1 maja 2013 r., w liturgiczne wspomnienie św. Józefa rzemieślnika, Kongregacja Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, na mocy uprawnień otrzymanych od Ojca Świętego Franciszka wydała dekret, aby imię Świętego Józefa, zostało odtąd włączone do Modlitw eucharystycznych zaraz po imieniu Najświętszej Maryi Panny.

Była to jedna z pierwszych decyzji Ojca Świętego Franciszka. Informacja tej nie dostrzegłem w mediach, ani w Kościele, choć jest istotna.

Ma ona ogromne znaczenie w kontekście wyjątkowej roli Św. Józefa z Nazaretu, który był głową rodziny, w jakiej wychował się Jezus Chrystus. Rolę tą wypełnił doskonale troszcząc się o Matkę Bożą i poświęcając się z radością wychowaniu Jezusa Chrystusa.

Decyzja ta jest znacząca w obecnym czasie kryzysu i marginalizacji ojcostwa, przejawiającego się m.in. w coraz częstszym wychowywaniu dzieci wyłącznie przez matki. Ukazuje, jaka powinna być rola ojca w rodzinie i zaangażowanie w wychowanie dzieci.

Św. Józef jest wzorem męstwa i paradygmatem ojcostwa.  Wzorem takich cnót, jak posłuszeństwo Bogu, wiara, pracowitość, męstwo, sprawiedliwość, czystość, skromność, ubóstwo, milczenie czy opanowanie.