Z okazji rocznicy wyboru na Stolicę Piotrową papieża-Polaka usłyszymy dziś wiele słów i wiele osobistych wspomnień. I bardzo dobrze, bo był to dzień ważny dla milionów Polaków.

I może dobrze się składa, że ta ważna rocznica przypada właśnie w czasie, gdy w naszym kraju obserwujemy próbę złamania Kościoła, złamania wiary. Próbę, którą przeprowadza tym razem środowisko artystyczne, w dniach chwały Jana Pawła II tak bardzo się do niego łaszące. Dziś, gdy wymaga to odwagi, niemal z tych ludzi nie powie powie „stop”, zatrzymajcie się, nie w moim imieniu. Dziś milczącą przyzwalają na operację zohydzania polskich księży i polskiego Kościoła.

Ma rację abp Marek Jędraszewski: dziś Jan Paweł II powiedziałby nam to, co w 1991 r. I byłby tak samo nieugięty jak wówczas, gdy także już zaczynały się ostre ataki na wiarę i katolicyzm. Sądzę też, że przypomniałby nam raz jeszcze:

Brońcie krzyża. Nie pozwólcie, aby imię Boże było obrażane, w waszych sercach, w życiu społecznym czy rodzinnym.

A może dodałby: brońcie wiary, brońcie Kościoła, brońcie księży, obsadzanych w roli zwierzyny łownej szalonej lewicy, oskarżanych o całe zło świata przez ludzi, którzy jakże często sami u siebie mają więcej niż bałagan. Brońcie wiary, brońcie Kościoła, brońcie księży tak na forum publicznym, jak i w życiu prywatnym. Nie rezygnujcie z wiary, nie rezygnujcie z niedzielnej mszy św., z katolickiego wychowania dzieci W tych trudnych dla Kościoła czasach, w obliczu ataków o nieznanej wcześniej sile, szczególnie mocno pokazujcie, że to jest wasz Kościół i wasza wiara. Coś, bez czego wszyscy będzie znacznie ubożsi.

I może jeszcze przypomniałby nam wszystkim: bez wiary i Kościoła wcześniej czy później Polska upadnie. Zostanie jakaś przestrzeń, jakieś miejsce, jacy ludzie, ale to już nie będzie coś, co moglibyśmy nazwać Polską. Być może inne kraje taką duchową lobotomię przeżyją, ale Polska nie przeżyje.