Podobnych imprez jak urodziny Roberta Mazurka odbywa się w Polsce sporo, celebrytów takich jak ten dziennikarz też co najmniej kilku mamy - także w świecie mediów. Na samej imprezie do żadnych ekscesów nie doszło, redaktor to w sumie bowiem dość przewidywalna (i chwała mu za to!) życiowa konserwa.

Co zatem się stało, że rozmawiamy o tym od tygodnia?

Jest prawdą, że ujawniający sprawę „Fakt” nadał imprezie specyficzny, wyostrzony wydźwięk: bal polityków z lewa i prawa, wspólnie pijących winko, plotkujących, bez śladu oficjalnych podziałów.

To nie jest jednak jedyny obraz przebiegu spotkania.

Jak opisywaliśmy na portalu wPolityce.pl:

Czy to było „zblatowanie elit” ponad podziałami? Oczywiście nie. Idąc tam, nie wiedzieliśmy, kogo zaprosił gospodarz. Spotkania z politykami opozycji wyglądały tak samo jak na korytarzu sejmowym - „dzień dobry”, ręka na przywitanie, zdawkowa wymiana zdań. Co więcej, to były relacje znacznie bardziej zimne niż dwa lata temu na takiej samej imprezie; wówczas ludzie jeszcze z sobą rozmawiali, teraz już nieliczni.

Czy impreza dowodzi teatralności polityki? Na tych urodzinach poszczególne środowiska rozmawiały niemal wyłącznie we własnym gronie, prawica z prawicą, platforma z platformą. Zdjęcia pokazują zmanipulowany wycinek rzeczywistości.

CZYTAJ CAŁOŚĆ: TYLKO U NAS. Jak politycy tłumaczą się z urodzin u Mazurka? „Zmanipulowany wycinek rzeczywistości”; „populistyczne szaleństwo”

Prawica odpuściła

Głosów, że wyborcy są oszukiwani, że za pozornym sporem kryje się zblatowanie elit, było sporo także i po prawej stronie. Paradoksalnie, są one w pewnym sensie bardziej uprawnione niż te z lewej. To wyborcy Zjednoczonej Prawicy i jej aktywiści płacą dziś w życiu codziennym większą cenę - ostracyzmu środowiskowego i w miejscu pracy, zablokowanych karier, ciągłej presji i stałego ataku fake newsami ze strony 90 procent mediów.

Przesadzam? Spróbujcie przyznać się do konserwatywnych poglądów w jakiejkolwiek wielkiej prywatnej firmie w wielkim mieście, a przekonacie się sami.

Wystarczyło jednak kilka zdań wyjaśnienia i zwolennicy prawicy temat odpuścili, przenosząc je na półkę z anegdotami i żartami. Z kolei po stronie opozycyjnej poszło to w kierunku diagnozy iż stała się rzecz straszna, kompromitująca. Donald Tusk na tej podstawie rozpoczął czystki, a czyszczeni wystąpili z samokrytykami w upokarzającym stalinowskim stylu.

Dlaczego?

Emocje tańsze niż praca

Odpowiedzią jest zrozumienie, że toksyczne emocje, traktowanie sporu politycznego w Polsce jako sporu w istocie między złem (władza) a czystym dobrem (opozycja) są  cynicznie używanym środkiem sprawowania kontroli przez establishment opozycyjny nad wyborcami i innymi zasobami.

Stąd tak częste kampanie emocjonalnego wzmożenia przetaczające się przez tamte media. Dlatego ciągłe dążenie do wywołania paniki moralnej - rząd nie może po prostu się czasem mylić, on jest z gruntu podły, nikczemny, haniebny. Co w konsekwencji oczywiście wywołuje u widza konieczność nadzwyczajnej reakcji.

Widać to choćby w sprawie obrony polskich granic, o czym napisałem niedawno na tym portalu w tekście pt. „Oto nowy sposób walki z obrońcami polskich granic: zohydzić ich, przyrównać do zbrodniarzy. A przy okazji Polaków opisać jako ludzi podłych”

Szok opozycyjnego zaplecza

I dlatego zwykłe spotkanie, przypadkowe i zdawkowe, ludzi tworzących polityczną elitę na imprezie u dziennikarza-celebryty wywołało u zwolenników PO, PSL i Lewicy taki szok. Dlatego też tak ostre obserwujemy kajania: rozbicie czarno-białej wizji świata groziłoby opozycji koniecznością spokojnej rozmowy o dorobku poszczególnych rządów, jakości życia. Czy ktoś z tego środowiska byłby dzisiaj w stanie stanąć do debaty o gospodarce z premierem Mateuszem Morawieckim? Czy mają odwagę zderzyć swoje „piniendzy nie ma i nie będzie” z nowelizacją budżetu w czasie pandemii na 80 miliardów złotych plus? Czy chce im się pracować nad programem? Nie. Dlatego jak tlenu potrzebują złych, rozgrzanych nienawiścią, emocji. One są znacznie tańsze i łatwiejsze do osiągnięcia, zwłaszcza przy tej medialnej przewadze, którą dysponują.

Ważny wniosek

Lekcję z afery wokół urodzin redaktora Mazurka powinni zatem odrobić przede wszystkim wyborcy opozycji. Zobaczyli kawał prawdy o tym jak są używani. Cynicznie, nieludzko. Ich emocje są prawdziwym mięsem armatnim rozleniwionego establishmentu lewicowo-liberalnego. Jaki wniosek? Dla nich i nas wszystkich? Nawet będąc w pełni oddanymi własnym poglądom nie dopuśćmy, by polityka niszczyła nasze relacje rodzinne i towarzyskie. Czasem wystarczy odrobina tolerancji.

A w poniedziałek koniecznie przeczytajcie Państwo w wydaniu papierowym „Sieci”: Spisek elit czy zwykła impreza? Co naprawdę działo się na urodzinach Roberta Mazurka?

Lub szybciej w e-wydaniu i  STREFIE PREMIUM.