Informacje o autorze
Piotr Zaremba
Publicysta, pisarz, komentator. Autor i współautor wielu książek. Obecnie pracuje nad wielotomową historią Ameryki Północnej. Chcesz/możesz wesprzeć nasz portal? Zajrzyj: http://sklep.wpolityce.pl/
„Walkiria” – paradoksy Stauffenberga
Data publikacji:
Dobrze to nakręcono, nawet jeśli miejscami po hollywoodzku zbyt gładko, zdarzenia mniej więcej się zgadzają, a piszę to jako ktoś, kto już we wczesnym wieku pasjonował się nimi.
„Utoya” – niewykorzystana szansa
Data publikacji:
Taką masakrę można pokazać całkiem inaczej, wręcz poetycko, co nie oznacza braku empatii dla zabijanych. Przeciwnie. Dowiódł tego Gus Van Sant w genialnym „Słoniu”. Tu żadnej poezji nie ma.
Stalin i jego rewia śmierci
Data publikacji:
Tylko jak tę rewię śmierci pogodzić z tendencją zachodniej popkultury, obecną zawsze, a dziś jeszcze mocniejszą, aby rehabilitować zachodnich i niektórych wschodnich komunistów, także z tamtej epoki, także agentów, szpiegów?
Tu Planeta Na Koniec Świata!
Data publikacji:
Opowieść o tym kabarecie to historia przekraczania granic wyobraźni.
Zaremba przed telewizorem: Dobre rodzeństwo kontra Smakosz
Data publikacji:
"Smakosz" Victora Salvy to horror z dużą dawką ludzkiej empatii.
„Czuwaj”, czyli mroczni harcerze
Data publikacji:
Triumf reżysera nad harcerskością, i tak podmywaną przez ducha czasów, wydała mi się łatwa, osiągnięta za cenę uproszczeń. Szkoda”.
„Zbrodnie serca” – amerykański koncert we Współczesnym
Data publikacji:
Zapraszam na sztukę o ludziach. Pięknie zagraną
Posłanie od Herlinga
Data publikacji:
Na stulecie urodzin Gustawa Herlinga-Grudzińskiego (20 maja) TVP Kultura przywołała klejnot. Przedstawienie „Portret wenecki”, według świeżo wtedy wydanego opowiadania pisarza, wystawiła w 1998 r. w Teatrze Telewizji Agnieszka Lipiec-Wróblewska. Reżyserka o dużej filologicznej wrażliwości znalazła idealny język teatralno-telewizyjny dla tej prozy. Po 21 latach ogląda się to na wstrzymanym oddechu.
Dołęga-Mostowicz, sędzia II RP
Data publikacji:
Połączenie prawdziwej biografii z wymyśloną opowieścią o pierwowzorze Nikodema Dyzmy może się komuś wydać zbyt śmiałe. Ale na tym polega literatura. Dorzucę jeszcze podziw dla konwencji, w jakiej to jest wystawione.
„Łowca” w Ateneum – w pogoni za opowieścią
Data publikacji:
Dobra inscenizacja, choć ta ekipa zagrałaby coś jeszcze głębszego.
Ibsen na nowo – „Hedda Gabler” w Narodowym
Data publikacji:
Tu „prawie komedia” zmienia się jednak w posępny dramat
„Wieczernik” Brylla po latach. Czuje się go
Data publikacji:
Na Wielkanoc Teatr TVP proponuje wyprawę w głąb siebie
Średniowieczny Sherlock w habicie
Data publikacji:
Imię róży” Umberto Eco to jedna z ważnych dla mnie książek. Musiałem więc zerknąć na dwa pierwsze odcinki nakręconego według niej serialu, włoskiego, choć z międzynarodową obsadą, na Canal+. Jestem zaciekawiony, ale boję się rozczarowania.
Używasz przestarzałej wersji przeglądarki Internet Explorer posiadającej ograniczoną funkcjonalność i luki bezpieczeństwa. Tracisz możliwość skorzystania z pełnych możliwości serwisu.
Zaktualizuj przeglądarkę lub skorzystaj z alternatywnej.