Ryszard Petru - Forrest Gump polskiej polityki

Od samego początku obserwuję karierę Ryszarda Petru. Większość partii politycznych latami pracuje na swoją rozpoznawalność, a tu nagle zdarzył się taki cud: pierwszy sondaż .Nowoczesnej dawał jej już na starcie 10% społecznego poparcia! I to w momencie, gdy znakomita większość Polaków nie miała zupełnie pojęcia, kto to w ogóle jest ten Ryszard Petru! Był to znakomity zabieg marketingowy: wszyscy nagle zaczęli bardzo interesować się nowym liderem antykaczystowskiej opozycji. I już po chwili napompowany przez postkomunistyczne media do granic możliwości Rysiu przeskoczył wraz ze swym ugrupowaniem swą największą konkurencję na lewo od PiS – Platformę Obywatelską.

Od czasu programu „Big Brother” (w którym pospolici, nieciekawi i nienajmądrzejsi w sumie ludzie – dzięki promocji medialnej stali się nagle narodowymi idolami) – nie było tak spektakularnej, reklamowej hucpy. Promowany na wykształconego, dynamicznego i światowego formatu polityka Petru-Swetru piął się błyskawicznie po drabinie rozpoznawalności. I to mimo licznych wpadek obrazujących jego edukacyjną mizerię. A może właśnie dzięki nim (nieważne, co mówią, byle mówili). A wrodzona bezczelność (pamiętacie państwo jego aroganckie pouczanie głowy państwa: „Do roboty, panie prezydencie! Do roboty!) pozwalała mu zdobyć przychylność chamskiego elektoratu, kochającego takie zagrywki.

Ciekawi mnie, czy obyczajowa „portugalska” wpadka Petru (która w demokratycznym kraju zniszczyła by karierę każdego polityka) zaszkodzi liderowi .Nowoczesnej? Czy też wręcz przeciwnie – przysporzy mu procentowego wsparcia?… Gdyby sprawdziło się to drugie, znaczyłoby, że rozkład edukacji w naszym kraju zaszedł już zbyt daleko. W dobie współczesnych zagrożeń naród, który nie dostrzega prawdy, a jedynie nabiera się na  medialny cyrk – prędzej czy później ulegnie samozaoraniu…

PS Z tomiku „Pro publico bono” przypominam wierszyk sprzed kilku lat:

ODA DO  WOLNOŚCI

Wolności! Czymże jesteś? Utraconym zdrowiem,

Do którego tęsknimy, gdy ostatnia spowiedź

Kończy nasz ziemski żywot na boleści łożu?

Lecz nim zwiotczałe ciało krewni w kryptę złożą

Utracjuszu, coś strwonił dar niebios największy

Pomyśl nad swą marnością – wszak nie byłeś pierwszy…

Bo Niewola dyskretnie urok swój roztacza;

Równo jej ulegają chaty i pałace…

Wolność różną ma postać. Lecz Niewola takoż:

Kajdany daje złote… Sączy wywar z maku…

Ciasność umysłu również Wolność ogranicza:

Głupiec powtarza głupstwa – i już jest na smyczy.

Zwykle nić zniewolenia przędzie się przez lata;

Tropi myśli swobodne szpieg Wielkiego Brata,

I „dla twojego dobra” nagrywa w sekrecie;

W domu, w pracy, w kościele, w wirtualnym świecie…

Gdy już sieć nas otoczy stalowym oplotem –

Luzuje spolegliwym, prawych miesza z błotem.

Zaś o Niewoli prawda w pełni się objawi,

Gdy najeźdźca na karku bucior swój postawi.

Wtedy jest bieda, lament, szukanie ratunku;

Znów najlepsi polegną na swym posterunku…

Najtchórzliwsi wybiorą emigracji drogę…

Najpodlejsi oddadzą się współpracy z wrogiem…

Najliczniejsi (bezwolna, wystraszona masa)

Będą płakać i tęsknić po minionych czasach,

Czekając na Rycerza, co na Białym Koniu

Nadciągnie… I wyzwoli… I przybliży do Niej…

Naszej Wolności…

Mam nadzieję, że od tamtych czasów coś się zmieniło w Polsce.

PSS Przychylam się do komentarzy internautów! Forrest Gump był jednak dobrym człowiekiem, pomimo niskiego IQ. On nawet nie potrafił kłamać… Sorry, Forrest!

A z cyklu – znalezione w sieci – polecam równie starą balladę z płyty „Katyń 1940”: „Quo vadis, Polonia”.