Właśnie w tych dniach, a dokładnie 11 sierpnia obchodziliśmy specyficzną i szczególnie bolesna rocznicę. Rocznicę, niestety, prawie całkowicie przemilczaną. Chodzi o 75 rocznicę „operacji polskiej” w Związku Sowieckim. Decyzją władz w Moskwie zabito wówczas aż 11 tysięcy Polaków – obywateli ZSRR. Mieszkali oni głównie na Białorusi i Ukrainie, ale też w Rosji. Polacy stanowili – w ramach tzw. Wielkiej Czystki – niemal 20% ofiar Stalina, choć stanowili tylko 0,4% ludności całych Sowietów.
Chodzi zresztą nie tylko o pomordowanych. Ich rodziny były bowiem przeważnie deportowane w głąb ZSRR, np. do Kazachstanu. Czasem myśli się, że pierwsi nasi rodacy zesłani do stepów kazachskich trafili tam po serii wywózek z Kresów Wschodnich RP od 1940 roku począwszy. Nic bardziej mylnego. Pierwsze transporty z terenu Ukraińskiej SRS i białoruskiej SRS z Polakami dotarły do Kazachstanu trzy lata wcześniej.
O skali ludobójstwa na Polakach - mordowanych tylko dlatego, że byli Polakami – świadczy sytuacja na sowieckiej Białorusi, gdzie przed 1937 rokiem populacja polska wynosiła ok. 300 tysięcy ludzi (choć w spisach radzieckich była przedstawiana jako znacznie mniejsza), a po egzekucjach i przymusowych deportacjach spadła niemal do zera!
To był prawdziwy Holocaust na Polakach. Spowodowany względami nie tyle klasowymi – bo mordowano również polskich robotników i chłopów – ale czysto etnicznymi. Musimy o tych ludziach, naszych rodakach, pamiętać. Zapłacili oni bowiem cenę najwyższą: cenę własnego życia tylko za to, że byli częścią Narodu Polskiego. Tylko – albo aż za to…
Publikacja dostępna na stronie: https://wpolityce.pl/polityka/138602-holocaust-na-polakach-zaplacili-cene-najwyzsza-cene-wlasnego-zycia-tylko-za-to-ze-byli-czescia-narodu-polskiego
