Prof. Grzegorz Motyka – decyzją wicepremiera, szefa MON Władysława Kosiniaka-Kamysza – został nowym dyrektorem Wojskowego Biura Historycznego. Wcześniej dyrektorem WBH był prof. Sławomir Cenckiewicz.

Motyka na miejsce Cecnckiewicza

Od dnia 4 marca 2024 r. decyzją Wicepremiera – Ministra Obrony Narodowej Pana Władysława Kosiniaka-Kamysza stanowisko Dyrektora Wojskowego Biura Historycznego objął Pan prof. dr hab. Grzegorz Motyka

— poinformowano na profilu WBH na platformie X.

W latach 2016–2023 dyrektor Wojskowego Biura Historycznego był profesor Sławomir Cenckiewicz. Zrezygnował z kierowania WBH w grudniu 2023 r.

Tak, po 8 latach pracy w Wojskowe Biuro Historyczne i MON czas się pożegnać. Odchodzę do nowych obowiązków, dla nowych zadań, o których się wkrótce dowiecie… Walka i prawda potrzebują oręża, nowego oręża

• napisał wówczas Cenckiewicz na swoi profilu na Facebooku.

Kim jest Motyka?

Prof. Grzegorz Motyka (ur. 1967) jest historykiem, politologiem, pracownikiem Instytutu Studiów Politycznych PAN. Prowadzi badania nad stosunkami polsko-ukraińskimi 1939–1989, zwalczaniem przez sowiecki aparat bezpieczeństwa ruchu oporu na Litwie, Łotwie, Białorusi, Ukrainie i w Estonii w latach 1939–1953, a także polityką organów bezpieczeństwa PRL wobec mniejszości narodowych.

W 1992 r. ukończył studia historyczne w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie historii uzyskał w 1998 r. na podstawie rozprawy doktorskiej Walki polsko-ukraińskie na ziemiach dzisiejszej Polski w latach 1943–1948, napisanej pod kierunkiem prof. Tomasza Strzembosza. Stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie nauk o polityce w roku 2007 na podstawie rozprawy habilitacyjnej Ukraińska partyzantka. Działalność Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów i Ukraińskiej Powstańczej Armii 1942–1960.

Jest autorem i współautorem kilku książek m.in. „Tak było w Bieszczadach. Walki polsko-ukraińskie w Polsce 1943-1948” (otrzymała Nagrodę „Przeglądu Wschodniego” i Nagrodę Historyczną „Polityki”) oraz „Ukraińska partyzantka 1942-1960. Działalność Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów i Ukraińskiej Powstańczej Armii” (Nagroda Klio), „Akcja +Wisła+ ‘47. Komunistyczna czystka etniczna”. Autor licznych artykułów naukowych i popularnonaukowych zamieszczanych np. w „Karcie”, „Więzi”, „Zeszytach Historycznych” oraz w „Gazecie Wyborczej”, „Rzeczypospolitej”, „Polityce” i „Newsweeku”.

W latach 2000–2007 był zatrudniony w Biurze Edukacji Publicznej IPN Oddział w Lublinie – kierownik Referatu Badań Naukowych Dokumentacji i Zbiorów Bibliotecznych (2000–2005); następnie w Biurze Edukacji Publicznej IPN w Warszawie – główny specjalista (od 2005 do 2007 r.). W latach 2007–2009 pracował jako profesor na Wydziale Nauk Politycznych Akademii Humanistycznej im. A. Gieysztora w Pułtusku.

PAP/kot