Nie żyje dr Jerzy Targalski - przekazała w mediach społecznościowych Dorota Kania, redaktor naczelna Polska Press.

CZYTAJ RÓWNIEŻ: Dr Jerzy Targalski w bardzo ciężkim stanie. Publicysta walczy o życie. „Prosimy o modlitwę w jego intencji”

CZYTAJ TAKŻE: TYLKO U NAS. Prof. Polak: Dr Targalski jest bezkompromisowy wobec zła. Jego analizy polityczne są niezwykle rzeczowe

„Żegnaj Jerzy!”

Dziś do Domu Ojca odszedł dr Jerzy Targalski. Do zobaczenia w lepszym świecie, przyjacielu.

Żegnaj Jerzy!

Ważne, że zmarł opatrzony świętymi sakramentami. Żegnaj Jerzy

Odszedł porządny, uczciwy i mądry Człowiek. Wieczny odpoczynek racz mu dać Panie. Odpoczywaj w pokoju, Panie Jerzy

Bardzo smutna wiadomość. Wielce zasłużony i uczciwy człowiek. RIP

Wielka strata. Mądry człowiek przez niemądrych postrzegany przez pryzmat powierzchowności. RIP

Jerzy Targalski był moim wykładowcą i, nie waham się użyć tego słowa, mentorem na studiach wschodnich. Uświadamiał nam jak działa dezinformacja wiele lat przed tym, jak pojęcie to stało się powszechnie znane

Historyk, politolog, publicysta

Jerzy Targalski urodził się 28 lipca 1952 r. w Łodzi. W 1976 r. ukończył studia na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego, a rok później studia w zakresie filologii starożytnego wschodu w Instytucie Orientalistycznym UW. W latach 1976–79 był studentem studium doktoranckiego w Instytucie Historycznym UW, a w okresie 1980-81 pracownikiem naukowym IH UW.

W 2007 r. na Akademii Humanistycznej w Pułtusku Targalski uzyskał stopień doktora na podstawie pracy pt. „Mechanizmy demontażu komunizmu w Jugosławii na przykładzie Słowenii i Serbii (1986–1991)”.

W latach 1974–79 należał do PZPR, jednak od 1976 r. współpracował z Komitetem Obrony Robotników. Za udział w zbiórkach pieniędzy dla represjonowanych robotników i kolportaż niezależnych wydawnictw - m.in. „Biuletynu Informacyjnego” KSS „KOR” i „Głosu” - został zwolniony z pracy na UW. Od 1977 r. współpracował z „Głosem” i Wydawnictwem „Krąg” zajmując się tematyką Wschodu. Współtworzył niezależne czasopisma „Niepodległość” oraz „Obóz”.

Po przywróceniu do pracy w 1980 r., został członkiem NSZZ „Solidarność” na Wydziale Historycznym UW.

Ukrywając się po wprowadzeniu stanu wojennego, od stycznia do maja 1982 r. wydawał podziemne pismo „Fakty”. Był współtwórcą nielegalnego w PRL czasopisma „Niepodległość”. W latach 1982–84 był członkiem Komitetu Wykonawczego podziemnej organizacji Liberalno-Demokratyczna Partia „Niepodległość”. Od 1984 roku przebywał na emigracji we Francji. Współpracował z „Kontaktem”, „RWE” i „Kulturą”. Od 1984 roku posługiwał się w publicystyce pseudonimem „Józef Darski”.

Do kraju wrócił w 1997 r. W latach 1998–2000 był dyrektorem i redaktorem naczelnym PAI-Pressu w Polskiej Agencji Informacyjnej (PAI), w 2000 r. został dyrektorem PAI-Internet. Z PAI zwolniono go w kwietniu 2001 r. Został wówczas wykładowcą w Studium Europy Wschodniej Uniwersytetu Warszawskiego.

15 lipca 2006 został wybrany do Zarządu Polskiego Radia SA, skąd odwołano go 10 stycznia 2009 r.

Zajmował się naukowo problematyką przemian ustrojowych w Europie Środkowej i Wschodniej na przełomie lat 80. i 90. - szczególnie rolą odgrywaną w tych przemianach przez służby specjalne. Opublikował m.in.” „Tajni współpracownicy policji politycznej w państwach postkomunistycznych” (1992), „Ukraina. Historia, współczesność, konflikty narodowe” (1993, „Białoruś. Historia, współczesność, konflikty narodowe” (1993), „Rumunia. Historia, współczesność, konflikty narodowe” (1993), „Estonia. Historia, współczesność, konflikty narodowe” (1995).

Wspólnie z Dorotą Kanią i Maciejem Maroszem napisał książki „Resortowe dzieci. Media” (2013) „Resortowe dzieci. Służby” (2015) i „Resortowe dzieci. Politycy” (2016). „Resortowe dzieci. Służby” zdobyły Główną Nagrodę Wolności Słowa w konkursie Stowarzyszenia dziennikarzy Polskich w 2015 roku.

W wypowiedziach publicznych wielokrotnie zwracał uwagę na zagrożenia wynikające z dużego wpływu byłych funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa oraz Wojskowych Służb Informacyjnych i ich tajnych współpracowników na życie polityczne i gospodarcze Polski po 1989. Był zdecydowanym zwolennikiem lustracji i dekomunizacji.

Był współpracownikiem „Gazety Polskiej” i Telewizji Republika, współtwórcą portalu internetowego ABCnet i Fundacji Orientacja.

W 2020 r. został odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności oraz Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

Jerzy Targalski zmarł w niedzielę rano. Miał 69 lat.

olnk/Twitter/PAP