Los Otwartych Funduszy Emerytalnych jest przesądzony. Władza rozpoczęła już propagandowe przygotowanie do przejęcia zgromadzonych tam aktywów. Chodzi o około 200 miliardów złotych.

Nieprzypadkowo premier Tusk ujawnił kilka dni temu propozycję Izby Gospodarczej Towarzystw Emerytalnych, która postuluje, by emerytury z OFE były wypłacane przez określony z góry czas. Jak długo? Tak długo, jak długie jest "przeciętne dalsze trwania życia osoby w wieku emerytalnym". Na przykład dla osoby w wieku 67 lat przeciętny wiek trwania życia wynosi 192,1 miesięcy, czyli około 16 lat. Przez ten czas wypłacałyby emeryturę. Ten okres według OFE można będzie skrócić do 10 lat.

We wtorek Tusk stwierdził:

"Dopiero wczoraj wieczorem otrzymałem materiał autoryzowany przez uczestników tego rynku, przez same OFE, mówiący o tym, że OFE tylko przez 10 lat wypłacałyby emerytury".

Tusk nazwał tę propozycję "intrygującą". Jeszcze delikatnie. Ale już minister finansów Jacek Rostowski mówił:

"Ja uważam, że jest to pomysł głęboko szokujący".

A dziś w RMF FM dodał:

„Jestem porażony i zszokowany pomysłem towarzystw emerytalnych, żeby pieniądze z OFE były wypłacane tylko przez 10 lat po przejściu na emeryturę. To, co proponują towarzystwa emerytalne to nie emerytury. Otwarte Fundusze Emerytalne  powinny zmienić nazwę na Otwarte Fundusze Wypłat Kontrolowanych”.

„Jeśli odkładamy gdzieś pieniądze, to musimy mieć zaufanie, że będzie się grało wobec nas fair. Trzeba zastanowić się, czy OFE dalej będą miały nasze zaufanie."

Dziwne, bo w optyce władzy, którzy wydłużyła wiek emerytalny do kosmicznego w polskich warunkach poziomu 67 lat - realnie pozbawiając emerytur miliony starszych bezrobotnych - dalsze ograniczenia w tej sferze nie powinny szokować. Nie powinny w każdym razie wywoływać porażenia.

Tusk ujawnia, Rostowski nakręca atmosferę. Latem pewnie OFE padną, zwłaszcza, że przeprowadzenie przez rząd przeglądu systemu emerytalnego w 2013 r. nakazuje ustawa.

OFE padną słusznie. Jak tłumaczy prof. Grażyna Ancyparowicz, pomysł, że można odłożyć na swoją własną emeryturę jest w gruncie rzeczy szalony. Odłożyć się nie da, bo nawet wysokie składki w żadnym razie nie wystarczą. System emerytalny, który ma sens, to system oparty na zasadzie ubezpieczenia i solidarności pokoleń (płacą wszyscy, dostają starsi).

CZYTAJ TAKŻE: NASZ WYWIAD: Prof. Ancyparowicz: Reforma emerytalna to było wielkie oszustwo. Przez nią wszyscy będziemy nędzarzami

Ale żeby nie było tak pięknie: obecny rząd, wiemy to z doświadczenia, zmarnuje te pieniądze. Po prostu wleje je do budżetu, by pokryć dziurę, zatrudnić kolejne tysiące urzędników, wypłacić kolejne milionowe premie młodych menadżerom bez przeszłości. Nie ma żadnej nadziei, że wykorzysta te miliardy rozsądnie, że zapewni nam skok rozwojowy i cywilizacyjny. W obecnym modelu polityczno-gospodarczym to zresztą po prostu niemożliwe. Logika III RP nie jest logiką rozwoju silnej polskiej gospodarki i silnego państwa. To logika pilnowania status quo, obrony interesów silnych. A silni rozwojem Polski nie są zainteresowani, bo dlatego właśnie są silni, że Polska jest słaba.

Likwidacja OFE przez obecny rząd miałaby więc sens tylko wówczas, gdyby przejęte aktywa przeznaczono na konkretny, czytelny, policzalny cel. Moim zdaniem - nie ma lepszego pomysłu niż postulowane przez prof. Rybińskiego stypendium demograficzne.

Cel słuszny nie tylko dlatego, że tragedia demograficzna zatopi biedną Polskę znacznie szybciej niż bogate państwa zachodnie. Także z tego powodu, że u źródeł kryzysu emerytalnego leży właśnie kryzys demograficzny. Jeśli będą dzieci - a stypendium demograficzne daje taką szansę, co już dużo - o godne emerytury będzie dużo łatwiej.

A więc: zlikwidujmy OFE, wprowadźmy stypendium demograficzne. Czyli tysiąc złotych miesięcznie dla każdego dziecka od narodzin do 18 roku życia. Opłaci się.

CZYTAJ TAKŻE: Finansowanie stypendium demograficznego. W mojej ocenie trzy źródła wystarczą aby w całości sfinansować tę propozycję