Tysiące wiernych na Drodze Krzyżowej w Koloseum. "Kiedy stoi przede mną osoba osądzana - Jezu, otwórz moje serce"

Około 18 tysięcy ludzi uczestniczyło w Wielki Piątek w Drodze Krzyżowej w rzymskim Koloseum. Rozważania, które napisał Papież Franciszek poruszają tematy związane z życiem człowieka. Wśród nich znalazły się m.in. wolność, egoizm, odpowiedzialność, wiara, hipokryzja, upokorzenie, umiejętność czekania.

CZYTAJ TAKŻE: Ulicami Warszawy przeszła Centralna Droga Krzyżowa. „Patrzmy na Ukrzyżowanego, aby mieć siłę, by z Jego pomocą znieść wszystko”

Płaczemy, popełniamy błędy – Boże, podnieś nas

W chłodny rzymski wieczór około 18 tysięcy ludzi zgromadziło się na nabożeństwie wielkopiątkowej Drogi Krzyżowej odprawionej, jak co roku w Koloseum. Rozważania napisane przez Papieża Franciszka, który ze względu na rekonwalescencję po chorobie nie mógł uczestniczyć osobiście w nabożeństwie, przypominały często litanię dzisiejszego świata – wołanie do Boga, jak przy Stacji VII, drugim upadku Jezusa:

Jesteśmy dziećmi, które czasami płaczą.
Boże, nasze zbawienie, podnieś nas

Jesteśmy nastolatkami, którzy czują się niepewnie.
Boże, nasze zbawienie, podnieś nas

Jesteśmy młodymi, którymi zbyt wielu dorosłych gardzi.
Boże, nasze zbawienie, podnieś nas

Jesteśmy dorosłymi, którzy popełnili błędy.
Boże, nasze zbawienie, podnieś nas

Jesteśmy starszymi ludźmi, którzy wciąż pragną marzyć.
Boże, nasze zbawienie, podnieś nas…

Boża ekonomia nie odrzuca, nie zabija

Przy kolejnych stacjach nabożeństwa, Papież Franciszek wskazał, czym jest droga krzyżowa dla uczniów Jezusa. Z jednej strony jest szansą, którą już „zbyt wiele razy odrzuciliśmy”. Jednocześnie Zbawiciel pokazuje, że „nie umywa rąk”, ciągle miłuje „w milczeniu”. On już dokonał wyboru, a teraz czas na nas. Ojciec Święty dodał, że droga krzyża Jezusa jest nie tylko trasą pod górę, ale to także zstąpienie ku ludziom – ku tym, których Pan Jezus umiłował; ku światu, który miłuje Bóg.

Padając znów na ziemię, na drodze krzyżowej, jesteś Zbawicielem tej naszej ziemi

— dodał.

Boże ekonomia, natomiast nie zabija, nie odrzuca, nie miażdży

— wskazał Ojciec Święty. Poprzez kolejne upadki Zbawiciela, Droga krzyżowa jest momentem, w którym niebo dokonało uniżenia. „Twoja droga, Jezu, jest drogą Błogosławieństw – zaakcentował Papież i dodał – Na drodze krzyżowej nasze oblicze, jak Twoje, może wreszcie stać się promienne i nieść błogosławieństwo”.

Droga krzyżowa jest szansą

Kiedy stoi przede mną osoba osądzana - Jezu, otwórz moje serce. Kiedy moje pewniki są uprzedzeniami - Jezu, otwórz moje serce

— głosiły kolejne wezwania z rozważania.

Droga krzyżowa, Jezu, jest szansą, którą już zbyt wiele razy odrzuciliśmy. Wyznajemy to: więźniowie ról, z których nie chcieliśmy zrezygnować, zaniepokojeni niedogodnościami związanymi ze zmianą kierunku. Ty wciąż, w milczeniu, stoisz przed nami: w każdej siostrze i bracie, wystawionych na osąd i uprzedzenia

— napisał Papież.

W rozważaniach wzywał, by nie ulegać znużeniu, nie dać się codziennemu zabieganiu, słuchać Maryi, dać się podnosić Jezusowi i dać Mu odcisnąć na sobie Jego Oblicze.

Przedstawiciele różnych stanów społecznych

Droga Krzyżowa ilustrowana była przejmującymi, niezwykle sugestywnymi stacjami namalowanymi przez włoskiego malarza Gaetano Previatiego w 1902 roku. W Okresie Wielkiego Postu stacje te, pochodzące z kolekcji sztuki współczesnej Muzeów Watykańskich, wystawione były w Bazylice Świętego Piotra.

Krzyż w Kolseum nieśli kolejno od stacji I do XIV: kard. Baldassare Reina, wikariusz generalny diecezji rzymskiej, młodzież, członkowie Caritasu, przedstawiciele rodzin, członkowie Włoskiego Krajowego Związku Transportu Chorych do Lourdes i Sanktuariów Międzynarodowych, osoby konsekrowane, nauczyciele i wychowawcy, Wdowy Konsekrowane - Ordo Videorum, spowiednicy, osoby niepełnosprawne, wolontariusze Roku Jubileuszowego, migranci, sanitariusze, kard. Baldassare Reina.

Nawrócenie serca

Przeszliśmy Drogę Krzyżową; zwróciliśmy się ku miłości, od której nic nie może nas odłączyć. Teraz, gdy Król śpi, a wielka cisza zstępuje na całą ziemię, czyniąc naszymi słowa św. Franciszka, prośmy o dar nawrócenia serca.

Najwyższy, chwalebny Boże,

rozjaśnij ciemności mego serca

i daj mi, Panie, prawdziwą wiarę,

niezachwianą nadzieję i doskonałą miłość,

zrozumienie i poznanie,

abym wypełniał Twoje święte

i prawdziwe posłannictwo. Amen

— kończyły się rozważania Drogi Krzyżowej w Koloseum.

kk/Wojciech Rogacin, ks. Marek Weresa/vaticannews.va