Dane o ukrywanym przez rząd długu wynikającym ze zobowiązań państwa wobec przyszłych emerytów prowadzą do wniosku, że niedługo państwa po prostu nie będzie stać na wypłatę emerytur. Już teraz co roku potrzebna jest coraz wyższa dotacja z budżetu na wypłatę emerytur bieżących. Właśnie w tym celu rząd, zresztą wbrew własnym obietnicom, co roku uszczupla Fundusz Rezerwy Demograficznej nazywany przez Donalda Tuska (o ironio!) „bezpieczną emeryturą”. Miał być on przeznaczony na wypłatę emerytur dla osób z powojennego wyżu demograficznego. Tymczasem w latach 2010 i 2011 rząd PO-PSL zabrał już z Funduszu i przekazał na wypłatę emerytur aż 11,5 mld złotych.

Niedługo jednak skończą się dochody z prywatyzacji państwowych spółek i nie będzie innego wyjścia niż radykalna podwyżka podatków. Również ten fakt rząd ukrywa przed obywatalami. Obciążenia podatkowe już są w Polsce bardzo wysokie, a są granice tego co 16 milionów pracujących Polaków jest w stanie udźwignąć.

Jak wynika z wyborczych deklaracji premiera Tuska, rząd łudzi się, że problemy z systemem emerytalnym będzie można rozwiązać dzięki hipotetycznym zyskom z wydobycia gazu łupkowego. To jest myślenie życzeniowe spójne z dotychczasową bierną i asekurancką polityką rządu PO-PSL, który za wszelką cenę unikał głębszych reform.

Reforma emerytalna z 1999 roku nie rozwiązała podstawowego problemu związanego ze zmianami demograficznymi. Rodzi się coraz mniej dzieci a społeczeństwo polskie starzeje się w zastraszającym tempie. Dlatego potrzebna jest nowa radykalna reforma emerytalna.

Polska powinna wzorować się na systemie kanadyjskim, gwarantującym wszystkim obywatelom wypłatę bardzo skromnej emerytury na równym dla wszystkich poziomie a jednocześnie pozwalającym im odkładać pieniądze na starość na własną rękę. Rząd powinien przestać traktować ludzi jak dzieci i pozwolić im samym zatroszczyć się o własną przyszłość.