W Warszawie Mszą św. w katedrze polowej odbyły się uroczystości pogrzebowe por. Jerzego Miatkowskiego ps. „Zawada”, żołnierza Armii Krajowej, uczestnika Powstania Warszawskiego, członka Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość”, adiutanta mjr. Hieronima Dekutowskiego „Zapory”, którego doczesne szczątki zostały wydobyte w kwaterze „Ł” na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach. Mszy św. pogrzebowej przewodniczył biskup polowy Józef Guzdek.

Przed rozpoczęciem Eucharystii odczytana została decyzja o awansowaniu śp. ppor. Jerzego Miatkowskiego na stopień porucznika.

W homilii bp Guzdek zauważył, że śp. por. Miatkowski do końca pozostał wierny:

ewangelicznemu prawu miłości, które zobowiązuje do czynu. Miarą najwyższą miłości Ojczyzny jest przelewanie krwi i ofiara życia, którą składamy na ołtarzu wolności

—powiedział.

Ordynariusz wojskowy podkreślił, że „żegnamy dziś rycerza wolności”.

Jesteś i pozostaniesz dla nas wzorem wierności najwyższym wartościom. Dla przyszłych pokoleń będziesz przykładem niezłomnej postawy polskiego żołnierza, który stanął w obronie niepodległości i suwerenności naszej Ojczyzny

—powiedział.

Po Komunii odczytany został list podsekretarza stanu w Kancelarii Prezydenta RP, Wojciecha Kolarskiego.

Dzisiejsza ceremonia stanowi zwieńczenie żmudnych prac związanych z identyfikacją z imienia i nazwiska ofiar reżimu komunistycznego. To ważna forma przywracania godności bohaterom, których władza komunistyczna usiłowała wymazać z kart polskiej historii

—napisał minister Kolarski.

Po Mszy św. uroczystości pogrzebowe, z udziałem m. in. wicepremiera Piotra Glińskiego odbyły się na Cmentarzu na Powązkach.

Jerzy Miatkowski urodził się 8 czerwca 1923 roku w Jabłonnie pod Warszawą. Do momentu wybuchu II wojny światowej ukończył cztery klasy gimnazjum. Edukację kontynuował w konspiracji już jako żołnierz AK. Zaprzysiężony został w 1943 r. Najpierw uczęszczał na kurs podoficerski, a od wiosny 1944 r. uczył się w Szkole Podchorążych. Walczył w Powstaniu Warszawskim. Po jego upadku trafił do niemieckiego obozu jenieckiego Stalag 344 Lamsdorf (Łambinowice), skąd później został ewakuowany nad Ren. Tu wraz z innymi więźniami został wyzwolony przez wojska amerykańskie. Do Polski powrócił w grudniu 1945.

W styczniu 1946 r. został przyjęty do pododdziału Jana Szaciłowa (ps. „Renek”) należącego do oddziału Hieronima Dekutowskiego „Zapory”, podlegającego Inspektoratowi Lublin Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość”. Przyjął pseudonim „Zawada”. W lipcu 1946 „Zapora” mianował go swoim adiutantem.

Wiosną 1947 r. ujawnił się w czasie tzw. amnestii dla żołnierzy AK, został urlopowany z oddziału i zamieszkał u rodziców w Warszawie. Jesienią 1947 r. w obliczu grożącego mu aresztowania wraz z grupą żołnierzy „Zapory” podjął próbę ucieczki na Zachód. W wyniku prowokacji zorganizowanej przez funkcjonariuszy UB z Katowic uczestnicy ucieczki zostali aresztowani w punkcie kontaktowym w Nysie, 15 września 1947 r. Jerzy Miatkowski trafił do centralnego więzienia Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego w Warszawie.

Wyrokiem Wojskowego Sądu Rejonowego w Warszawie z 15 listopada 1948 r. został skazany na karę śmierci. Rodzina podejmowała próby złagodzenia wyroku, jednak bezskutecznie. Porucznik Jerzy Miatkowski został stracony 7 marca 1949 r. razem z sześcioma towarzyszami broni: swoim dowódcą mjr. Hieronimem Dekutowskim, Romanem Grońskim, Stanisławem Łukasikiem, Tadeuszem Pelakiem, Edmundem Tudrujem i Arkadiuszem Wasilewskim w więzieniu przy ul. Rakowieckiej. Jego zwłoki zostały wrzucone do kwatery zbiorowej na tzw. „Łączce”, na terenie Cmentarza Wojskowego na Powązkach. W 1994 i 1995 został zrehabilitowany wyrokami Sądu Wojskowego w Warszawie.

Postanowieniem prezydenta Lecha Kaczyńskiego z 15 listopada 2007 r., w 59. rocznicę skazania przez Wojskowy Sąd Rejonowy w Warszawie na karę śmierci siedmiu „Żołnierzy Wyklętych”, został za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

28 lutego 2014, podczas uroczystości w Belwederze Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, Pomorski Uniwersytet Medyczny w Szczecinie i Instytut Pamięci Narodowej ogłosiły, że zidentyfikowano szczątki por. Jerzego Miatkowskiego wśród ofiar pomordowanych przez organa bezpieczeństwa publicznego w latach 1945–1956 i pochowanych w kwaterze „Ł”. Identyfikację odnalezionych tam szczątków przeprowadzono w ramach Projektu Poszukiwań Miejsc Pochówku i Identyfikacji Ofiar Totalitaryzmów Polskiej Bazy Genetycznej Ofiar Totalitaryzmów. Pracami kierował prof. Krzysztof Szwagrzyk, pełnomocnik Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej ds. poszukiwań miejsc pochówku ofiar terroru komunistycznego.

ann/KAI