząc na to z punktu widzenia Białorusinów i Ukraińców można się zastanawiać nad tym, czy im było z tym dobrze, ale zważywszy to, co ich spotkało w czasach sowieckich, wydaje się, że nie powinni tak bardzo narzekać. Oczywiście należy pamiętać, że z punktu widzenia Ukraińców, którzy doświadczyli polskich pacyfikacji w Galicji i niszczenia cerkwi, polityka II RP wobec Ukraińców wymaga krytycznego podejścia. W stosunku do Białorusinów też nie potrafiliśmy zachować logicznej postawy. Trzeba o tym pamiętać, bo Kresy w okresie od I do II Rzeczypospolitej zmieniły się, chłopi stali się odrębnymi narodami, białoruskim, litewskim i ukraińskim. Nie tylko 17 września przyczynił się do utraty polskich Kresów, również ten długofalowy trend emancypacji lokalnego chłopstwa w kierunku przekształcania się w kierunku nowoczesnych narodów chłopskich, białoruskiego, litewskiego i ukraińskiego. Natomiast Sowieci wbili ostatni gwóźdź do trumny polskich Kresów.
Rozmawiał Tomasz Plaskota
Strona 2 z 2
Publikacja dostępna na stronie: https://wpolityce.pl/historia/308672-nasz-wywiad-prof-roszkowski-napasc-sowietow-na-polske-zapoczatkowala-depolonizacje-kresow-i-ostateczne-oderwanie-tych-ziem-od-tradycji-polskiej-i-europejskiej?strona=2
