Dla Michnika Jakub Wojewódzki to „przemawiający Duch Święty”, zaś dla Zdrojewskiego to osoba niezwykle życzliwa i szanująca wrażliwość innych. Ciekawe czy dziś establishment ma kaca moralnego, czy satysfakcję?

Michał Figurski i Jakub Wojewódzki, dwóch medialnych kiboli – pieszczochów establishmentu III RP – znów poszło w ślady swoich politycznych towarzyszy-kiboli: Stefana won Niesiołowskiego i Palikota. Ordynarnie obrazili kobiety. Tym razem pieszczochy swoje szambo wylali na Ukrainki.

Choć rzecz zdarzyła się wczoraj wciąż nie widać trzęsącej się z oburzenia dyżurnej feministki – Magdaleny Środy. Czyżby profesorę zatkało z wrażenia? A może ustala w większym gronie rodzaj i zakres swojego oburzenia? Może to grono przeszukuje w pośpiechu archiwa prasowe w poszukiwaniu grzechów drugiej strony politycznej, aby znaleźć choć mały punkt odniesienia? Coś na zasadzie tego epilogu z dowcipu z brodą „a u was Murzynów biją”.

Nie słychać też sążnistych zapowiedzi pijarowców rządowych, że Wojewódzki już nigdy nie zostanie wpuszczony do pomocy przy kampanii wyborczej PO, jak w 2007 r., czy prowadzenia ważnego dla tej partii ewentu jak np. inauguracji polskiej prezydencji w EU.

Jak dziś czuje się taki np. Bogdan Zdrojewski, dla którego

„Kuba Wojewódzki należy do osób "niezwykle otwartych, niezwykle życzliwych, szanujących wrażliwość innych"?

Adam Michnik w powyborczej ekstazie w 20011 r. o słowach Wojewódzkiego napisał: Jakby Duch Święty przemówił ustami Kuby Wojewódzkiego.

Cóż dodać. Wypada chyba pozostać w konwencji Michnika i zakończyć tak: „...i stworzył salon towarzyski III RP Kubę Wojewódzkiego – na obraz swój i podobieństwo”.