Grabież Lotosu, powiada Jacek Karnowski, prezydent Sopotu, choć teatr, którym się opiekuje, z „grabieży” korzysta. „Grabieżców”, uważa lider sopockiej demokracji autorytarnej, postawić należy przed jakimś trybunałem.
Wątek prywatyzacyjny nadal uważamy za węzłowy dla całej zmiany systemu gospodarczego na wszystkich jej etapach(…) Szybkie pobudzenie „INTERESÓW WŁASNOŚCI” jest przede wszystkim niezbędnym warunkiem racjonalnych zachowań jednostek gospodarczych(…) Udział kapitału zagranicznego jest absolutnie niezbędny.
Zachowując się nieracjonalnie rząd D. Tuska, dysponenta politycznych awansów Jacka Karnowskiego, nie okazał się podatny na pobudzenie „interesów własności” i wyprzedał majątek publiczny za 56 mld złotych, które wydał na sfinansowanie własnej pracy.
Zainspirowany „interesem własności” skarbu państwa koncern Orlen wpłacił do budżetu państwa w pierwszym półroczu 2023 roku 36 mld złotych danin podatkowych. Jeśli pod rządami Daniela Obajtka firma nadal będzie tak świetnie inspirowana, skarb państwa, ogół Polaków, otrzyma w tym roku drugą, podobna transzę. W portfelach akcjonariuszy pojawiła się już dywidenda za 2022 rok na godziwym poziomie - 5,5 zł na akcję, ponad 3 mld dla akcjonariusza państwowego - w sumie ponad 6,4 mld złotych.
(…)Widzimy konieczność uruchomienia(…) prywatyzacji selektywnej dotyczącej dużych, atrakcyjnych przedsiębiorstw państwowych(…) rząd zaryzykuje publiczną ogólnie dostępną i dobrze reklamowaną prywatyzację dużych rentownych przedsiębiorstw państwowych.
W ramach takich kampanii reklamowych premier Tusk mógł sobie wymarzyć sprzedaż Lotosu rosyjskim oligarchom. Niebezpodstawnie, bo jego minister, Aleksander Grad, poczynił w tej sprawie konkretne kroki umowne z prezesem Grupy Lotos, Pawłem Olechnowiczem. Ten zaś ledwo objął swoją funkcję już poleciał z prezesem Nafty Polskie, Maciejem Gierejem, do Wołgogradu na pogawędkę z Łukoilem. W archiwach rządowych zachowały się uprzejmości polityczne, które na temat wspólnej polityki energetycznej wymieniali premierzy Polski i Rosji, Donald Tusk i Władimir Putin.
Niestety, z woli ogółu - „wszelka władza społeczności ludzkiej początek swój bierze z woli narodu” - doszło w Polsce do zmiany. Jak wieszczył prezes P.Olechnowicz, warunkiem zachowanie niezależności sektora petrochemicznego w Polsce miała być jego konsolidacja. Mówił o tym wcześniej prezes płockiego koncernu Zbigniew Wróbel, ale słuchacze się nie pokapowali.
Domagając się kar za „grabież” Lotosu, którą ich szef polityczny realnie planował, ale nie potrafił na szczęście zrealizować, pomorscy spekulanci standardami liberalnymi, winni rządowi Morawieckiego oraz akcjonariuszom Orlenu i Lotosu ufundować kanister benzyny. Zarząd prezesa Obajtka doprowadził bowiem do polepszenia parametrów „interesów własności”, polskiej własności, w sektorze petrochemicznym. Orlen w nowej scenografii ma blisko 50 proc. udział skarbu państwa, a Saudi Aramco ma raptem 30 proc. udziału w rafinerii gdańskiej. Witając przed laty z nabożnym szacunkiem jeden tankowiec z ropą saudi extra light, ekipa Tuska może teraz podziwiać co można osiągnąć w „warunkach własności państwowej czyli niczyjej”.
Po roku 1992 powinny zaistnieć warunki dla podjęcia szerokiej (masowej) prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych(…) Zasadniczym jej celem będzie poddanie dotychczasowych przedsiębiorstw państwowych rygorom rynku kapitałowego i samodzielnych decyzji udziałowców-akcjonariuszy.
Akapit ten dr inż. Jacek Karnowski i magister Agnieszka Pomaska powinni przeczytać dwukrotnie ze zrozumieniem. Zgodnie bowiem z wykładnią liberalna, im bliską, to akcjonariusze Grupy Lotos i ówczesnego PKN Orlen niemal w 100 proc. wyrazili wolę połączenia firm. Czyli dostrzegli na tym specyficznym globalnym rynku korzyść dla własnych kapitałów - odwrotnie niż kapitał polityczny Karnowskiego i Pomaskiej, który ucierpiał z powodu uzyskanej synergii. Jak wiadomo z publicznych raportów spółki, efekty synergii i korzyści uzyskanych w wyniku połączenia Orlenu z Lotosem i PGNiG przekroczą do 2032 roku 20 mld złotych. To dwukrotnie więcej niż szacowano w projekcie fuzji.
Wyobrażamy sobie, że animatorami rozwoju oddolnego, spontanicznego ruchu pieniężnego mogliby być ludzie, którzy zdobyli kapitał założycielski w kantorach walutowych, następny krok polegałby na tolerowanym przez państwo przekształceniu się kantorów w pieniężno-walutowe instytucje pośredniczące, będące namiastką zachodnich instytucji pośredniczących.
Takim osiągnięciem mógł pochwalić się Andrzej Rzeźniczak, senator KLD, partii Janusza Lewandowskiego i Donalda Tuska. Jego „Prywatna Agencja Lokacyjna” robiła na początku lat 90.furorę jako namiastka… zachodnich instytucji pośredniczących. Sukcesy piramidy finansowej polityka KLD odnotowała prokuratura a potwierdził sąd, natomiast nie zauważył magazyn „Fortune”, ani agencje ratingowe Moody`s i Fitch.
Za to zauważyły Orlen. Według magazynu „Fortune” zmiany przeprowadzane w Polsce wyniosły polska firmę do grupy 5 najszybciej rosnących przedsiębiorstw, a w światowym rankingu spółka awansowała o 208 pozycji i jest obecnie na 216 miejscu.
Rodzimy kapitał musi jeszcze okrzepnąć zanim będzie mógł konkurować z zagranicznym na równych prawach.
Budując polski koncern o międzynarodowej architekturze aktywów zarząd D. Obajtka „upupił” farmazony głoszone przez kustoszy rajskiego liberalizmu. W walce o podział dóbr i dostatku, którą opisał Thomas Piketty w „Kapitalizmie XXI wieku”, państwo polskie zaczęło od 2015 roku budować własne narzędzia gospodarcze ograbiając przy okazji Jacka Karnowskiego i Agnieszkę Pomaską ze zwietrzałych przyzwyczajeń.
P.S. Cytaty wydłubane z referatu Jana Szomburga i Janusza Lewandowskiego przedstawionego na II Gdańskim Kongresie Liberałów w listopadzie 1989. Sądząc po ostatnich wypowiedziach D. Tuska, J. Lewandowskiego, L. Balcerowicza, B. Grabowskiwego, A. Domańskiego myśli te towarzyszą im we dnie i w nocy.
Publikacja dostępna na stronie: https://wpolityce.pl/polityka/661600-polski-interes-wlasnosci-liberalowie-upupieni
