Kolejny raport NIK uderza w rządy PO-PSL. Organy zwierzchnie odwracały uwagę od przeciwdziałania procederowi prania pieniędzy

Skuteczność kontroli sprawowanej nad instytucjami, które mają obowiązek rejestrowania transakcji powyżej 15 tys. euro i podejrzanych oraz przekazywania tych danych Generalnemu Inspektorowi Informacji Finansowej, była niska

—informuje NIK, który przeprowadził kompleksową ocenę systemu przeciwdziałania praniu pieniędzy.

Najwyższa Izba Kontroli zwróciła uwagę na trudności jakie miały różne podmioty z podejmowaniem działań w celu przeciwdziałania praniu pieniędzy.

Urzędy kontroli skarbowej, prezesi sądów apelacyjnych, wojewodowie oraz starostowie mając inne priorytety i cele wyznaczone im przez zwierzchnie organy, niż przeciwdziałanie procederowi prania pieniędzy, robili to w sposób wysoce ograniczony. Działanie systemu ograniczał także brak aktualizacji tzw. rozporządzenia rejestrowego, w związku z czym niektóre instytucje finansowe nie musiały rejestrować transakcji ponadprogowych

—czytamy w raporcie.

Równie niska co skuteczność przeciwdziałaniu praniu pieniędzy, była skala zabezpieczenia majątków podchodzących z ww. procederu.

NIK zauważa, że w okresie objętym kontrolą (od początku 2013 r. do połowy 2015 r.) skuteczność systemu kontroli nad instytucjami, które zobowiązane są rejestrowania transakcji ponadprogowych i podejrzanych była niska. Przy szacowanej na 18,2 mld zł w 2014 r. skali zjawiska prania pieniędzy, w postępowaniach karnych zabezpieczono majątek w wysokości 1,2 mln zł oraz orzeczono przepadek mienia o wartości 11,5 mln zł, czyli 0,07 proc. szacowanej kwoty. W 2015 r. skala zjawiska prania pieniędzy szacowana była na ponad 17 mld zł, natomiast w postępowaniach karnych zabezpieczono majątek w wysokości 3 mln zł oraz orzeczono przepadek mienia o wartości blisko 100 mln zł, co stanowiło 0,6 proc. wymienionej kwoty.

—czytamy.

Najwyższa Izba Kontroli pozytywnie oceniła jedynie działania Komisji Nadzoru Finansowego i Narodowego Banku Polskiego.

NIK pozytywnie, pod względem wywiązywania się z obowiązku kontroli, oceniła tylko działalność KNF i NBP. Do pozostałych podmiotów zgłoszono uwagi, a często także istotne zastrzeżenia. Skuteczność systemu obniżała w szczególności niewłaściwa organizacja kontroli przez urzędy kontroli skarbowej, prezesów sądów apelacyjnych, wojewodów i starostów. Wynikało to z faktu, że zwierzchnie organy wyznaczyły tym instytucjom priorytety i cele do zrealizowania inne niż przeciwdziałanie procederowi prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu. W związku z tym faktycznie sprawowana kontrola przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu miała zakres i charakter ograniczony

—podaje NIK.

Z raportu dowiadujemy się również o braku kontroli w pośród „wielu obszarów działalności gospodarczej”.

Priorytetowym zadaniem urzędów kontroli skarbowej wyznaczonym przez Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej były kontrole podatkowe. Kontrolą dot. zapobiegania praniu pieniędzy urzędy obejmowały tylko niektóre grupy podatników. W efekcie nie kontrolowano w tym zakresie wielu obszarów działalności gospodarczej. W okresie objętym kontrolą NIK, badane urzędy kontroli skarbowej nie przeprowadziły w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy, żadnej kontroli m.in. fundacji, osoby prowadzącej działalność w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych, kancelarii adwokackiej lub radcowskiej, przedsiębiorcy prowadzącego: dom aukcyjny, antykwariat, działalność w zakresie obrotu metalami lub kamieniami szlachetnymi i półszlachetnymi, sprzedaż komisową lub pośrednictwo w obrocie nieruchomościami

—czytamy.

kk/NIK