Albo premier nie rozumienie konkluzji szczytu w Brukseli albo kłamie

1. Kilka dni temu w premier Tusk gościł w Tychach, gdzie podczas wmurowania aktu erekcyjnego pod budowę bloku ciepłowniczego w miejscowej elektrociepłowni, wygłosił przemówienie o europejskiej unii energetycznej w tym solidarności gazowej i rehabilitacji węgla.

Pomysł wspólnych zakupów gazu (który jest jednym z fundamentów przedstawionej przez premiera Tuska solidarności gazowej), został natychmiast podważony przez wizytującą Polskę kanclerz Niemiec Angela Merkel, która stwierdziła, że takich zakupów w Niemczech dokonują prywatne firmy i trudno wpływać na ich decyzje.
Skrytykowali go także liczni eksperci zajmujący się tą problematyką, twierdząc że domaganie przez Polskę solidarności gazowej w sytuacji kiedy większość krajów UE jest przeciwna wydobywaniu gazu łupkowego, a Polska ma w tym zakresie ambitne plany, jest wręcz proszeniem się o jego zablokowanie.

2. Zapowiedziane przez premiera Tuska działania na rzecz rehabilitacji węgla w Europie, spotkały się wręcz z kpinami w Polsce w sytuacji kiedy upublicznione zostały konkluzje szczytu Rady Europejskiej, który odbył się w dniach 20-21 marca w Brukseli.

Wprawdzie szefowie rządów tych ustaleń nie podpisywali ale brak protestów z ich strony oznacza, że Komisja Europejska dostała zielone światło do reformy strukturalnej polityki klimatycznej UE, której już teraz zawetować nie będzie można.
W konkluzji 15 zawarte stwierdzenie, że cel redukcyjny emisji CO2 w Europie do roku 2030, będzie wpisywał się ambitny cel redukcyjny do roku 2050, a ten jest od dawna określony i oznacza tzw. dekarbonizację gospodarki unijnej tzn. redukcję CO2 o 80-95%.
3. Z kolei w konkluzji 16 zawarta jest zgoda na reformę dotychczasowego rynkowego handlu emisjami (ETS).
W styczniowym komunikacie KE, ta reforma jest opisana i oznacza zmianę ETS na centralnie planowaną sprzedaż uprawnień tzw. MSR (Market Stability Reserve), polegającą na tym, że pula uprawnień do emisji CO2 będzie zmniejszana corocznie o 12%, a to oznacza wzrost cen pozwoleń na emisje CO2, a to oznacza gwałtowny wzrost cen energii w Polsce zarówno dla przedsiębiorców jak i gospodarstw domowych.
4. Zresztą KE już od wielu miesięcy wszelkimi sposobami, stara się wywołać wzrost cen pozwoleń na emisję CO2.
Do tej pory bowiem ze względu na światowy i europejski kryzys zapotrzebowanie na energię w Europie w ostatnich latach zamiast wzrosnąć, spadało w związku z tym cena uprawnień do emisji CO2 w ramach wolnego handlu emisjami (ETS), wyniosła „zaledwie” 5 euro za tonę CO2.
Komisja Europejska przeforsowała więc na forum Parlamentu Europejskiego i Rady, zdjęcie z rynku 900 mln uprawnień w latach 2014-2016 i przesunięcie ich na lata 2019-2020 (choć to tylko wybieg, zapewne nigdy one na ten rynek nie wrócą), w związku z tym już od lutego tego roku cena uprawnień do emisji CO2, wzrosła do 7-8 euro za tonę.
Wprowadzenie MSR już od roku 2016, zdaniem ekspertów już od roku 2020 wywinduje ceny pozwoleń na emisję CO2 do około 20 euro za tonę, a już przy cenach na poziomie 14-16 euro za tonę , wytwarzanie energii z węgla stanie się nieopłacalne.
5. Z zapisu w konkluzji 15 wynika, że na unijnym szczycie w czerwcu bądź październiku, KE przedstawi zmianę współczynnika wyznaczającego nowy cel redukcyjny CO2 na rok 2030 w wysokości 43% (współczynnik ten ma wzrosnąć z 1,74% na 2,2%).
Jak słychać Platforma w Europarlamencie, chce zabiegać aby ten współczynnik redukcyjny wynosił 2,11% co oznacza redukcję CO2 na koniec roku 2030 na poziomie 37% ale skoro do roku 2020 nie jesteśmy w stanie zredukować emisji CO2 o 20% w stosunku do roku 2005, to jakim cudem podwoimy tę redukcję w o 10 lat dłuższym czasie.
Niestety wszystko to oznacza, że premier Tusk na ostatniej Radzie Europejskiej w Brukseli nie wetując konkluzji 15 i 16, zgodził się na likwidację górnictwa węglowego i energetyki opartej na węglu w Polsce.

Jeżeli teraz twierdzi, że na nic takiego się nie zgodził, to albo nie rozumie zapisów zawartych we wspomnianych konkluzjach albo zwyczajnie kłamie.

Zbigniew Kuźmiuk