To, że każde ugrupowanie koalicyjne ma swojego przedstawiciela w każdym resorcie, nie oznacza jeszcze, że wszyscy są równo traktowani - czytamy w „Dzienniku Gazecie Prawnej”. „Są zgrzyty, przemilczenia i brak zaufania” - zaznacza dziennik.

Partyjne parytety w rządzie

Gazeta, publikując wyniki badań, z których wynika, że Polacy za największy sukces po 100 dniach rządu Donalda Tuska uważają odblokowanie pieniędzy z KPO, analizuje jednocześnie obecną koncepcję podziału resortów między koalicjantami.

Zamiast, jak do tej pory, dzielić ministerstwa między ugrupowania, nowa koalicja wyznaczyła w nich partyjne parytety. Dziesięć ministerstw dostało szefów z KO, cztery – z PSL, trzy – z Nowej Lewicy, a dwa – z Polski 2050. Jednocześnie każdy komitet wyborczy zyskał prawo, by wskazać wiceszefa w każdym resorcie

— przypomniał „DGP”.

W ocenie ekspertki prof. Renaty Mieńkowskiej-Norkiene z Wydziału Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych UW koncepcja ta „w ostatecznym rozrachunku może się okazać lepsza dla koordynacji prac nad projektami ustaw”.

Dzięki temu, że już na poziomie ministerstw biorą w nich udział przedstawiciele wszystkich ugrupowań, łatwiej jest osiągnąć polityczne porozumienie

— stwierdziła.

„Strategią obronną jest marginalizacja”

Praktyka rządzenia pokazuje jednak, że taki układ nie jest sprawny, ponieważ - jak czytamy w „Dzienniku Gazecie Prawnej” - ministrowie są bezradni, jeśli ma do nich trafić ktoś, z kim nie chcą pracować.

Strategią obronną jest marginalizacja

— podkreślono w artykule podając m.in. przykład z Ministerstwa Zdrowia, kierowanego przez Izabelę Leszczynę (KO).

W resorcie zdrowia zdecydowana większość spraw przypada samej Izabeli Leszczynie (KO). Minister niemal pozbawiła zadań związaną z Polska 2050 Urszulę Demkow po tym, jak skonfliktowały się o wybór konsultanta krajowego ds. psychoterapii

— zauważył dziennik.

CZYTAJ TAKŻE: Ilu ministrów ma rząd Tuska? Müller nadal czeka na odpowiedź po zapytaniu poselskim! „Liczą, liczą i doliczyć się nie mogą”

olnk/PAP