Bezczelny ruch. "To wspólne zhomogenizowane państwo europejskie urządzone według niemieckiego pomysłu"

Trzeszczy Europa.

Z różnych powodów struktura unijna przestaje być spójną organizacją równych w prawach państw członkowskich.

W tym Polski.

Kompleks technokratyczny obliczony na 40 tysięcy ekskluzywnych etatów opłacanych ze składek państw członkowskich. Korporacja mająca własne wewnętrzne ambicje i interesy. Wyalienowany, odrębny byt, przy tym niesłychanie wpływowy, opleciony setkami rozmaicie konfigurowanych sieci lobbystów.

Bruksela.

Współczesne pole (nie)eleganckiej wojny o dostatek.

Nową broń, uzupełniając szaleństwo Timmermansa, zaproponowała rządowa koalicja kanclerza Scholza.

To wspólne zhomogenizowane państwo europejskie urządzone według niemieckiego pomysłu. Ruch bezczelny, zważywszy na idee które znajdujemy u zarania tworzenia wspólnoty europejskiej - idee takiego podziału bogactw, niemieckiego węgla i francuskiej rudy, by dostęp do chleba z szynką Europejczyków nie dzielił. Dziś zaś dostęp do węgla ma oznaczać w Polsce otwarty dostęp do chleba bez smalcu.

Pod czyim sztandarem?

Niemiecka wizja Europy, świetnie przyjęta przez konsumentów składek z Brukseli, objawiona tak wprost i bez cienia zażenowania, to efekt zachwiania równowagi całej architektury UE. Zachwiania, które zdaję się być bezpośrednim następstwem brexitu.

W obecności Anglików w pejzażu UE żaden niemiecki pomysł na unifikację Europy z jakimkolwiek odniesieniem do programu z Heidelbergu nie miał racji bytu. Brak Anglii w UE przywrócił Niemcom odwagę narzucania Europie własnego porządku, europejskiej rzeszy państw, którym z Berlina podpowiedzą co dobre, co złe.

Brexit, co widać, osłabił spójność Europy, choć nie siłę jej ekspansywnej administracji, wzmocnił niemieckich kanclerzy każdego rodowodu, przywrócił też przywódcy Rosji komfort prowadzenia gier strategicznych.

Malowanym liderem, reprezentantem Polski reprezentującym też Maltę, Rady Europejskiej był wtedy nasz sąsiad z Sopotu, Donald Tusk.

Umysł liberalny systematycznie opłacany z budżetu. Przez to dostatecznie leniwy. Martwią dziś Tuska ceny gazu i prądu, nie martwi własna za nie odpowiedzialność.

Brexit, głupcze.