Andrzej Rozpłochowski, sygnatariusz Porozumienia Katowickiego – jednego z Porozumień Sierpniowych 1980 r. – nie żyje. Legendarny działacz „Solidarności” przegrał walkę z koronawirusem. Miał 71 lat.

Bardzo smutna wiadomość. Na Wieczną Wartę odszedł śp. Andrzej Rozpłochowski - legenda śląskiej Solidarności, Bohater Niezłomny, jeden z tych, którym zawdzięczamy Niepodległą Rzeczypospolitą…

Wieczny odpoczynek racz mu dać, Panie!

— napisał na Twitterze szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych Jan Józef Kasprzyk.

Informację o śmierci byłego działacza opozycji antykomunistycznej przekazali portalowi niezalezna.pl członkowie Klubów „Gazety Polskiej”, którzy potwierdzili smutną wiadomość bezpośrednio u żony zmarłego.

Rozpłochowski na początku grudnia trafił w ciężkim stanie do pełniącego funkcję placówki covidowej Szpitala MSWiA w Katowicach.

Bogaty życiorys

Andrzej Rozpłochowski, 7 września 1950 r. w Gdańsku, wyróżniony niedługo przed śmiercią tytułem Człowieka Roku 2020 „Tygodnika Solidarność”, w 1980 r. jako pracownik Huty Katowice w Dąbrowie Górniczej uczestniczył tam w strajku, a potem został przewodniczącym komitetu strajkowego. 11 września 1980 r. podpisał w imieniu protestujących ze stroną rządową Porozumienie Katowickie.

To właśnie w Dąbrowie Górniczej wynegocjowano postulat, że Porozumienia Gdańskie obowiązują na terenie całego kraju. Porozumienie Katowickie umożliwiło także tworzenie w Polsce niezależnego i scalonego ruchu związkowego.

Rozpłochowski był internowany w Ośrodku Odosobnienia w Katowicach, następnie w Zabrzu-Zaborzu, Grodkowie i Uhercach. Został oskarżony o „próbę obalenia siłą ustroju PRL”, był przetrzymywany bez wyroku w Areszcie Śledczym Warszawa-Mokotów, zwolniony na mocy amnestii w lipcu 1984 r. Od 1988 r. przebywał na emigracji w Stanach Zjednoczonych. W 2010 r. wrócił do Polski. Angażuje się m.in. w upamiętnianie historii „Solidarności”, zabiera głos w debacie publicznej.

gah/Twitter/niezalezna.pl/PAP