W ostatni wtorek Rada Ministrów przyjęła strategię zarządzania długiem sektora finansów publicznych w latach 2022-2025, z której wynika wyraźny spadek relacji długu publicznego do PKB zarówno wg metodologii krajowej jak i unijnej.

Informacje zaprezentowane przez ministra finansów potwierdzają, że będziemy w najbliższych latach jednym z niewielu unijnych krajów, który w tak szybkim tempie będzie zmniejszał zarówno rozmiary deficytu sektora finansów publicznych jak i długu publicznego w relacji do PKB. Dokument jest ważny i z tego powodu, że dane w nim zawarte zaprzeczają wręcz natrętnej narracji opozycji jakoby rząd Prawa i Sprawiedliwości utracił kontrolę nad sytuacją w finansach publicznych i gwałtownie powiększa zadłużenie naszego kraju.

Według danych zawartych w tym dokumencie dług publiczny w relacji do PKB (wg polskiej metodologii) będzie się zmniejszał z 47,8 proc. w 2020 do 45,4 proc. w roku obecnym, do 43,8 proc. w roku 2022 i do 40,3 proc. w roku 2025. Z kolei według metodologii unijnej dług ten w relacji do PKB będzie się obniżał z poziomu 57,5 proc. w 2020 roku, do 57 proc. w roku obecnym, do 56,6 proc. w roku 2022, a później w tempie znacznie szybszym do 52,9 proc. w roku 2025. Jednocześnie spadały będą koszty obsługi długu publicznego w relacji do PKB z 1,03 proc. w roku 2021 do 0,95 proc. w roku 2022 i ok. 0,88-0,89 proc. w roku 2025.

Niezwykle ważną informacją zawartą w dokumencie jest spadek udziału długu nominowanego w walutach obcych do poziomu poniżej 25 proc. i utrzymywanie tej relacji w kolejnych latach. Jeszcze w 2015 roku udział ten wynosił ponad 57 proc., a więc każda dewaluacja złotego wobec walut obcych, powodowała gwałtowny przyrost zadłużenia wyrażanego w złotych, ze wszystkimi tego negatywnymi konsekwencjami. Dobrze się więc stało, że kolejni ministrowi finansów tak skutecznie dążyli do obniżenia tego poziomu (za koalicji PO-PSL sytuacja Polski w zakresie długu nominowanego w walutach obcych, była podobna do tej której doświadczają posiadacze kredytów frankowych).

Przewidując stabilność polskich finansów publicznych mimo ogromnych wydatków covidowych, polskie instytucje finansowe już wcześniej podniosły swoje prognozy wzrostu gospodarczego w Polsce w całym roku 2021. Jak poinformował pod koniec lipca Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW) w swoim cyklicznym raporcie World Economic Outlook wzrost gospodarczy w Polsce w 2021 roku wyniesie 4,6 proc., podczas gdy dotychczasowa prognoza przewidywała wzrost na poziomie 3,5 proc. (oznacza to podniesienie prognozy wzrostu przez MFW aż o 1,1 pkt proc.). Z kolei prognoza wzrostu gospodarczego w Polsce na rok 2022, także została skorygowana w górę, wg MFW wzrost PKB wyniesie 5,2 proc. i będzie wyższy od wcześniejszych przewidywań o 0,7 proc. pkt proc. (wcześniej MFW przewidywał, że wzrost ten wyniesie 4,5 proc.).

Natomiast na początku lipca tego roku prognozy wzrostu gospodarczego dla Polski i innych europejskich krajów, podniósł i to jeszcze bardziej wyraźnie niż MFW, także Europejski Bank Odbudowy i Rozwoju (EBOR). Prognoza wzrostu PKB w Polsce w 2021 roku wg EBOR jest wyższa od tej wcześniejszej aż o 2 pkt proc (PKB ma wzrosnąć o 5 proc., zamiast wcześniejszych 3 proc.), a w 2022 roku wzrost PKB ma wynieść 4,8 proc.. Jednocześnie jak podkreślił EBOR w 2021 roku, Polska będzie jednym z nielicznych krajów europejskich, który nie tylko odrobi spadek PKB z 2020 roku ale w porównaniu z 2019 rokiem jego gospodarka, będzie na plusie wynoszącym 2,2 pkt proc (po II kwartale tego roku ta prognoza EBOR spełnia się w 100 proc.). Z kolei pod koniec sierpnia agencja ratingowa Fitch podwyższyła prognozę wzrostu gospodarczego dla Polski w roku 2021 z dotychczasowych 4,4 proc. PKB aż do 5,2 proc. PKB, a na rok 2022 z dotychczasowych 4 proc. PKB do 4,5 proc. PKB. Natomiast pod koniec września agencja ratingowa S&P Global Ratings podwyższyła prognozę wzrostu PKB dla Polski z dotychczasowych 4,5 proc. do 5,1 proc. w tym roku i do 5,3 proc. w roku 2022 i jest to jeden z najwyższych poziomów wzrostu w całej UE.