Zdobywają kontynent po kontynencie, kraj po kraju, miasto po mieście. Czy proszeni czy nieproszeni. Nie zostawią żadnej dziedziny życia, ani edukacji, ani kultury, ani zwykłej rozrywki. Nawet z niewinnej Eurowizji zrobią przegląd „mniejszości”, coraz bardziej egzotycznych.

Zabiorą ci wszystko. Nawet twoje dzieci. Już nawet tego nie ukrywają, coraz głośniej wołając: wasze dzieci będą takie jak my. I, oczywiście, zniszczą Twój Kościół, zmuszając kapłanów do głoszenia wiary w złotego cielca.

Ale jednocześnie głośną krzyczą o dyskryminacji, nietolerancji, o nadchodzącym faszyzmie. Im więcej mają, im więcej zdobyli, im bardziej panują, tym głośniej krzyczą, skarżą się, użalają, oskarżają, atakują. Nawet tam, gdzie już rządzą niepodzielnie, płaczą nad własną krzywdą. Zawsze chcą więcej. Zawsze są nienasyceni.

I nigdy nie okazują litości. Nigdy nie odpuszczą, nigdy się nie zatrzymają. Jak na prawdziwych totalitarystów przystało. Tak jak uczyli ich Lenin, Stalin, Mao, Gramsci.
Czy Polska jest w stanie powstrzymać tę nawałę? Czy możemy ocalić fundamenty naszej cywilizacji? Czy możemy uratować normalność dla naszych dzieci?

Na zdrowy rozum - nie. Ale na zdrowy rozum Polski nie powinno być w ogóle na mapie świata. Pamiętajmy: nie jesteśmy sami.