"Złożyli hołd poległym w walce o wolność, ponowili przysięgę iż Śląsk, odzyskany przez Ojczyznę, po wiek wieków polskim zostanie"

W czasie gdy uległy na każdym kroku wobec Berlina premier RP oskarżany jest przez media o przyjmowanie pieniędzy od niemieckich polityków, a jego partia nagradza stanowiskami i wpływami wulgarnie antypolskich śląsko-niemieckich separatystów, warto sięgnąć do przedwojennej prasy. W „Ilustrowanym Kuryerze Codziennym” z dnia 6 maja 1931 roku znajdujemy wymowny fragment pokazujący jak w ówczesnych elitach państwowo-narodowych i w całym społeczeństwie rozumiano wagę podkreślania polskości Śląska.

Czytamy:

Oto w dniu 2-go maja święciła Polska 10-lecie powrotu Śląska do Macierzy.

**Jakże inaczej w dniu tym wyglądał Śląsk, którego w dniu 1-go maja nie uwiodły kuszenia „zbawicieli ludu”.

Olbrzymie rzesze ludu śląskiego w odświętnych strojach, z rozpromienionymi twarzami, wyległy na ulice i złączyły się w bratnim uścisku z przedstawicielami wszystkich dzielnic Rzeczpospolitej, które wysłały swych synów do Katowic, by przynieśli Ślązakom pozdrowienia zjednoczonej Ojczyzny.

Górale z Zakopanego, obok delegacji Pomorza, Poznańskiego, Wileńszczyzny, czy Małopolski Wschodniej wraz z wiernym Rzeczpospolitej prawowitym ludem śląskim

— złożyli hołd poległym w walce o wolność, ponowili przysięgę iż Śląsk, odzyskany przez Ojczyznę, po wiek wieków polskim zostanie

— pochylili się w hołdzie przed Majestatem Rzeczpospolitej, którego Przedstawiciel najwyższy, w otoczeniu dygnitarzy państwa, stanął w tym dniu na Ziemi Śląskiej

— nacieszyli swe oczy widokiem potężnej i karnej armii narodowej, a także tego młodego pokolenia, które stanowić będzie o jutrze Polski, a które w długich kolumnach, w wojskowym ordynku, defilowały przed Głową Państwa.

Na Śląski przybyli dziennikarze zagraniczni (Francuzi, Anglicy, Włosi, Holendrzy, Skandynawowie etc.), by przyjrzeć się jak wygląda owa ziemia, o której Niemcy ciągle piszą jako o „krwawiącej”, gwałtem od Niemców oderwanej. Przekonali się!

Uroczystość 10-lecia śląskiego była wymowniejszą propagandą całości i potęgi ojczyzny niż tysiąc najlepszych artykułów i setki najpiękniejszych wystaw.

Tak, wtedy - cytując jeszcze jedno zdanie z IKC - powszechnie uważano iż

„są sprawy, które wymagają wielkiej czujności w Polsce”.

Dziś rządzący i ich media czynią odwrotnie: usypiają, rozmywają, bagatelizują. I jedzą, jedzą, jedzą. Nawet orła przerabiają na czekoladowego, a publiczne pieniądze traktują jak wielkie żerowisko.

gim