Utrwalenie geopolitycznych zmian powstałych w wyniku rozpadu Związku Sowieckiego jest fundamentem polskiej polityki zagranicznej. Niepodległa Białoruś i Ukraina tworzą bowiem bufor naszego bezpieczeństwa przed możliwym rewizjonizmem polityki rosyjskiej. Utrzymanie ich niepodległości chroni bowiem naszą i nie tylko naszą niepodległość, ale i wzmacnia nasze bezpieczeństwo i niezależność polskiej polityki zagranicznej. I choć niezależność Białorusi od Rosji jest bardzo ograniczona, to już samo zachowanie odrębności państwowej i rozwój ekonomiczny tego państwa jest warunkiem naszego bezpieczeństwa.

Pomimo polityki integracyjnej prowadzonej przez prezydenta Łukaszenkę, zwłaszcza w drugiej połowie lat 90-tych, Białoruś zachowała szeroki zakres niezależności. Natomiast polityka polska nie doceniła znaczenia odrębności państwowej Białorusi w polityce utrwalania zmian geopolitycznych po rozpadzie Związku Sowieckiego i we wzmocnieniu naszego bezpieczeństwa narodowego. Bowiem czynniki ideologiczne („obrona demokracji”) forsowane, przede wszystkim przez Brukselę, ale także przez Waszyngton, przeważyły nad polskim interesem narodowym w prowadzonej przez Warszawę polityce wschodniej. W tej sytuacji pogłębiała się zależność polityczna i ekonomiczna Mińska od Moskwy.

W ostatnim czasie w polityce Rosji zwyciężyła koncepcja stopniowej likwidacji białoruskiej państwowości przy pomocy instrumentarium gospodarczego. To tworzy bezpośrednie zagrożenie naszego bezpieczeństwa narodowego. W tej sytuacji Polska powinna podjąć działania mające na celu wzmocnienie niezależności przede wszystkim gospodarczej. Zarówno w kontaktach bilateralnych jak i poprzez Unię Europejską polityka polska powinna podjąć działania wspierające gospodarkę białoruską, osłabiając rosyjski szantaż ekonomiczny. Polska, a także cała Unia powinna w szerszym zakresie otworzyć swój rynek na towary białoruskie, znieść reżim wizowy, a także otworzyć rynek pracy dla białoruskich obywateli. Społeczeństwo białoruskie powinno bezpośrednio poczuć znaczenie odrębności państwowej. Także Unia Europejska powinna umożliwić rządowi białoruskiemu w unijnych instytucjach finansowych, możliwość pozyskiwania funduszy na rozwój gospodarczy. Jednocześnie Unia powinna być gotowa do wprowadzenia nowych sankcji w przypadku dalszego ograniczania białoruskiej odrębności państwowej.

Skuteczność polityki Rosji zależeć będzie w znacznym stopniu od determinacji Unii Europejskiej w utrzymaniu odrębności państwowej państwa białoruskiego. Jej bowiem stopniowa likwidacja zagraża tylko bezpieczeństwu wschodniej flanki NATO, ale także prowadzi do  dalszej eskalacji konfliktu pomiędzy Rosją a Unią Europejską i NATO. Uniknięcie tej eskalacji jest możliwe tylko w sytuacji powstrzymania rosyjskiego rewizjonizmu w Europie Środkowo-Wschodniej.

Krzysztof Kawęcki - Prezes Prawicy Rzeczypospolitej

Marian Piłka - Wiceprezes Prawicy Rzeczypospolitej