Słynne „błyskotliwe” XI. przykazanie rekinów z Wall Street: „Chciwość jest cnotą” zdemolowało nasz świat… Dziś globalnie rządzi lichwa, czyli dorabianie się ponadnarodowych, finansowych elit nie na produkcji przemysłowej czy rolniczej – lecz na przekładaniu obligacji, akcji, weksli itp. bezwartościowych „papierów wartościowych” z kupki na kupkę…

Kumulacja produkcji towarowej w Chinach zaburzyła światową równowagę. Tego typu sytuacje rozstrzygają w końcu wojny. Również hybrydowe…

Zawsze ciekawiło mnie, jak skończy się nieuchronny konflikt rosnących w siłę potężnych Chin i pozostałych światowych „dominatorów”: USA i (w mniejszym stopniu, ale jednak) Rosji. Sytuacja skomplikowała się, gdy nad Państwem Środka zawisła groźba demograficznej katastrofy: z racji rygorystycznej polityki rodzinnej rządzących krajem komunistów na utrzymaniu jednego pracującego Chińczyka pozostaje dziś dwoje rodziców-staruszków. Tego nie wytrzyma żaden system ubezpieczeniowy…

Czy koronawirus pojawił się przypadkiem? I kto na tym zyska?

Przypominam mój humorystyczny wierszyk sprzed dekady, w którym sygnalizowałem ten nabrzmiewający problem. Nie wolno majstrować przy Dekalogu…

WSZYSCY DZIŚ KRADNĄ…

Sprosiłem mych przyjaciół, wieki nie widzianych,

By świat z nimi naprawiać – przy winie, do rana.

Marzenia nasze dawne druhom przywołałem;

Zobowiązania wielkie… Piękne ideały…

*

Koledzy popatrzyli na mnie ze zdumieniem,

Potem śmiechem ryknęli w wielkim rozbawieniu,

Że aż im łzy pociekły i oddech zabrało…

Na koniec – klepiąc w plecy (trochę to bolało),

Poczęli mnie pouczać (naiwnego grajka)

Mówiąc: „Dorośnij stary! Życie to nie bajka”…

I myśl złotą jak tombak któryś z głowy palnął:

„Wszyscy dokoła kradną! I to jest normalne…”

*

Tu zawrzała dyskusja; każdy przykład dawał:

„Złodziej kradnie ci portfel… Ot, złodziejskie prawo!”

*

„Lekarzowi sam wciskasz w kopercie banknoty!”

(Życie droższe pieniędzy. Wszyscy wiedzą o tym.)

*

„Policjant też szmal liczy, z kolegą do spółki”…

(Zwłaszcza, gdyś trochę wypił. I siadłeś za kółkiem…)

*

„Urzędnik jest przychylny, gdy dostanie w łapę”…

(Haracze przy przetargach… Nie wiesz? Toś jest gapa!)

*

„Rząd sam się nie wyżywi – lecz z naszych podatków;

Ci dopiero nas łupią! Stąd te niedostatki…”

(Nic dziwnego, że naród kombinuje skrycie;

Szara strefa – jak nigdy – ma się znakomicie…)

*

I tak wrzała dyskusja, że żal opowiadać;

Wszyscy wszystkich z wszystkiego na gwałt chcą okradać!

*

Przytaczano nazwiska… Nazwy instytucji…

Warianty nepotyzmu, szabru i korupcji…

Większość – w tonie podziwu (lub nawet zazdrości) –

Niczym wyrazy hołdu dla tej zaradności…

*

Nieśmiało się włączyłem: „Przepraszam, że truję;

Jeśli każdy dziś kradnie, to kto tu … pracuje?”…

Zapadła chwila ciszy (cisza czasem krzyczy)…

Ktoś rozbawił ferajnę krzycząc: „Kto? Chińczycy!

Chciwość jest dzisiaj cnotą! Tak na Wall Street mówią…

Nie zostawajmy w tyle! Kradnijmy! A równo!”

*

Spotkałem dziś przyjaciół, wieki nie widzianych,

By z nimi świat naprawiać przy winie, do rana.

Lecz z ulgą ostatniego z kumpli pożegnałem,

A z nim nasze marzenia… Nasze ideały…

(Z tomiku „Pro publico bono” – 2012).

PS Polecam (zwłaszcza dla dzieci i młodzieży, w ramach internetowej edukacji) moje „Królewskie nauki w służbie przyszłości”. Analiza wierszowanych biografii polskich książąt i królów, śledzenie ich błędów i sukcesów może się nam przydać w unikaniu zagrożeń w nieodległej przyszłości.

Bo tak naprawdę wszystko już było…

W miarę wolnego czasu będę wam (na zachętę do lektury całości, która jest osiągalna na http://fmm.org.pl/projekty/krolewskie-nauki-w-sluzbie-przyszlosci/ ) podrzucał co jakiś czas kolejne odcinki tej królewskiej sagi. A na dobry początek:

Mieszko I

Kazimierz III Wielki